Można by sobie wyobrazić, że test na obecność wirusa HIV byłby dość rzetelny i suchy, a wyniki byłyby albo ujemne, albo dodatnie pod względem wirusa HIV. Brak wirusa HIV oznacza, że we krwi nie występują objawy wirusa HIV ; pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV oznacza, że rzeczywiście występują objawy zakażenia wirusem HIV we krwi. 1 Możesz mieć pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV, nawet jeśli nie masz objawów.
Istnieje jednak scenariusz, w którym negatywny wynik testu na obecność wirusa HIV może nie być tym, czym się wydaje. Podczas wykonywania testu na obecność wirusa HIV istnieje krótki okres, w którym dana osoba może uzyskać wynik negatywny i mieć wirusa w organizmie. 1
Powody są proste: kiedy dochodzi do zakażenia wirusem HIV, układ odpornościowy człowieka zaczyna wytwarzać wyspecjalizowane białka zwane przeciwciałami , które są specyficzne dla konkretnego patogenu, który ma zneutralizować (w tym przypadku HIV). To właśnie te przeciwciała wykrywa większość testów na HIV opartych na przeciwciałach. 2
Wytworzenie wystarczającej ilości tych przeciwciał, aby test na HIV mógł je wykryć, zajmuje trochę czasu. Dlatego też, jeśli podczas badania wytworzy się za mało przeciwciał przeciwko wirusowi HIV, wynik testu zostanie uznany za negatywny, mimo że faktycznie doszło do zakażenia. 2
Dokładność ujemnego testu na obecność wirusa HIV
Niektóre rodzaje testów na HIV będą szukać jedynie przeciwciał. Test na obecność wirusa HIV wykonywany w placówce służby zdrowia może również wykryć białka HIV (tj. antygeny) wytwarzane przez wirusa, co można wykryć wcześniej po ekspozycji, skracając okno wykrywania.
Większość podmiotów świadczących opiekę zdrowotną zaleca powtórzenie badania trzy miesiące po ekspozycji, aby upewnić się, że wynik testu na obecność wirusa HIV jest rzeczywiście negatywny. Niektórzy pracownicy służby zdrowia zalecą również kolejny test na obecność wirusa HIV sześć miesięcy później. 3
Nowsze testy, wykorzystujące kombinację wykrywania przeciwciał i antygenów, są znacznie dokładniejsze i czułe niż testy na przeciwciała starszej generacji. Są one bardziej zdolne do wykrycia wirusa HIV we wczesnych, ostrych stadiach infekcji, skracając okres okienka nawet o miesiąc. 4
Testy te działają poprzez wykrywanie specyficznych dla wirusa HIV białek zwanych antygenami, które inicjują odpowiedź immunologiczną i dlatego są wytwarzane szybciej po zakażeniu niż przeciwciała. 2
Jeżeli wszystkie testy dają wynik negatywny, a dana osoba nie miała nowego kontaktu z wirusem HIV, uznaje się ją za osobę zakażoną wirusem HIV i wolną od infekcji.
Jeśli jednak pomiędzy testami dana osoba miała inną możliwą ekspozycję na wirusa (np. seks bez prezerwatywy lub wspólne zażywanie narkotyków w formie wstrzykiwań), testy będą musiały zostać powtórzone, zaczynając od punktu nowego narażenia. 3
Zawsze rozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, kiedy należy się przebadać i czy konieczne może być ponowne badanie, aby zapewnić większą pewność wyników.
Testowanie zastrzeżeń
Należy pamiętać, że chociaż wiele nowszych testów na obecność wirusa HIV – takich jak testy oparte na RNA lub wyżej wymienione testy na przeciwciała/antygeny – może mieć krótszy okres okna, ich dokładność i czułość mogą się różnić, czasami znacznie.
Nawet wśród testów skojarzonych niektóre są dokładne w 87% podczas ostrej infekcji, podczas gdy inne osiągają najwyższą skuteczność na poziomie 54%. 5
Biorąc to wszystko pod uwagę, szybkie testy na obecność wirusa HIV są nadal powszechnie stosowane w klinikach i w domu i służą do wykrywania przeciwciał HIV. W 2012 roku Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła pierwszy szybki zestaw do stosowania w domu, OraQuick. Dostępny w większości drogerii, OraQuick wykrywa przeciwciała HIV w ślinie, a wyniki uzyskuje się w ciągu 20 do 40 minut. 6
Jednak w przeciwieństwie do podobnych testów przeprowadzanych w klinikach i szpitalach, wersja domowa daje w przybliżeniu jeden wynik fałszywie ujemny na każde 12 wykonanych testów. Jeśli test zostanie wykonany nieprawidłowo lub zbyt wcześnie, prawdopodobieństwo fałszywego wyniku będzie tylko większe. 6
Jeśli korzystasz z testu w domu, nie ryzykuj. W przypadku pytań, wątpliwości lub wątpliwości dotyczących dokładności i użytkowania urządzenia należy skontaktować się z całodobową infolinią podaną na ulotce dołączonej do opakowania.
Co się stanie, jeśli jesteś narażony na zakażenie wirusem HIV?
Jeśli uważasz, że byłeś narażony na kontakt z wirusem HIV, natychmiast udaj się do placówki służby zdrowia lub na pogotowie i natychmiast poddaj się testowi. Możesz otrzymać profilaktykę poekspozycyjną – lek na HIV, który może zmniejszyć ryzyko rozwoju wirusa HIV, najlepiej jeśli zostanie rozpoczęty w ciągu 72 godzin od ekspozycji. 7