Zespół nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS) lub śmierć łóżeczkowa: czynniki ryzyka, diagnostyka, zapobieganie

Zespół nagłej śmierci łóżeczkowej, określany również jako SIDS, oznacza się, gdy noworodek nagle umiera, a jego przyczyny nie można wyjaśnić medycznie, w drodze sekcji zwłok ani innych szczegółowych badań. Niemowlęta są najbardziej podatne na SIDS, gdy śpią. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku SIDS niemowlę jest uśpione i umiera we śnie, nie okazując żadnych oznak cierpienia. SIDS zajmuje trzecie miejsce pod względem przyczyn zgonów niemowląt w Stanach Zjednoczonych. Diagnozę SIDS stawia się tylko wtedy, gdy niemowlę umiera z niewyjaśnionych przyczyn i śmierć jest nagła. W niektórych przypadkach po dochodzeniu ustalono, że przyczyną śmierci było uduszenie, zaniedbanie lub inna przyczyna.

Ponieważ przyczyna SIDS jest nieznana, istnieje kilka czynników ryzyka. Niektóre z nich są wymienione poniżej. Uważa się, że SIDS powstaje, gdy biologicznie bezbronne niemowlę zostaje wystawione na działanie zewnętrznego czynnika wyzwalającego. Niektóre inne czynniki ryzyka są następujące:

• Palenie: Ryzyko SIDS jest wysokie w domach, w których są osoby palące, co naraża niemowlęta na nikotynę . Ponadto przypadki SIDS są częstsze u niemowląt, których matki paliły w czasie ciąży.
• Sen: Ułożenie niemowlęcia podczas snu jest również ważnym czynnikiem. Nie należy układać niemowlęcia na brzuchu podczas snu, szczególnie w wieku od dwóch do trzech miesięcy. Temperatura w pomieszczeniu dziecka powinna być kontrolowana, czyli nie może być ani za wysoka, ani za niska. Ryzyko zwiększa także dzielenie łóżka, w którym dziecko śpi z palaczami i osobami pijącymi alkohol. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby nawet rodzice niepijący alkoholu i niepalący mogli dzielić pokój z dzieckiem, ale nie powinni dzielić tego samego łóżka.
• Ciąża: Ryzyko SIDS jest większe, jeśli wiek matki w chwili porodu jest bardzo niski, a ryzyko maleje wraz z wiekiem, więc wiek odgrywa ważną rolę. Niemowlęta najbardziej narażone na SIDS to te, które urodziły się z matek w wieku kilkunastu lat.
• Predyspozycje genetyczne: Genetyka również odgrywa ważną rolę w SIDS. Należy zauważyć, że SIDS dotyka częściej mężczyzn niż kobiety.
• Wiek rozwojowy: SIDS zazwyczaj atakuje niemowlęta poniżej pierwszego roku życia. Wiek największego ryzyka to okres od 2 do 4 miesiąca życia, kiedy zdolność niemowlęcia do wstawania ze snu nie jest jeszcze w pełni rozwinięta. Dlatego nazywany jest także krytycznym wiekiem rozwojowym.
• Inne czynniki: Inne czynniki zwiększające ryzyko SIDS to infekcje takie jak gronkowiec. Aureus i E. Coli.

• Niedobór średniołańcuchowej dehydrogenazy acylo-koenzymu A
• Botulizm niemowlęcy
• Zespół wydłużonego QT
• Zakażenie H. Pylori
• Różne formy krzywdzenia dzieci.

Aby zapobiec SIDS, można podjąć różne środki, takie jak utrzymanie właściwej pozycji dziecka podczas snu, regularne karmienie dziecka piersią, minimalne korzystanie z miękkich łóżek, odpowiednie szczepienia.