Zakażenia tęgoryjcem u ludzi: przyczyny, objawy, leczenie, zapobieganie, diagnoza

Tęgoryjce są pasożytami i żyją na innych żywych organizmach, w tym na ludziach. W organizmie człowieka atakują płuca i jelito cienkie. Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom infekcja tęgoryjcem występuje u około 576 do 740 milionów ludzi na całym świecie. Infekcja ta dotyka głównie ludzi w krajach rozwijających się w tropikach i subtropikach, ze względu na złe warunki sanitarne i rzadko może wystąpić w Stanach Zjednoczonych.

Przeczytaj poniżej, aby poznać przyczyny, objawy i leczenie.

Larwy tęgoryjca lub niedojrzałe robaki występują w glebie skażonej ludzkimi odchodami. Larwy mogą zakażać ludzi, jeśli ich naga skóra zetknie się z glebą; na przykład podczas chodzenia boso po ziemi. Większość infekcji tęgoryjcem występuje w Afryce, Chinach, Ameryce i Azji Południowo-Wschodniej.

Dzieci są bardziej narażone na zakażenie tęgoryjcem, ponieważ często bawią się na zewnątrz boso. Zakażenie tęgoryjcem podczas ciąży u kobiet może powodować opóźnienie wzrostu płodu i skutkować przedwczesnym porodem lub urodzeniem dziecka z niską masą urodzeniową. Tęgoryjce mogą również powodować problemy z rozwojem intelektualnym, poznawczym i fizycznym u małych dzieci.

Larwy i dorosłe tęgoryjce żyją w jelicie cienkim zakażonego zwierzęcia lub zakażonej osoby. Jeśli zarażona osoba wypróżni się na zewnątrz lub jeśli jej odchody zostaną wykorzystane jako nawóz, jaja tęgoryjca obecne w odchodach zanieczyszczą glebę. Jaja tęgoryjców wylęgają się w glebie po 1–2 dniach i uwalniają larwy, które są zbyt małe, aby były widoczne. Larwy te rozwijają się w dojrzałą postać w ciągu 5–10 dni i mogą przeniknąć przez ludzką skórę. Dzieje się tak, gdy chodzisz boso po zanieczyszczonej glebie. Nawet jedząc surowe i nieumyte warzywa skażone jajami tęgoryjca lub pijąc skażoną wodę, pozwalasz robakom na przedostanie się do twojego ciała.

Przyjrzyjmy się patologicznym fazom infekcji tęgoryjcem.

Gdy larwy na początku przedostaną się przez skórę, może wystąpić podrażnienie i swędzenie skóry. Jeśli larwom tym nie uda się zlokalizować naczyń włosowatych, mogą wędrować przez skórę, powodując stan zwany skórną wędrówką larwalną, pozostawiając ślad widoczny pod skórą w wyniku obecności reakcji zapalnej żywiciela.

Jest to faza, w której larwy wydostają się z naczyń włosowatych w płucach do przestrzeni pęcherzykowych. Prowadzi to do miejscowego krwotoku w tym miejscu. Rzadko jest to objawowe, z wyjątkiem ciężkich infekcji, które mogą powodować zapalenie płuc, a także kaszel i ból gardła.

Dorosłe nicienie są zwykle ograniczone do przedniej jednej trzeciej części jelita cienkiego. Jeżeli jednak infekcje są bardzo ciężkie, mogą zająć całą długość jelita cienkiego. Te tęgoryjce wnikają w błonę śluzową, ścierają jej powierzchnię i wysysają krew. Enzymy proteolityczne z gruczołu gardłowego grzbietowego są uwalniane w jamie ustnej, co pomaga w trawieniu.

Tęgoryjce są zazwyczaj spowodowane niehigienicznymi warunkami środowiskowymi i nawykami. Kobiety w ciąży, małe dzieci, rolnicy i pracownicy sanitarni są narażeni na wysokie ryzyko zakażenia tęgoryjcem. Jaja tęgoryjca przedostają się do gleby wraz z zakażonymi odchodami ludzkimi lub zwierzętami. Jaja te zanieczyszczają glebę, skąd mogą zostać połknięte lub przedostać się do żywiciela przez skórę lub bezpośrednio połknięte.

Jaja tęgoryjca przenikają przez skórę na kilka sposobów. Do nich zalicza się chodzenie boso po skażonej glebie, dotykanie skażonej gleby na polach (szczególnie rolników), kontakt ze ściekami (przez pracowników lub podczas deszczu), kąpiel w źródle wody, do którego odprowadzane są ścieki , leżąc na piasku plażowym zanieczyszczonym zakażonymi odchodami.

Bezpośrednie połknięcie jaj może również nastąpić, gdy zwierzęta, np. psy domowe, zjadają chwasty lub resztki skażonej gleby, jedzą surową żywność, taką jak owoce i warzywa, bez odpowiedniego mycia, połykają żywność zanieczyszczonymi rękami, zwłaszcza po zabawie na skażonej glebie, piciu skażona woda.

Zwykle objawy zakażenia tęgoryjcem są ogólne i u większości pacjentów nie występują żadne objawy lub mogą występować objawy zapalenia jelit, niedokrwistości z niedoboru żelaza i niedoboru białka. Dwa różne etapy choroby; tj. wczesny etap lub późny etap wykazują różne objawy. Poniżej dowiemy się o niektórych objawach infekcji tęgoryjcem u człowieka.

Zwykle objawy te pojawiają się po tygodniu ekspozycji. Świszczący oddech , zapalenie płuc, kaszel, a w rzadkich przypadkach ciężkie infekcje mogą skutkować zespołem Lofflera, który charakteryzuje się napadowymi napadami kaszlu, dusznością , zapaleniem opłucnej , niewielką gorączką lub jej brakiem, eozynofilowymi naciekami w płucach, które utrzymują się przez kilka tygodni po początkowej infekcji.

Objawy te zwykle pojawiają się po jednym lub dwóch tygodniach od zakażenia skóry. Niektóre z objawów obejmują swędzenie skóry, wysypki skórne, bladość skóry, pełzające wykwity lub wędrujące larwy skórne itp.

Objawy te są częste w przypadku początkowego narażenia i osiągają szczyt między 4 a 6 tygodniem po ekspozycji na infekcję tęgoryjcem. Niestrawność , ból brzucha , zaparcia zmieniające się w biegunkę , nudności i wymioty , wychudzenie lub skrajna utrata masy ciała oraz utrata tkanki tłuszczowej lub tłuszczu pod skórą, wzdęcia brzucha z wodobrzuszem itp. to tylko niektóre z jelitowych objawów zakażenia.

Tęgoryje migrują do oka i powodują rozsiane jednostronne podostre zapalenie neuroentinitis lub chorobę pasożytniczą atakującą siatkówkę, zapalenie ciała szklistego lub ciała szklistego, utratę wzroku, kolejne zbiory licznych, zanikających uszkodzeń siatkówki, a także stan może rozwinąć się do tętnicy siatkówki zwężenie, zanik nerwu wzrokowego i zmiany elektroretinograficzne.

Niektóre inne objawy zakażenia obejmują niewydolność serca w ciężkich przypadkach, hipoproteinemię lub niski poziom białka we krwi, co prowadzi do obrzęków obwodowych, powolny rozwój fizyczny i poznawczy, objawy infekcji, takie jak gorączka, ból w klatce piersiowej , świszczący oddech itp., gdy infekcja jest długotrwała, może powodować objawy niedoboru żelaza i anemię objawiającą się bladością, chlorozą, hipotermią, tachykardią i łysieniem paznokci. Chociaż są to niektóre z objawów zakażenia tęgoryjcem, u niektórych osób zakażonych tęgoryjcem nie występują żadne objawy.

Zakażenie tęgoryjcem diagnozuje się poprzez sprawdzenie próbki kału zakażonej osoby pod mikroskopem w laboratorium i poszukiwanie jaj tęgoryjców. W przypadku infekcji liczba jaj zostanie policzona, aby sprawdzić, jak poważna jest infekcja.

Oprócz tego należy również sprawdzić anemię poprzez pełną morfologię krwi, a w celu wykrycia eozynofilii konieczne jest wykonanie morfologii krwi różnicowej. Testy te zostaną przeprowadzone w celu oceny poziomu zakażenia tęgoryjcem. Wysoka liczba krwinek będzie wskazywać na obecność infekcji.

W celu potwierdzenia zakażenia tęgoryjcem można zastosować nawet specyficzną diagnostykę za pomocą PCR.

Rzadko wykonuje się endoskopię, która ujawnia obecność dorosłych tęgoryjców w jelicie. Ma to na celu identyfikację gatunku pracy, która spowodowała zakażenie danej osoby. W celu sprawdzenia zajęcia płuc w przebiegu zakażenia tęgoryjcem należy wykonać prześwietlenie klatki piersiowej.

Leczenie tej infekcji ma na celu pozbycie się pasożyta, poprawę odżywiania i leczenie powikłań związanych z anemią. Przyjrzyjmy się niektórym sposobom leczenia infekcji tęgoryjcem.

Lekarz przepisze Ci określone leki, które pomogą zniszczyć tęgoryjce. Albendazol (Albenza) i mebendazol (Emverm) to tylko niektóre z leków stosowanych w celu zniszczenia tęgoryjca. Aby wyleczyć infekcję, leki te należy na ogół przyjmować przez 1 do 3 dni. Leki te są skuteczne w leczeniu infekcji, gdy robak znajduje się na skórze lub w jelitach. Inne leki przeciw robakom, takie jak lewamizol, embonian pyrantelu itp., są również stosowane w leczeniu infekcji tęgoryjcem. Należy zauważyć, że leki przepisywane kobietom w ciąży lub karmiącym piersią różnią się w zależności od wrażliwości leku i ciężkości zakażenia tęgoryjcem.

Lekarz może również zalecić przyjmowanie suplementu żelaza w przypadku niedokrwistości. W leczeniu anemii podaje się także suplementy kwasu foliowego i witaminy B12. Lekarz pomoże również pacjentowi w leczeniu wszelkich niedoborów żywieniowych, jeśli takie występują. W przypadku wodobrzusza zostaniesz poproszony o dodanie dodatkowej ilości białka do swojej diety.

Abendazol stosuje się miejscowo w celu zniszczenia larw w skórze. Miejscową krioterapię stosuje się w celu zniszczenia tęgoryjców, gdy pasożyt znajduje się jeszcze w skórze, co powoduje swędzenie i wysypkę skórną. Należy pamiętać, że po 2 tygodniach leczenia należy powtórzyć badanie kału.

Tęgoryjca rośnie w jelitach i wchłania składniki odżywcze, aby rosnąć. To z kolei wpływa na ludzkiego żywiciela, który jest siedliskiem robaka, co powoduje niedobory składników odżywczych u chorego osobnika. Osoba dotknięta chorobą może szybko schudnąć i może nastąpić pogorszenie stanu zdrowia. Dlatego istotne jest, aby pacjent cierpiący na infekcję tęgoryjcem stosował odpowiednią dietę i składniki odżywcze, a dieta musi zawierać żelazo, białko, błonnik, witaminę C, witaminę B12, kwas foliowy itp.

Możesz zapobiec lub przynajmniej zmniejszyć ryzyko zarażenia tęgoryjcem, stosując następujące sposoby:

• Noś buty, gdy wychodzisz na zewnątrz, szczególnie w obszarach, w których mogą znajdować się odchody w glebie.
• Pij bezpieczną wodę.
• Prawidłowo oczyść żywność, a następnie dobrze ją ugotuj.
• Przestrzegaj zasad higieny, szczególnie miej nawyk mycia rąk, gdy przychodzisz z zewnątrz, przed i po posiłku itp.

Oprócz tego na obszarach, gdzie zakażenia te są częste, należy poprawić warunki sanitarne, co obejmuje stosowanie lepszych systemów odprowadzania ścieków i ograniczenie wypróżnień ludzi na zewnątrz. Może to zmniejszyć liczbę infekcji tęgoryjcem.

Zakażenia tęgoryjcem występują również u zwierząt domowych, zwłaszcza u kociąt i szczeniąt. Jeśli masz zwierzę zakażone tęgoryjcem, możesz pośrednio zarazić się od niego. Jednak nie uzyskasz tego od głaskania kotów i psów. Jaja są wydalane z kałem zwierzęcia, z którego wykluwają się larwy. Te jaja i larwy znajdują się w diecie, w której zwierzęta pozostawiają odchody. Możesz zarazić się, jeśli dotkniesz zanieczyszczonego brudu bosymi stopami lub gołymi rękami. Można się nim także zarazić przez przypadkowe zjedzenie skażonej gleby. Aby zmniejszyć ryzyko zarażenia tęgoryjcem od zwierząt domowych, należy upewnić się, że zwierzęta są zaszczepione i odrobaczone. Poza tym unikaj chodzenia boso w miejscach, w których Twoje zwierzęta zostawiają odchody.

Infekcja tęgoryjcem, która utrzymuje się przez długi czas, może wywołać u chorej anemię. Niedokrwistość charakteryzuje się niską liczbą czerwonych krwinek, co w ciężkich przypadkach może prowadzić do niewydolności serca. Niedokrwistość jest spowodowana tym, że tęgoryjce żywi się twoją krwią. Jeśli nie odżywiasz się prawidłowo, masz malarię, jesteś w ciąży, jesteś bardziej narażona na ciężką anemię.

Niedobory żywieniowe i wodobrzusze to inne powikłania zakażenia tęgoryjcem. Wodobrzusze są spowodowane poważną utratą białka i powodują gromadzenie się płynu w jamie brzusznej.

Dzieci cierpiące na częste infekcje tęgoryjcem mogą doświadczyć powolnego wzrostu fizycznego i rozwoju umysłowego z powodu utraty białka i żelaza.

Przeczytaj także:

• Robaki w kale dziecka: przyczyny, objawy, leczenie, domowe sposoby, zapobieganie
• Co to jest infekcja pasożytami jelitowymi człowieka: przyczyny, objawy, leczenie, rokowanie, zapobieganie
• Co powoduje mrowienie lub swędzenie odbytu i jak się go pozbyć?
• Co to jest schistosomatoza i jak ją leczyć?|Przyczyny, objawy, rokowanie schistosomatozy
• Domowe sposoby na robaki jelitowe u dzieci
• Przyczyny robaków w pochwie i ich leczenie, naturalne środki