Uzależnienie od kokainy: objawy, objawy, leczenie, skutki zdrowotne kokainy i czas jej trwania

Uzależnienie od kokainy można zdefiniować jako wrodzoną potrzebę zażywania kokainy w celu poradzenia sobie z problemami emocjonalnymi, fizycznymi, psychicznymi lub finansowymi. W takim przypadku u pacjenta rozwija się fizyczne uzależnienie od kokainy, która jest niebezpiecznym narkotykiem. Kokainę można zdefiniować jako narkotyk rekreacyjny, o którym wiadomo, że wywołuje pozytywne nastawienie, motywację i energię. W przypadku uzależnienia lek powoduje wysokie ryzyko zaburzeń psychicznych, chorób i śmierci. Kokaina została sklasyfikowana przez DEA jako narkotyk z Wykazu 2, który jest nie tylko silnym środkiem pobudzającym, ale także powoduje pięcioprocentowe ryzyko uzależnienia już po pierwszym użyciu. Możliwość uzależnienia wzrasta z każdym kolejnym zażyciem narkotyku, a poziom uzależnienia sięga nawet dziewięćdziesięciu procent.

Kokaina wywołuje u człowieka bardzo silne uczucie haju, które jest krótkotrwałe i sprawia, że ​​ma on ochotę na więcej. Ta ciągła potrzeba spożycia większej ilości prowadzi do zwiększenia dawki spożywanej w stosunkowo krótkim czasie, co ostatecznie czyni osobę uzależnioną.

Kokaina to ekstrakt otrzymywany z krzewu koki Erythroxylum po oczyszczeniu. Jest to najbardziej znany ze wszystkich narkotyków ulicznych ze względu na nadmierny popyt wśród elit. Konsumpcja powoduje, że użytkownicy są zmęczeni i wyczerpani zarówno psychicznie, jak i fizycznie.

Ze względu na postać fizyczną kokainę można podzielić na dwa rodzaje, a mianowicie koks i crack. Koks to sproszkowana postać, którą można przyjmować doustnie poprzez rozpuszczenie w wodzie, wstrzyknięcie lub wciągnięcie. Wysokie osiągnięte zużycie końcowe jest intensywne, ale krótkotrwałe. Z drugiej strony crack jest postacią wolnej zasady, którą można spożywać w postaci dymu do wdychania, uzyskiwanego poprzez ogrzewanie. Haj po cracku trwa tylko od pięciu do dziesięciu minut, ale po spożyciu koksu może trwać od piętnastu do trzydziestu minut.

Kokaina, będąc uzależniającą w swoich właściwościach, wykazuje istotne oznaki i właściwości związane z uzależnieniem. Można je podzielić na poniższe kategorie, którymi są:

• Nastrój: Nieregularne zmiany nastroju to oznaki i objawy nadużywania narkotyków, które obejmują lęk, niepokój, panikę, euforię, wyższość, strach i drażliwość.
• Psychologiczne: Psychologiczne skutki zażywania kokainy obejmują lekkomyślne i zmienne zachowanie, paranoję, halucynacje , drastyczne zmiany osobowości z gwałtownymi wahaniami nastroju, ciągłe pragnienie narkotyku, utratę racjonalizacji i problemy w związkach.
• Fizyczne: zażywanie kokainy ma również wpływ fizjologiczny na organizm, ponieważ u osoby uzależnionej mogą wystąpić objawy nieprawidłowego tętna, podwyższona temperatura ciała, wysokie ciśnienie krwi, ból głowy , rozszerzenie źrenic, gangrena, skurcze mięśni, udary , zawał serca , osłabienie apetytu, krwawienia z nosa,  kataru i śmierci.
• Zachowanie: Kiedy dana osoba jest na haju, można zaobserwować pewne istotne cechy behawioralne, takie jak dużo mówienie, podwyższony poziom energii, nieobliczalne zachowanie, przemoc, zwiększona czujność i zmniejszona potrzeba snu; wręcz przeciwnie, gdy efekt wygasa, w wyniku zaniedbania pojawia się skrajna senność, a niska czujność umysłowa powoduje utratę koncentracji i skupienia.

Skutki dla zdrowia osoby nadużywającej kokainy mogą być zarówno krótkoterminowe, jak i długoterminowe.

• Krótkoterminowe skutki fizjologiczne uzależnienia od kokainy: Krótkoterminowe skutki i powikłania wynikające z uzależnienia od kokainy obejmują:
  • Zwężenie naczyń krwionośnych
  • Rozszerzenie źrenic
  • Podwyższona temperatura ciała
  • Przyspieszone tętno
  • Wysokie ciśnienie krwi
  • Problemy z zachowaniem, takie jak dziwaczne, nieobliczalne i gwałtowne zachowanie wraz z wahaniami nastroju.
  • Niepokój
  • Drażliwość
  • Lęk
  • Panika
  • Paranoja
  • Wstrząsy
  • Zawrót głowy
  • Drżenie mięśni
  • Zawał serca
  • Niemiarowość
  • Bóle głowy
  • Napady
  • Uderzenia
  • Śpiączka
  • Ból brzucha
  • Mdłości
  • Nagła śmierć.
• Długoterminowe skutki uzależnienia od kokainy: Kokaina powoduje również uszkodzenie kilku innych narządów w organizmie. Te komplikacje to:
  • Wrzody i łzy w wyściółce przewodu pokarmowego spowodowane zmniejszonym przepływem krwi.
  • Utrata apetytu
  • Drastyczna utrata masy ciała i niedożywienie
  • Ból w klatce piersiowej
  • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Zmniejszona zdolność serca do skurczów
  • Pęknięcia w tętnicy
  • Krwotok mózgowy
  • Zaburzenia ruchu
  • Choroba Parkinsona
  • Słaba koncentracja i utrata koncentracji
  • Słaba pamięć
  • Trudność w podejmowaniu decyzji.

Kokaina zażywana wpływa na centralny układ nerwowy, stymulując wydzielanie dopaminy. Znaczenie dopaminy w aktywności mózgu polega na rozpoczęciu poczucia szczęścia i nagrody, które można również nazwać emocjami euforycznymi. W normalnym scenariuszu emocje te są natychmiast tłumione po wydzieleniu dopaminy, gdy zostaje ona zawrócona z powrotem do komórek mózgowych. Konsumpcja kokainy utrudnia ten proces, co z kolei powoduje wydzielanie dużej ilości dopaminy w mózgu, wzmacniając tym samym jej działanie na dłuższy czas. Jednakże efekt ten utrzymuje się tylko przez około godzinę lub pół, co prowadzi do konieczności zażywania większej ilości narkotyku, aby podtrzymać stan, czyniąc osobę uzależnioną od kokainy.

Czas trwania uzależnienia od kokainy i jego działanie zależą przede wszystkim od sposobu podawania kokainy. Efekty są zupełnie inne w przypadku palenia, parskania lub wstrzykiwania. Podstawową zasadą haju kokainowego jest to, że im wyższy stopień wchłaniania kokainy przez krew, tym haj jest szybszy i szybciej kończy się efekt. Jeśli chodzi o czas, efekt wstrzyknięcia kokainy utrzymuje się przez około pięć minut, w przypadku wciągania efekt może utrzymywać się do pół godziny, po paleniu haj utrzymuje się przez ponad czterdzieści pięć minut, podczas gdy spożycie doustne może działać przez ponad godzina.

Istnieje wiele czynników, przez które dana osoba może stać się narkomanem, są to:

• Czynniki dziedziczne uzależnienia od kokainy: Nawyk zażywania narkotyków może być uwarunkowany genetycznie, jeśli rodzic lub rodzeństwo było narkomanem.
• Czynniki biologiczne predysponujące do uzależnienia od kokainy: W przypadku czynnika biologicznego, osoba długotrwale narażona na narkotyk ma zmienioną chemię mózgu w odniesieniu do dopaminy, co czyni ją uzależnioną.
• Czynniki psychologiczne predysponujące do uzależnienia od kokainy: Czynniki psychologiczne odgrywają rolę w uzależnieniu od narkotyków, gdy dana osoba jest zdenerwowana emocjonalnie z powodu związków, finansów lub stanu fizycznego. Prowadzi to do poczucia pustki, która wydaje się być wypełniana przez zażywanie narkotyków.
• Czynniki środowiskowe uzależnienia od kokainy: Jednym z kluczowych czynników są czynniki środowiskowe. Podczas gdy osoby z traumatyczną historią mają tendencję do uzależniania się od narkotyków ze względu na otoczenie; inni próbują tego z ciekawości, ponieważ ludzie wokół nich też to robią.

Można zatem stwierdzić, że nie ma jednej pierwotnej przyczyny uzależnienia od kokainy, a raczej połączenie dwóch lub więcej czynników predysponujących do uzależnienia.

W leczeniu uzależnienia od kokainy stosuje się mediacje behawioralne i farmakologiczne.

• Leki stosowane w leczeniu uzależnienia od kokainy: Obecnie nie ma dozwolonych leków stosowanych w leczeniu uzależnienia od kokainy, ale prowadzone są badania, które nadal znajdują się w fazie testów klinicznych. To są:
  • Disulfiram: Badano, że disulfiram hamuje konwersję dopaminy do noradrenaliny. Wykazał pozytywne wyniki w leczeniu uzależnienia od kokainy, ale nie jest skuteczny w przypadku wszystkich osób.
  • Szczepionka kokainowa: szczepionka ta znajduje się wciąż we wczesnej fazie testów, ale wykazała znaczące wyniki w zakresie stymulacji wrodzonej odporności jednostki do syntezy przeciwciał specyficznych dla kokainy, zapobiegając w ten sposób jej wchłanianiu przez mózg. Niemniej jednak, podobnie jak disulfiram, szczepionka okazała się skuteczna tylko w przypadku niektórych genotypów.
• Terapia behawioralna w przypadku uzależnienia od kokainy: Terapia behawioralna okazała się niezwykle skuteczna w leczeniu osób uzależnionych za pomocą kilku technik modyfikacji zachowania. Niektóre z tych technik to:
  • Zarządzanie kryzysowe (CT): Terapia ta znana jest również jako terapia motywacyjna, w ramach której pacjentom powstrzymującym się od zażywania kokainy lub innych narkotyków przyznawane są nagrody w postaci korzyści lub prezentów. Dokonuje się tego na podstawie badania moczu wolnego od narkotyków.
  • Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): podejście to stosuje się, aby uniknąć nawrotu stanu uzależnienia. W terapii tej pomaga się pacjentowi rozwinąć umiejętności, które zapewniają mu umiejętność powstrzymywania się od sytuacji mogących wywołać chęć zażycia leku poprzez samodzielność i mechanizmy radzenia sobie z istniejącą sytuacją.
  • Społeczność terapeutyczna (TC): Nazywa się je również ośrodkami rehabilitacyjnymi, w których nie stosuje się narkotyków i które pomagają ludziom wrócić do zdrowia poprzez modyfikację zachowania i usługi wsparcia, aby zapewnić pacjentowi pomyślne przyzwyczajenie się do rutyny i życia w społeczeństwie.

Kokaina, będąc naprawdę silnym stymulantem, pomaga mózgowi wpaść w euforyczne emocje, które są niezwykle lubiane przez osoby ją zażywające. To z drugiej strony, zakłóca normalne funkcjonowanie mózgu, wydłużając w ten sposób czas odczuwania haju. To ciągłe pragnienie utrzymania siebie na wysokim poziomie nazywa się uzależnieniem. Chociaż kokaina z pewnością powoduje uzależnienie, ale nie można zaprzeczyć, że uzależnienie zdarza się częściej u osób, które chcą uciec od negatywności w swoim życiu, w porównaniu z tymi, którzy chcą po prostu pozostać na haju ze względu na dobre samopoczucie. Należy jednak zawsze pamiętać, że drastyczne zmiany, jakie zachodzą w sobie i w otoczeniu po zażyciu kokainy, powodują jedynie głód i ciągłą potrzebę zażycia większej ilości narkotyku, a nie krępują tego, co negatywne, a jedynie je zaniedbują. Uzależnienie od kokainy ma poważne skutki zdrowotne i dlatego należy go leczyć i unikać przy każdej możliwej okazji.