Test Thompsona wykonuje się przy diagnostyce zerwania ścięgna Achillesa . Nie należy tego mylić z testem Thomasa, stosowanym do oceny problemów ze stawem biodrowym.
Łzy ścięgna Achillesa
Do zerwania ścięgna Achillesa dochodzi w przypadku zerwania ścięgna łączącego mięsień łydki z kością piętową. Do urazu tego często dochodzi podczas zajęć sportowych, takich jak koszykówka czy tenis, i zawodnik odczuwa go jako nagły, ostry ból bezpośrednio za kostką. Najczęściej uszkodzenia ścięgna Achillesa są urazami bezkontaktowymi. Pacjenci często opisują, że słyszeli nagłe trzaskanie w kostce, a potem odwracali się, żeby sprawdzić, czy ktoś ich nie kopnął, ale nie było nikogo w pobliżu.
Typowe objawy naderwania ścięgna Achillesa obejmują ból za stawem skokowym, obrzęk ścięgna i trudności w chodzeniu.1 Niektórzy pacjenci od razu wiedzą, co się stało, u innych stan jest nieco mniej wyraźny. W tym przypadku pomocne może być dobre badanie fizykalne przeprowadzone przez doświadczonego lekarza. W ramach badania lekarz przeprowadzi test Thompsona.
Wykonanie testu Thompsona
Aby wykonać test Thompsona, pacjent powinien leżeć twarzą w dół na stole do badań. Stopy sięgają dalej niż koniec łóżka. Następnie badający ściska mięsień łydki. U zdrowego pacjenta ten ruch powinien spowodować, że palce u nóg będą skierowane w dół, gdy Achilles pociągnie stopę. U pacjenta ze zerwanym ścięgnem Achillesa stopa nie będzie się poruszać. Nazywa się to pozytywnym testem Thompsona.2
Test Thompsona jest ważny, ponieważ niektóre osoby, które rozrywają ścięgno Achillesa, nadal są w stanie skierować palce u nóg w dół, chociaż test Thompsona nadal będzie pozytywny. Ci pacjenci mają inne mięśnie i ścięgna, które mogą skierować palce u nóg w dół i które nie są uszkodzone (zwykle zginacze palców lub tylny mięsień piszczelowy), jednak nawet u tych pacjentów test Thompsona będzie nadal dodatni. Dlatego jest to cenne narzędzie kliniczne pomagające w postawieniu diagnozy tego schorzenia.
Możliwości leczenia
Istnieje kilka opcji leczenia zerwanego ścięgna Achillesa . 1 Opcje te obejmują zarówno leczenie chirurgiczne, jak i niechirurgiczne. Najlepsze leczenie zależy od konkretnej sytuacji oraz potrzeb i oczekiwań pacjenta. Dobra wiadomość jest taka, że zarówno chirurgiczne, jak i niechirurgiczne leczenie uszkodzeń ścięgna Achillesa może prowadzić do pełnego wyzdrowienia, dlatego też można rozważyć różne opcje.
Większość wysportowanych pacjentów decyduje się na operację chirurgiczną, ponieważ powrót do zdrowia wydaje się szybszy, chociaż nawet w przypadku leczenia chirurgicznego pełny powrót do zdrowia może zająć 6 miesięcy lub dłużej. Ponadto, jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego, istnieje ryzyko operacji, które należy wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem leczenia.