Świerzb to zaraźliwa choroba skóry, w przebiegu której u pacjenta występuje silny świąd. Przyczyną tego jest bardzo mały ryjący roztocz znany jako Sarcoptes scabiei. Pacjent odczuwa intensywne swędzenie w miejscach, w których zakopuje się roztocz. Chęć drapania i swędzenie mogą być bardzo dotkliwe w nocy.
Świerzb może łatwo i szybko przenosić się z osoby na osobę poprzez bliski kontakt fizyczny, na przykład wśród członków rodziny, ośrodków opieki dziennej, domów opieki, szkół itp. Ze względu na zakaźny charakter świerzbu zaleca się, aby całe rodziny/grupy kontaktowe leczony w celu całkowitego wyeliminowania roztoczy i świerzbu.
Leczenie polega na stosowaniu miejscowych leków zabijających roztocza i ich jaja. Jednakże swędzenie może utrzymywać się przez wiele tygodni po zabiegu.
Przyczyny świerzbu
Przyczyną świerzbu jest maleńki, mikroskopijny ośmionożny roztocz o nazwie Sarcoptes scabiei. Samica roztocza wkopuje się pod skórę i tworzy tunel, w którym składa jaja. Wylęganie się jaj trwa od 3 do 4 dni, po czym larwy migrują na powierzchnię skóry, gdzie rosną i rozprzestrzeniają się na inne obszary skóry , a także na skórę innych osobników. Swędzenie wynika z reakcji alergicznej organizmu na roztocza i ich jaja. Świerzb rozprzestrzenia się poprzez bliski kontakt fizyczny, dzielenie pościeli lub ubrań z osobą zarażoną itp.
Oznaki i objawy świerzbu
- Silny i intensywny świąd, który nasila się w nocy.
- Obecność wąskich i nieregularnych śladów nor, które obejmują małe guzki lub pęcherze na skórze pacjenta.
Te nory lub świerzb często występują w fałdach skóry, takich jak: między palcami, pod pachami, wokół piersi, wokół talii, po wewnętrznej stronie nadgarstków, po wewnętrznej stronie łokci, wokół męskich narządów płciowych, podeszw stóp, łopatek , pośladki i kolana.
U dzieci świerzb często występuje na twarzy, szyi, skórze głowy, dłoniach i podeszwach stóp.
Badania na świerzb
Ze względu na charakterystyczne jamy występujące w świerzbie, do postawienia diagnozy zwykle wystarcza badanie fizykalne. Z nor pobiera się skrobanie w celu zbadania ich pod mikroskopem w celu wykrycia obecności roztoczy/jaj.
Leczenie świerzbu
Leczenie polega na zwalczaniu inwazji roztoczy za pomocą leków stosowanych miejscowo. Te kremy/balsamy nakłada się na całe ciało i utrzymuje przez minimum 8 godzin. Jeśli stan nie ustąpi lub jeśli pojawią się nowe wysypki lub nory, wykonuje się drugi cykl leczenia. Ze względu na zaraźliwy charakter świerzbu zdecydowanie zaleca się leczenie wszystkich członków rodziny wraz z grupami kontaktowymi, nawet jeśli nie wykazują oni żadnych objawów świerzbu.
Do powszechnie przepisywanych leków na świerzb zalicza się permetrynę 5%, lindan (nie stosować u dzieci poniżej 2. roku życia, kobiet w ciąży/karmiących oraz osób ze słabym układem odpornościowym) i krotamiton. Leki te natychmiast niszczą roztocza, ale pacjent może nadal odczuwać swędzenie przez wiele tygodni po zabiegu.
Czasami pacjentom tym przepisuje się także leki doustne, takie jak iwermektyna,
- Którzy nie korzystają z miejscowych kremów/balsamów na receptę.
- Którzy mają zmieniony układ odpornościowy.
- Kto ma stwardniały świerzb.
Domowe środki zaradcze i zapobieganie świerzbowi
- Stosowanie chłodnych okładów i moczenie w chłodnej wodzie pomaga złagodzić swędzenie.
- W łagodzeniu swędzenia pomagają balsamy łagodzące dostępne bez recepty, takie jak balsam kalaminowy.
- Dostępne bez recepty leki przeciwhistaminowe są korzystne w łagodzeniu objawów alergicznych występujących w wyniku świerzbu.
- Utrzymuj wszystkie swoje ubrania i pościel w czystości i pierz je w gorącej wodzie z mydłem przez co najmniej trzy dni przed rozpoczęciem leczenia. Suszyć je na dużym ogniu.
- Rzeczy lub ubrania, których nie można prać, należy przechowywać w szczelnie zamkniętej plastikowej torbie, w miejscu niedostępnym dla nikogo, przez co najmniej dwa tygodnie. To zabije roztocza z powodu braku jedzenia.