Problemy z jelitami są powszechne i zwykle objawiają się zmianą rytmu wypróżnień, taką jak zaparcia i biegunka. Wszyscy rozumiemy, że wypróżnienia muszą być częste – dla niektórych osób jest to raz lub dwa razy dziennie, podczas gdy dla innych kilka razy w tygodniu. Konieczność oddania stolca sygnalizowana jest skurczami w jamie brzusznej i chęcią wypróżnienia. Kiedy dochodzi do wypróżnienia, zwykle występują silne skurcze, które łatwo wypychają stolec. Jednak u niektórych osób pragnienie i kontrola wypróżnień są osłabione.
Co to jest słabe jelito?
Słabe jelito to powszechny termin opisujący wiele różnych objawów jelitowych. Zwykle jest to związane z zaparciami i dlatego jest opisywane jako słabe wypróżnienia. Pomimo wysiłku osoba ma duże trudności z oddawaniem stolca. Słabe mięśnie jelit mogą być również określane jako słabe jelita, ale jest to stan, w którym występuje nietrzymanie stolca. W tym stanie zdolność do powstrzymywania wypróżnień jest często spowodowana słabymi mięśniami dna miednicy.
Zaparcia i nietrzymanie stolca to dwie różne dolegliwości. Dlatego słabe jelito może być dość niedokładnym terminem do opisania tych warunków. Jednak podstawowe znaczenie jest w dużej mierze takie samo – wskazuje na osłabienie mięśni. W przypadku zaparć osłabienie to może dotyczyć mięśni ściany jelita, podczas gdy w przypadku nietrzymania stolca osłabienie dotyczy mięśni dna miednicy.
Mięśnie i ruchy jelit
Zdecydowana większość ruchu w jelitach jest wynikiem skurczów i rozkurczów mięśni. Grawitacja odgrywa niewielką rolę w ułatwianiu ruchu, ale bez aktywności mięśni ruch w jelitach nie byłby możliwy. Skurcze i rozkurcze mięśni zachodzą w rytmiczny sposób w odcinkach jelita. Jest znany jako perystaltyka, a głównym celem jest przemieszczanie pokarmu i płynów z jelita, aż pozostałe porcje wydostaną się z odbytnicy w postaci stolca.
Skurcze i rozkurcze mięśni nie występują jednak samoistnie. Zamiast tego jest pod kontrolą nerwów, które są częściowo dobrowolne, ale w dużej mierze mimowolne. Osłabienie mięśni jelit i wypróżnień wskazuje na problem z dolnymi odcinkami jelita, czyli okrężnicą, odbytnicą i odbytem. Ułatwiają to również mięśnie znajdujące się poza jelitami, takie jak mięśnie dna miednicy.
Jak dochodzi do wypróżnień?
W wyniku procesu perystaltyki pokarm jest przepychany przez górną część jelita, gdzie jest trawiony, a następnie składniki odżywcze są wchłaniane głównie w środkowej i dolnej części jelita. Woda jest usuwana z okrężnicy i tworzy się stały stolec. Jest przechowywany w dolnej części jelita grubego do momentu wypróżnienia. Stolec jest wpychany do odbytnicy przez silne skurcze ściany okrężnicy.
Wypełnienie odbytnicy stolcem rozciąga ściany odbytnicy. To sygnalizuje osobie, że wkrótce trzeba się wypróżnić. W razie potrzeby osoba napina się, zwiększając ciśnienie poprzez skurcz mięśni brzucha i ściany miednicy. Zwieracze odbytu, które są mięśniami, rozluźniają się, a stolec może zostać wyciśnięty z odbytnicy przez odbyt, a następnie wydalony do środowiska.
- Przeczytaj więcej o defekacji .
- Przeczytaj więcej o zaparciach .
- Przeczytaj więcej o nietrzymaniu stolca .
O słabych wypróżnieniach
Zaparcie definiuje się jako oddawanie stolca rzadziej niż trzy razy w tygodniu z trudnością w oddawaniu stolca. Często stolec jest twardy, a wypróżnienie wymaga znacznego wysiłku. Zaparcia są powszechnym problemem na całym świecie i często nie są postrzegane jako poważny stan. Jednak w wielu przypadkach może to być wyniszczające i prowadzić do powikłań, takich jak zaklinowanie kału.
Objawy
Zaparcie jest objawem. Poza rzadkimi wypróżnieniami, parciem na stolec i twardym stolcem mogą występować również inne objawy. Obejmuje to stałą potrzebę wypróżnienia, która nie ustępuje po wypróżnieniu (zwykle opisywane jako niepełne wypróżnienie). Mogą również wystąpić bóle i skurcze brzucha, aw rzadkich przypadkach nudności i wymioty.
Powoduje
Zapytaj lekarza online już teraz!
Wiele przypadków zaparć wynika z nieznanych przyczyn. Uważa się, że jest to wynikiem wolniejszej niż normalnie perystaltyki jelit i określane jest mianem zaparcia czynnościowego. Znane przyczyny zaparć obejmują:
- Niewystarczająca ilość błonnika w diecie.
- Niewystarczające zużycie wody.
- Siedzący tryb życia.
- Niedrożność w okrężnicy lub odbytnicy.
- Problemy z nerwami w okrężnicy lub odbytnicy.
- Problemy z mięśniami.
- Zaburzenia hormonalne.
Ważne jest, aby pamiętać, że osłabione mięśnie miednicy są jednym z problemów mięśniowych, które mogą prowadzić do zaparć. Przewlekłe zaparcia mogą z kolei prowadzić do nietrzymania stolca. Dlatego zaparcia i nietrzymanie stolca to odrębne stany, które mogą być ze sobą ściśle powiązane.
O słabych mięśniach jelit
Nietrzymanie stolca to stan, w którym występują trudności w kontrolowaniu wypróżnień. W rezultacie kał może zostać mimowolnie wydalony. Ilość wydalonego stolca może wahać się od niewielkich ilości do pełnego wypróżnienia. Nietrzymanie stolca może być ostre, gdy występuje raz lub dwa razy, zwykle w przypadku wystąpienia ciężkiej biegunki, lub może być przewlekłe, gdy dochodzi do trwałego uszkodzenia jednej lub więcej struktur ułatwiających kontrolę jelit.
Objawy
Głównym objawem nietrzymania stolca jest zabrudzenie bielizny, ponieważ osoba nie może powstrzymać oddawania stolca. Mogą również wystąpić biegunki, zaparcia i nadmiar gazów. Niektórzy pacjenci zgłaszają również wzdęcia. Nietrzymanie stolca ma znaczący wpływ psychospołeczny na osobę i dlatego może przyczyniać się do objawów psychicznych.
Powoduje
Nietrzymanie stolca występuje częściej u starszych kobiet, ale w zależności od przyczyn może dotyczyć każdej płci w każdym wieku. Możliwe przyczyny to:
- Uszkodzenie nerwów
- Problemy z mięśniami
- Chirurgia (odbyt lub odbyt)
- Wypadanie odbytnicy
- „Usztywnienie” ścianek odbytu
- odbytnicy
- Chroniczne zatwardzenie
- Ostra biegunka
Demencja jest czynnikiem powodującym nietrzymanie stolca. Czasami zdolności poznawcze danej osoby są osłabione do tego stopnia, że oddawanie stolca odbywa się w dowolnym miejscu i czasie, bez względu na higienę lub normy społeczne. Podobnie osoby niepełnosprawne fizycznie mogą mieć trudności z dotarciem do toalety na czas, gdy pojawia się potrzeba wypróżnienia. W rezultacie mogą się brudzić, mimo że mają względnie normalną kontrolę jelit.