Skąd wiesz, że masz rzeżączkę?

Rzeżączka jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową ( choroby przenoszone drogą płciową ) wywołaną infekcją bakteryjną. Jest to również nieformalnie znane jako „klaśnięcie” lub „kapnięcie”. Zakażenie to występuje częściej u młodych dorosłych i nastolatków. Jeżeli diagnoza nie zostanie postawiona odpowiednio wcześnie, pacjent jest narażony na ryzyko wystąpienia poważnych powikłań zdrowotnych.

Jeśli uprawiasz seks pochwowy, oralny lub analny bez zabezpieczenia, możesz zachorować na rzeżączkę. Patogen przenoszony jest przez płyny narządów płciowych, takie jak nasienie (w tym wydzielinę nasienia sprzed wytrysku) i wydzielinę pochwową. Zakażenie może rozprzestrzenić się na narządy płciowe (pochwę, szyjkę macicy, penis, cewkę moczową i odbyt), gardło, a w rzadkich przypadkach nawet na oczy. Należy jednak pamiętać, że infekcja ta nie rozprzestrzenia się poprzez przypadkowy kontakt fizyczny. Zatem czynności takie jak dzielenie się posiłkami, przytulanie, całowanie, kichanie itp. z zarażoną osobą są bezpieczne i nie zwiększają ryzyka zarażenia się.

Większość pacjentów zakażonych rzeżączką nie odczuwa objawów fizycznych, więc nie są świadomi, że są zakażeni, co zwiększa prawdopodobieństwo przeniesienia infekcji na swoich partnerów seksualnych.

Jeśli jesteś młodą kobietą aktywną seksualnie, zaleca się coroczne poddawanie się testom na tę infekcję. W przypadku mężczyzn homoseksualnych lub biseksualnych zaleca się również coroczne badanie pod kątem tej infekcji. Jeśli jesteś narażony na zwiększone ryzyko infekcji, powinieneś częściej poddawać się badaniom. Kobiety, które starają się zajść w ciążę, powinny zostać przebadane, a kobiety w ciąży powinny zostać przebadane także w pierwszym trymestrze ciąży. Jeśli u któregokolwiek z Twoich partnerów seksualnych zdiagnozowano tę infekcję, Ty również musisz się przebadać.

Zwykle w przypadku rzeżączki nie występują żadne zewnętrzne objawy fizyczne, co utrudnia zdiagnozowanie tej infekcji podczas rutynowego badania fizykalnego.

Lekarz będzie musiał przeprowadzić badania laboratoryjne, aby uzyskać dokładną diagnozę tego schorzenia. Podczas tego badania lekarz próbuje ustalić, czy zakażenie jest spowodowane bakterią Neisseria gonorrhoeae. Ogólnie rzecz biorąc, ponieważ większość objawów występujących podczas rzeżączki występuje również w przypadku zakażenia chlamydią, lekarz jednocześnie wykona badanie na obecność Chlamydia trachomatis.

Pamiętaj, aby poinformować lekarza o wszelkich przyjmowanych lekach na 24 godziny przed pobraniem próbek laboratoryjnych. W przypadku kobiet obejmuje to również stosowanie wszelkich kremów lub biczów dopochwowych. Dzieje się tak dlatego, że obecność tych czynników w organizmie może mieć wpływ na wyniki testu, a lekarz musi być świadomy tych czynników przed zleceniem badania.

Czas potrzebny na uzyskanie wyników zależy od rodzaju testu stosowanego w laboratorium patologicznym. Jeśli badano Cię metodą amplifikacji kwasu nukleinowego (NAT), uzyskanie wyników może zająć kilka dni. Jeśli zostałeś przebadany, użycie innej metody posiewu zwykle trwa dłużej, a wyniki powinieneś otrzymać w ciągu 3 do 5 dni. W przypadku badania pacjenta płci męskiej metodą barwienia metodą Grama wyniki otrzymasz w klinice tego samego dnia, jednak badania te nie są zbyt wiarygodne w porównaniu z innymi badaniami opisanymi powyżej.

Twoje wyniki będą albo pozytywne, albo negatywne. Jeśli wynik jest pozytywny, oznacza to, że masz infekcję rzeżączką i należy rozpocząć terapię antybiotykową. Musisz także poinformować wszystkich swoich partnerów seksualnych, aby oni również mogli się przebadać.

Jeśli wynik jest negatywny, oznacza to, że w momencie badania nie było oznak zakażenia rzeżączką.

Przeczytaj także:

• Jak długo trwa rzeżączka i jakie są jej długoterminowe skutki?
• Jakim rodzajem choroby jest rzeżączka?
• Czy rzeżączka może minąć sama?
• Czy możesz umrzeć, jeśli masz rzeżączkę?
• Jak wygląda rzeżączka?