Rehabilitacja dla osób uzależnionych od marihuany

Cannabis sativa to jednoroczna roślina zielna należąca do rodzaju konopi indyjskich. Od niepamiętnych czasów ludzie uprawiali i uprawiali Cannabis sativa z różnych powodów. Wśród wielu innych zastosowań roślina słynie również z obecności psychotycznych związków chemicznych, w tym delta-9-tetrahydrokanabinolu (THC), które na przestrzeni wieków ekstrahowano i stosowano jako leki. Marihuana odnosi się do suszonych liści, kwiatów i łodyg rośliny, która jest powszechnie stosowana jako nielegalny narkotyk uzależniający, szczególnie przez młodsze pokolenia, w tym uczniów i studentów. Używanie marihuany na przestrzeni lat powoduje szereg zaburzeń psychicznych i nerwowych, które wymagają specjalnego leczenia i rehabilitacji. Dlatego rehabilitacja dla osób uzależnionych od marihuany jest tak samo ważna, jak każda inna rehabilitacja odwykowa.

Ciągłe używanie marihuany prowadzi do zaburzeń używania marihuany, które są formą uzależnienia. Zaburzenie to wiąże się z uzależnieniem od leku, tzn. towarzyszy mu wystąpienie objawów odstawiennych, gdy użytkownik nie zażywa leku lub marihuany w regularnych odstępach czasu. Użytkownicy marihuany lub osoby uzależnione od marihuany przyjmują ten narkotyk głównie w postaci dymu. Po wdychaniu dymu marihuany, zawarte w nim psychotyczne substancje chemiczne, w tym THC, rozprzestrzeniają się po całym organizmie poprzez układ krążenia i wkrótce wpływają na mózg, powodując różne iluzoryczne objawy, które przede wszystkim zapewniają użytkownikom uczucie gładkości i komfortu. Zatem marihuana zawsze działa uzależniająco na swoich użytkowników.

Marihuany nie uważa się za twardszy narkotyk, taki jak kokaina czy opiat. Osoba uzależniona od marihuany może opierać się wyobrażeniu innych osób, że ma problem i że może przeciwstawić się pomocy lub leczeniu oferowanemu przez innych. Rozmowa z osobą, która zażywała marihuanę, może być denerwująca i demoralizująca dla innych, zwłaszcza dla rodziców i innych krewnych.

W takich okolicznościach należy wyznaczyć profesjonalnego interwencjonistę, ilekroć dana osoba staje się wrogo nastawiona, gdy poruszana jest kwestia jej uzależnienia od marihuany. Profesjonalny interwencjonista jest przeszkolony w zakresie psychologii uzależnień i różnych aspektów terapii grupowej. Ta profesjonalna osoba wie, jak zainicjować otwartą, szczerą i pomocną komunikację pomiędzy osobą uzależnioną od marihuany a innymi członkami najbliższej rodziny i przyjaciółmi.

Dochodzi do sytuacji, gdy rodzice, członkowie rodziny lub bliscy przyjaciele muszą interweniować w życie osobiste osoby uzależnionej od marihuany przy pomocy profesjonalnego interwencjonisty, aby zapobiec dalszemu pogarszaniu się jej stanu fizycznego i psychicznego. Obejmuje to przedstawienie, jak używanie marihuany całkowicie zmieniło zachowanie osoby uzależnionej. Następnie profesjonalny interwencjonista proponuje plan leczenia osoby uzależnionej od marihuany, o którym decyduje profesjonalista po wielu badaniach nad obecnym stanem osoby uzależnionej. Jeśli osoba uzależniona od marihuany odmówi poddania się jakiemukolwiek leczeniu, wówczas rodzice lub członkowie rodziny są szkoleni, aby ogłosić, że jeśli takie leczenie nie zostanie podjęte, zerwą wszelkie kontakty z osobą uzależnioną lub odetną mu wszelką pomoc finansową lub inną.

W większości sytuacji osoby uzależnione od marihuany wyrażają zgodę w tym ekstremalnym stanie. W tym momencie rodzice lub członkowie rodziny zapewniają również, że jeśli będzie podejmował właściwe leczenie, wszyscy jego krewni i przyjaciele pozostaną przy nim i również zapewnią mu wszelką pomoc.

W zależności od sytuacji eksperci medyczni przyjmują osobę uzależnioną od marihuany do ośrodka rehabilitacyjnego lub rozpoczynają leczenie bez pozwolenia. Leczenie uzależnienia od marihuany lub jej używania jest dość podobne do leczenia innych uzależnień od narkotyków. W większości przypadków wymagana jest natychmiastowa detoksykacja, aby usunąć z organizmu wszystkie toksyczne substancje chemiczne wchłonięte przez marihuanę.

Eksperci medyczni zapewniają dostępność środków uspokajających w przypadku silnego lęku lub ataku paniki, gdy marihuana nie jest używana.
W trakcie terapii psycholog pomaga pacjentowi rozpoznać uczucia i zachowania, które doprowadziły do ​​jego uzależnienia oraz uczy go nowych i udoskonalonych nawyków myślenia i działania poprzez następujące terapie behawioralne:

• Terapia poznawczo-behawioralna: Jest to forma psychoterapii, podczas której osoba uzależniona od marihuany uczy się różnych strategii rozpoznawania i korygowania problematycznych zachowań jako miary samokontroli. Dzięki temu procesowi osoba uzależniona od marihuany uczy się również, jak zaprzestać używania narkotyków i kontrolować szereg innych problemów psychologicznych, które występują jednocześnie.
• Zarządzanie kryzysowe (CM): Opiera się na prostej zasadzie, że jeśli jakieś zachowanie zostanie nagrodzone lub wzmocnione, istnieje większe prawdopodobieństwo, że dana osoba powtórzy to zachowanie jeszcze raz. Stosuje się go odpowiednio u osoby uzależnionej od marihuany.
• Terapia Wzmocnienia Motywacyjnego (MET): Jest to wyspecjalizowana metoda poradnictwa, która pomaga jednostkom rozwiązać wewnętrzne sprzeczności dotyczące regularnego leczenia i zaprzestania używania narkotyków. Metoda ta stara się wywołać wewnętrznie motywowaną zmianę, która usprawni proces zdrowienia. Terapia wzmacniająca motywację obejmuje sesję oceny wstępnej z zestawem testów, po której następuje kilka indywidualnych sesji terapeutycznych z terapeutą. Osoby uzależnionej od marihuany uczy się i szkoli, jak zachować stanowczość psychiczną, gdy stresory i pokusy życia codziennego pojawiają się od czasu do czasu w rzeczywistych sytuacjach.

Marihuana ma zarówno krótkotrwały, jak i długotrwały wpływ na mózg. Ciało ludzkie jest całkowicie pokryte milionami neuronów. Neurony te otrzymują sygnały z mózgu za pomocą neuroprzekaźników. W rzeczywistości neuroprzekaźniki wypełniają lukę (synapsę) między dwoma neuronami. Kiedy THC obecny w marihuanie dociera do mózgu, naśladuje lub blokuje te neuroprzekaźniki, tworząc w ten sposób różne sygnały dla organizmu. TCH jest bardzo aktywnym kannabinoidem, który w dużym stopniu hamuje uwalnianie naturalnego neuroprzekaźnika. Dlatego osoby uzależnione od marihuany czują, myślą i działają inaczej.

Niektóre krótkoterminowe skutki takiej zakłóconej lub zniekształconej neurotransmisji są następujące:

• Utrata pamięci krótkotrwałej
• Utrata koordynacji pomiędzy różnymi częściami ciała
• Zmienione poczucie czasu i pory roku.
• Częste wahania nastroju.
• Słaba zdolność uczenia się i niemożność zapamiętywania lub przypominania sobie wyuczonych materiałów
• Brak umiejętności rozwiązywania problemów
• Lęk, paranoja i ataki paniki .

Z drugiej strony zażywanie marihuany od najmłodszych lat, kiedy już następuje rozwój mózgu, utrudnia jego naturalny rozwój. Przy ciągłym stosowaniu od najmłodszych lat marihuana zakłóca naturalne funkcjonowanie, co ma długotrwały efekt.

Wstępne działanie THC w marihuanie ustępuje w ciągu dwóch godzin, ale substancje chemiczne pozostają w organizmie od 20 godzin do 10 dni, w zależności od ilości i mocy zażytej marihuany, np. jeśli osoba uzależniona przyjmie 1 mg THC, który ma działanie „okres półtrwania” wynoszący 20 godzin, nawet po czterech dniach w organizmie będzie nadal znajdować się 0,031 mg THC. Im dłuższy okres półtrwania, tym dłużej THC pozostaje w stanie aktywnym w organizmie człowieka.

Palacze marihuany lub osoby uzależnione od marihuany są podatne na te same problemy zdrowotne, co palacze tytoniu, takie jak zapalenie oskrzeli , astma oskrzelowa  i rozedma płuc.

Inne widoczne skutki to zaczerwienienie oczu, obniżony poziom snu, suchość w ustach, brak koncentracji i zaburzenia umiejętności prowadzenia pojazdu. Długoterminowi użytkownicy marihuany cierpią również na duszność, problemy z układem rozrodczym i problemy sercowo-naczyniowe.

Rodzice, rodzina i przyjaciele powinni dołożyć wszelkich starań, aby pomóc osobie uzależnionej od marihuany jak najszybciej wyjść z nałogu. Procedury lecznicze, terapia psychologiczna i inne środki resocjalizacji służą zapewnieniu opieki osobie uzależnionej. Po wyzdrowieniu i powrocie do domu należy zapewnić mu pełne możliwości powrotu do normalnego życia i zajęć. Osoby uzależnione od marihuany zwykle pozytywnie reagują na procedury rehabilitacyjne. Należy nawiązać z nimi silną więź, a członkowie najbliższej rodziny powinni zachować ostrożność, aby nie powodować niepotrzebnego napięcia w ich życiu. Aby przywrócić je do głównego nurtu życia, wymagana jest silna więź i dobry kontakt z tymi osobami.