Rak moczowodu lub rak moczowodu lub rak miednicy nerkowej: przyczyny, objawy, leczenie

Mocz wytwarzany jest w nerkach i odprowadzany do miednicy nerkowej w kształcie lejka. Miednica nerkowa zwęża się na końcu dystalnym, tworząc moczowód. Mocz przechodzi przez moczowód i gromadzi się w pęcherzu moczowym. Rak występuje częściej w miednicy nerkowej niż w moczowodzie.

Rak moczowodu jest rzadkim typem nowotworu, który wywodzi się z górnego końca moczowodu, zwanego rakiem miedniczki nerkowej, a także ze środkowej i dolnej części moczowodu. Moczowód jest narządem rurkowym, który łączy nerkę i pęcherz moczowy. Mocz wytwarzany jest w nerkach i odprowadzany do miedniczki nerkowej. Mocz z miedniczki nerkowej przechodzi przez moczowód i gromadzi się w pęcherzu moczowym. Miedniczka nerkowa ma kształt lejka i ma większą średnicę niż moczowód. Komórki wyściełające moczowody nazywane są komórkami nabłonka dróg moczowych lub komórkami przejściowymi. Rak moczowodu zwykle rozpoczyna się w komórkach nabłonka przejściowego. Rak moczowodu jest również znany jako rak komórek przejściowych lub rak nabłonka dróg moczowych. Jeśli rak moczowodu zostanie zdiagnozowany we wczesnym stadium, szanse na wyleczenie są dość duże. Operacja jest powszechnym sposobem leczenia tego nowotworu; poza tym stosuje się również chemioterapię i radioterapię.

Przyczyna raka moczowodu i wielu nowotworów z komórek przejściowych nie jest znana. Istnieją jednak czynniki ryzyka, takie jak:

• Ryzyko rozwoju tego nowotworu jest większe u osób palących.
• Osoby narażone na działanie niektórych substancji chemicznych, takich jak barwniki przemysłowe, lub pracujące z tworzywami sztucznymi, gumą, pestycydami i aluminium, są bardziej narażone na rozwój tego nowotworu.
• Niektóre leki, takie jak cyklofosfamid i fenacetyna, zwiększają ryzyko rozwoju raka moczowodu.

• Krwiomocz (krew w moczu).
• Częste oddawanie moczu.
• Zwężenie cewki moczowej powodujące zmniejszoną ilość wydalanego moczu i trudności w jego oddawaniu.
• Zwiększa się ilość oddawanego moczu w nocy (znana również jako nokturia).
• Niemożność utrzymania.
• Swędzący.
• W wargach sromowych, kroczu lub prąciu dochodzi do stwardnienia tkanek.
• Dyspareunia, czyli ból odczuwany podczas stosunku płciowego lub po nim.
• Dysuria, czyli ból podczas oddawania moczu.
• Pacjentka ma nawracające infekcje dróg moczowych.
• Występuje obrzęk cewki moczowej.
• Występuje wydzielina z cewki moczowej.
• Uporczywy ból pleców.

• Analiza moczu.
• Cytologia moczu.
• Pielografia wsteczna.
• CTU (urografia tomografii komputerowej).
• Test FISH (fluorescencyjna hybrydyzacja in-situ).
• MRU (urografia rezonansu magnetycznego).
• IVP (pielografia dożylna).
• Rentgen.
• Ureteroskopia.
• Biopsja.

Leczenie zależy od stadium nowotworu, ogólnego stanu zdrowia pacjenta oraz wybranych metod leczenia i obejmuje: operację, chemioterapię i radioterapię.

Jest to zabieg polegający na usunięciu zajętego moczowodu. Może to być radykalna ureterektomia, polegająca na usunięciu całego moczowodu, lub ureterektomia segmentowa, podczas której usuwa się tylko część dotkniętą nowotworem. W zaawansowanych nowotworach moczowodu można usunąć cały moczowód wraz z całą nerką i częścią pęcherza moczowego.

Jest to leczenie przeprowadzane za pomocą leków lub leków, które zabijają komórki nowotworowe. Stosuje się albo pojedynczy lek, albo więcej niż jeden lek. Chemioterapię można podawać dożylnie lub doustnie. Chemioterapię można zastosować przed operacją w celu zmniejszenia guza lub po operacji w celu zabicia pozostałych komórek nowotworowych. Połączenie więcej niż jednego leku pomaga zmniejszyć ryzyko nawrotu choroby po operacji. Chemioterapię można również łączyć z radioterapią.

Radioterapia polega na wykorzystaniu wiązek o wysokiej energii, takich jak promienie rentgenowskie, skierowanych na określone punkty ciała, w których występuje nowotwór, w celu zabicia komórek nowotworowych. W przypadku raka moczowodu radioterapię przeprowadza się w zaawansowanych stadiach, tj. jeśli nowotwór dał przerzuty. Po operacji można zastosować radioterapię, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu nowotworu, można ją także zastosować w połączeniu z chemioterapią.