Radzenie sobie z uzależnieniem od jedzenia

Może Ci się wydawać, że uzależnienie od jedzenia jest po prostu niemożliwe. Jednakże koncepcja mówiąca, że ​​dana osoba może być bardzo uzależniona od jedzenia, zyskała ostatnio duże poparcie. W miarę rosnącego wsparcia dla uzależnienia od jedzenia koncepcja opiera się na obrazowaniu mózgu i innych badaniach, które wykazały, że kompulsywne objadanie się pobudza ośrodki przyjemności w mózgu. Dla takich osób zdrowe odżywianie się czy utrata wagi, a nawet utrzymanie prawidłowej wagi wydaje się niemożliwa do osiągnięcia. Pomimo najlepszych starań, zjadają duże ilości jedzenia, wiedząc dobrze, że szkodzi to ich organizmowi. Badania potwierdzające uzależnienie od żywności wykazały, że niektóre pokarmy mają wpływ na mózg podobny do uzależnienia. Uzależnienia od jedzenia nie można lekceważyć. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o uzależnieniu od jedzenia i sposobach radzenia sobie z tą chorobą.

Uzależnienie od jedzenia oznacza po prostu uzależnienie od śmieciowego jedzenia. Stan ten jest podobny do tego, w jaki sposób narkomani są uzależnieni od narkotyków, a alkoholicy są uzależnieni od alkoholu. Uzależnienie od jedzenia obejmuje dokładnie te same obszary mózgu. Nawet neuroprzekaźniki zaangażowane w uzależnienie od żywności są takie same jak w uzależnieniu od narkotyków, a niektóre objawy uzależnienia od jedzenia są również podobne do objawów każdego innego uzależnienia.

Ponieważ uzależnienie od jedzenia to stosunkowo nowa koncepcja, która zyskała poparcie badaczy, statystyki dotyczące powszechności tego schorzenia nie są jeszcze dostępne. Uważa się, że uzależnienie od jedzenia jest podobne do innych zaburzeń odżywiania, takich jak bulimia , zaburzenia objadania się , kompulsywne objadanie się i inne.

Podobnie jak inne uzależnienia, uzależnienie od jedzenia jest powiązane z ośrodkami „przyjemności” w mózgu. Jest to zgodne z założeniem, że kilka rodzajów przetworzonej śmieciowej żywności ma przemożny wpływ na ośrodki „przyjemności” w mózgu. Efekt ten obejmuje neuroprzekaźnik w mózgu, taki jak dopamina.

W rzeczywistości eksperymenty przeprowadzone zarówno na ludziach, jak i na zwierzętach wykazały, że ośrodki nagrody i przyjemności w mózgu, które są pobudzane przez narkotyki, aktywują się również przez jedzenie, szczególnie te, które są bardzo smaczne. Żywność bardzo smaczna odnosi się do produktów spożywczych bogatych w:

• Tłuszcz.
• Sól.
• Cukier.

Dzieje się tak, że te bardzo smaczne pokarmy wyzwalają w mózgu substancje chemiczne, takie jak dopamina, znana jako substancja poprawiająca samopoczucie. Gdy dana osoba doświadczy przyjemności związanej ze zwiększoną transmisją dopaminy w mózgu podczas jedzenia określonych pokarmów, szybko zaczyna odczuwać potrzebę ponownego zjedzenia tego pokarmu. Dzieje się również tak, że sygnały nagrody wynikające ze spożywania bardzo smacznej żywności zaczynają zastępować inne sygnały mózgu związane z satysfakcją i pełnią. Z tego powodu ludzie jedzą dalej, nawet jeśli są już najedzeni i nie odczuwają już głodu.

Kompulsywne objadanie się jest również rodzajem uzależnienia behawioralnego. Oznacza to, że dana osoba ma tendencję do zajmowania się określonymi zachowaniami, takimi jak jedzenie, zakupy, hazard czy zażywanie narkotyków, które wywołują uczucie intensywnej przyjemności. To dlatego osoby cierpiące na uzależnienie od jedzenia zaczynają tracić kontrolę nad swoimi zachowaniami żywieniowymi i często spędzają nie tylko nadmierną ilość czasu, ale także ogromne ilości pieniędzy na folgowaniu swoim zachowaniom żywieniowym lub uzależnieniu od jedzenia. Z biegiem czasu osoby wykazujące objawy uzależnienia od żywności odkryją, że rozwija się u nich pewien poziom tolerancji wobec żywności. Im więcej jedzą, tym mniej jedzenia zaczyna je zaspokajać, co sprawia, że ​​jedzą jeszcze więcej.

Wiadomo, że uzależnienie od jedzenia odgrywa kluczową rolę w otyłości . Nie oznacza to jednak, że osoby o normalnej wadze nie zmagają się z uzależnieniem od jedzenia. Osoby te mogą być po prostu genetycznie zaprogramowane, aby lepiej radziły sobie z dodatkową ilością spożywanych kalorii. Mogą także zwiększać swoją aktywność fizyczną, aby zrekompensować przejadanie się.

Stan uzależnienia od jedzenia nie ma nic wspólnego z brakiem siły woli. W rzeczywistości jest to spowodowane „intensywnym przejmowaniem sygnału dopaminy” w biochemii mózgu.

W chwili obecnej nie ma dostępnych badań krwi ani innych testów diagnostycznych pozwalających zdiagnozować uzależnienie od jedzenia. Diagnoza opiera się na objawach behawioralnych, podobnie jak w przypadku innych uzależnień. Jednak naukowcy z Uniwersytetu Yale opracowali kwestionariusz, który pomaga zidentyfikować osoby uzależnione od jedzenia. W ankiecie znajdują się tego typu pytania, rozpoczynające się od słów Czy:

• Jesz do tego stopnia, że ​​zaczynasz czuć się źle?
• Skończyło się na tym, że zjadasz znacznie więcej, niż zamierzałeś zjeść, zaczynając jeść określony produkt spożywczy?
• Kontynuuj spożywanie określonych pokarmów, nawet jeśli nie odczuwasz już głodu?
• Robisz wszystko, co w Twojej mocy, aby zdobyć określone produkty spożywcze, gdy nie są one dostępne?
• Często czujesz się winny po zjedzeniu określonych pokarmów, ale w krótkim czasie zjadasz je ponownie?
• Łapiesz się na tym, że wymyślasz wymówki w swojej głowie, uzasadniając, dlaczego powinieneś jeść określone potrawy, na które masz ochotę?
• Zaczynasz ukrywać przed innymi osobami nadmierne spożycie niektórych pokarmów?

Jeśli na większość z tych pytań odpowiesz twierdząco, to jest bardzo prawdopodobne, że masz poważny problem z uzależnieniem od jedzenia.

W kwestionariuszu zawarto także pytania dotyczące psychologicznych skutków odstawienia oraz tego, czy odczuwasz niepokój i pobudzenie, gdy jesteś zmuszony ograniczyć lub wyeliminować określone produkty spożywcze.

Oto kilka sposobów radzenia sobie z uzależnieniem od jedzenia:

Krok 1: Pierwszym krokiem jest wypełnienie Kwestionariusza Uzależnienia od Żywności opracowanego przez Uniwersytet Yale, aby dowiedzieć się, czy Twój stosunek do jedzenia jest zdrowy, czy niezdrowy.

Krok 2: Aby uporać się z uzależnieniem od jedzenia, konieczne jest rozwinięcie zdrowej relacji z jedzeniem. Podobnie jak w przypadku innych modeli leczenia uzależnień, osoby uzależnione od żywności również muszą powstrzymać się od żywności, która wywołuje ich uzależnienie, aby wyzdrowieć. Osoba cierpiąca na uzależnienie od jedzenia musi na nowo nauczyć się zdrowego odżywiania i nawiązać zdrową relację z jedzeniem, przestrzegając określonego planu diety.

Krok 3: Radząc sobie z uzależnieniem od jedzenia, rozpoczynasz rygorystyczny plan diety i będziesz musiał usunąć ze swojej diety czynniki wywołujące lub niebezpieczną żywność i wyznaczyć pewne granice. Dzięki temu będziesz mogła w zdrowszy sposób zarządzać swoją dietą i nauczyć się na nowo, jak zdrowo się odżywiać. Na przykład, jeśli wiesz, że w stresie lubisz objadać się lodami, dobrym pomysłem jest nie trzymanie ich w domu. Musisz pracować nad wyeliminowaniem pokusy objadania się do czasu, gdy będziesz w stanie wznowić jedzenie lodów w zrównoważony sposób.

Krok 4: Przestrzeganie dobrze zbilansowanego i zorganizowanego planu posiłków bardzo pomaga w radzeniu sobie z uzależnieniem od jedzenia. Osoby, które mają niezdrowy związek z jedzeniem, muszą powrócić na właściwą ścieżkę zdrowienia, przestrzegając ustrukturyzowanego planu posiłków, aby powrócić do normalnego wzorca odżywiania. Pomaga to w ustaleniu bezpiecznych granic z jedzeniem, a także pomaga poczuć się sytym, eliminując w ten sposób fizjologiczną potrzebę jedzenia większej ilości pomimo uczucia sytości.

Krok 5: Podobnie jak w przypadku każdego innego rodzaju uzależnienia, radzenie sobie z uzależnieniem od jedzenia obejmuje również szukanie profesjonalnej pomocy, gdy zajdzie taka potrzeba. Wyzdrowienie z jakiegokolwiek rodzaju uzależnienia to nie lada wyzwanie. Pokonanie uzależnienia od jedzenia nie nastąpi z dnia na dzień. Zalecana jest pomoc dietetyka i terapeuty specjalizującego się w zaburzeniach odżywiania. Uzyskanie pomocy profesjonalistów pozwala osobom uzależnionym wdrożyć odpowiednią strategię powrotu do zdrowia, a także zaszczepia poczucie odpowiedzialności.

Uzależnienie od jedzenia może być poważnym problemem i możesz potrzebować profesjonalnej pomocy, aby wyjść z nałogu i przywrócić zdrową relację z jedzeniem. Trwają badania nad znalezieniem metod leczenia i lepszym zrozumieniem stanu uzależnienia od żywności. Podczas gdy niektórzy twierdzą, że wyzdrowienie z uzależnienia od jedzenia jest bardzo skomplikowane w porównaniu z innymi rodzajami uzależnień, inni uważają, że podobnie jak w przypadku innych uzależnień, osoby uzależnione od jedzenia mogą również wyzdrowieć, wykonując krok po kroku problem zdrowienia. Obecnie dostępnych jest również wiele programów, które mają na celu pomóc osobom cierpiącym na uzależnienie od jedzenia. Programy takie jak Food Addicts in Recovery Anonymous obejmują 12-etapowy program zdrowienia, który pomaga osobom uzależnionym nie tylko od jedzenia, ale także od alkoholu, narkotyków i hazardu.

Wyzdrowienie z uzależnienia od jedzenia jest możliwe. Przyznając, że masz niezdrową relację z jedzeniem, możesz rozpocząć proces zdrowienia.

Przeczytaj także:

• Wpływ śmieciowego jedzenia na Twoje dziecko