Wulwodynia to przewlekły ból sromu, zewnętrznych żeńskich narządów płciowych. Ból lub dyskomfort nie ma oczywistej przyczyny i może dotyczyć warg sromowych, łechtaczki lub otworu pochwy. Phyllis Mate, współzałożycielka Krajowego Stowarzyszenia Wulwodynii, zapewnia wgląd w tę chorobę.1
Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Chorobą Sromu i Pochwy definiuje wulwodynię jako przewlekły dyskomfort lub ból sromu charakteryzujący się pieczeniem, kłuciem, podrażnieniem lub szorstkością żeńskich narządów płciowych. Przewlekły definiuje się jako istniejący przez co najmniej trzy do sześciu miesięcy.
Powoduje
Przyczyna wulwodynii pozostaje nieznana. Może to być wynikiem wielu czynników. Lekarze spekulują, że może to być spowodowane uszkodzeniem lub podrażnieniem nerwów dostarczających i odbierających bodźce ze sromu, 2 2 miejscową nadwrażliwością na drożdżaki; reakcja alergiczna na czynniki drażniące ze środowiska; wysoki poziom kryształów szczawianu w moczu; lub skurcz i/lub podrażnienie mięśni dna miednicy. Nie ma dowodów na to, że wulwodynia jest spowodowana infekcją lub że jest chorobą przenoszoną drogą płciową.
Objawy
Najczęściej występuje uczucie pieczenia; jednakże rodzaj i nasilenie występujących objawów są wysoce zindywidualizowane. Niektóre kobiety opisują swój ból jako kłujące podrażnienie lub surowość. Wulwodynia może mieć charakter stały lub okresowy, być skoncentrowana w jednym obszarze lub rozproszona.
Dwa główne podzbiory tego stanu: uogólniona wulwodynia i zlokalizowana wulwodynia. 3 Vestibulodynia to specyficzny rodzaj zlokalizowanej wulwodynii.
- Uogólniona wulwodynia charakteryzuje się bólem rozprzestrzeniającym się w okolicy sromu. Może występować w wargach sromowych większych i/lub wargach sromowych mniejszych. Czasami atakuje łechtaczkę, krocze, wzgórek łonowy i/lub wewnętrzną stronę ud. Ból może być stały lub przerywany i niekoniecznie jest inicjowany dotykiem lub uciskiem sromu. Tkanka sromu może wyglądać na stan zapalny, ale w większości przypadków nie ma widocznych zmian.
- Miejscowa wulwodynia występuje częściej, a ból występuje tylko w jednym miejscu, np. w przedsionku. Kobiety cierpiące na przedsionek odczuwają ból przy dotyku lub nacisku na przedsionek (obszar otaczający otwór pochwy). Kobiety mogą odczuwać ból podczas stosunku płciowego , założenia tamponu, badania ginekologicznego, jazdy na rowerze, jazdy konnej lub motocyklu oraz noszenia obcisłych ubrań, takich jak dżinsy. Najczęściej przedsionek kobiet z VVS jest objęty stanem zapalnym i zaczerwienieniem.
Niezależnie od rodzaju wulwodynii, na którą cierpi kobieta, zaburzenie to poważnie ogranicza zdolność kobiety do funkcjonowania i wykonywania codziennych czynności. Ból może być tak dotkliwy i nieustępujący, że zmusza kobietę do rezygnacji ze stanowiska zawodowego, powstrzymania się od stosunków seksualnych i ograniczenia aktywności fizycznej. Nic dziwnego, że te ograniczenia negatywnie wpływają na wizerunek kobiety; wiele kobiet popada w depresję z powodu samego bólu fizycznego i związanych z nim konsekwencji psychologicznych i społecznych.
Diagnoza
Wulwodynię rozpoznaje się poprzez wykluczenie innych schorzeń, które mogą powodować ból sromu, takich jak choroby przenoszone drogą płciową , infekcje, choroby skóry i wirus brodawczaka ludzkiego . Należy dokładnie zapoznać się z historią choroby pacjentki oraz wykonać pełne badanie sromu i pochwy.
Posiew często pobiera się z pochwy, aby wykluczyć choroby i infekcje przenoszone drogą płciową. Podczas egzaminu często przeprowadza się test „q-tip”. Podczas tego badania różne obszary sromu i przedsionka są dotykane wacikiem w celu określenia lokalizacji i nasilenia bólu u kobiety. 4 Jeśli lekarz zauważy podczas badania obszary skóry, które wyglądają podejrzanie, może zostać wykonana biopsja skóry wymagany.
Dodatkowo lekarze mogą zalecić kolposkopię – procedurę wykorzystującą specjalistyczne narzędzie do dokładniejszego zbadania sromu.
Leczenie
Ponieważ przyczyna wulwodynii nie jest znana, leczenie zwykle ma na celu złagodzenie objawów i zapewnienie pewnego stopnia złagodzenia bólu. Różne metody leczenia działają lepiej na różne kobiety, dlatego można wypróbować kilka metod, aby znaleźć tę, która będzie dla Ciebie najlepsza. Rodzaje terapii, które można wypróbować, obejmują:5
- Usuwanie substancji drażniących
- Doustny lek przeciwbólowy
- Leki stosowane miejscowo, w tym kremy hormonalne, miejscowe środki znieczulające i leki złożone do stosowania miejscowego
- Terapia mięśni dna miednicy
- Neurostymulacja
- Biofeedback
- Zastrzyki blokujące nerwy
- Chirurgia
- Terapie uzupełniające i alternatywne