Przewlekły ból neuropatyczny: przyczyny, objawy, leczenie – terapia manualna, operacja

Ból neuropatyczny jest wynikiem urazu lub nieprawidłowego działania obwodowego lub ośrodkowego układu nerwowego. Uszkodzenie tkanek obejmuje upośledzenie receptorów bólowych, włókien nerwowych przenoszących ból z receptorów obwodowych do nerwów rdzeniowych (neuronów). Również przewlekły ból neuropatyczny jest końcowym skutkiem nieprawidłowego funkcjonowania nerwów rdzeniowych przenoszących impulsy bólowe do mózgu. Pogarszający się system przenoszenia bólu staje się dysfunkcyjny i wysyła nieprawidłowe sygnały do ​​innych ośrodków bólowych. Przyczyny i patofizjologia bólu neuropatycznego nie są jeszcze poznane w zakresie zapobiegania. Szczegółowo zbadano „teorię Windup” i zmiany receptorów NMDA na receptorach obwodowych i w rdzeniu kręgowym. W badaniach na zwierzętach wykryto reakcję immunologiczną i kompleksy immunologiczne na i w pobliżu receptorów nerwów obwodowych, które uszkadzają tkankę. W tkankach obwodowych przy bólu neuropatycznym obserwowano występowanie kompleksów immunologicznych. Immunoterapia może być przyszłą opcją leczenia, jeśli zostanie znaleziona przyczyna.

Ból neuropatyczny jest albo wtórny do nowotworu, albo ma etiologię nienowotworową.

Badania epidemiologiczne: Badania epidemiologiczne wykazały następujące występowanie i częstość występowania bólu przewlekłego

• 70 milionów dorosłych w Stanach Zjednoczonych cierpi na chroniczny ból.
• Na przewlekłe bóle pleców i kręgosłupa cierpi 35% populacji.
• U 10% populacji w USA rozpoznaje się zapalenie stawów.
• 12% cierpi na przewlekły zespół stawów, w tym 10% na zapalenie stawów.
• 70% dorosłych cierpi na ból krzyża przynajmniej raz lub więcej, a najczęstszą grupą wiekową są osoby w wieku od 35 do 55 lat.

Przewlekły ból neuropatyczny nowotworowy

1. Zespół złożonego bólu regionalnego I (RSD)
2. Złożony regionalny zespół Pin II (kauzalgia)

Przewlekły ból neuropatyczny nienowotworowy

1. Zespół złożonego bólu regionalnego I (RSD)
2. Złożony regionalny zespół Pin II (kauzalgia)

• Uszkodzenie włókien nerwowych – prowadzi do nieprawidłowego wydzielania neuroprzekaźników w rdzeniu kręgowym, gdzie sygnały przekazywane są do ośrodków bólowych w śródmózgowiu, wzgórzu i korze mózgowej. Nerwy te teraz nie działają i powodują ból.
• Ból odczuwany także w sąsiednich prawidłowych tkankach (hiperalgezja).
• Ból neuropatyczny występuje w przewlekłym bólu nienowotworowym, a także w bólu nowotworowym.
• Ból neuropatyczny, gdy dotyczy obwodowego i centralnego autonomicznego układu nerwowego, powoduje przewlekły, nieuleczalny ból, zwany także złożonym zespołem bólu regionalnego (CRPS).
• Układ współczulny jest jedną z części autonomicznego układu nerwowego i jest głównie związany z CRPS.
• Współczulny ból neuropatyczny może objawiać się allodynią, przeczulicą bólową lub hiperpatią.

• Naciek tkanki nowotworowej do włókien nerwowych : powoduje uwięzienie nerwu.
• Ucisk na nerwy : Masa guza może uciskać nerw z zewnątrz. Ból nowotworowy może powodować ucisk na tkanki miękkie i nerwy, zwiększając rozmiar guza.
• Naciek kanału kręgowego : Przerzuty do kości kręgosłupa powodują ucisk nerwów, naciek lub przemieszczenie ciśnieniowe struktury kanału kręgowego, np. rdzenia kręgowego lub nerwów rdzeniowych. W większości przypadków ból wtórny do nowotworu ma charakter mieszany, początkowo nocyceptywny, a później neuropatyczny. Początkowe uszkodzenia nerwów prowadzą do bólu nocyceptywnego, a później, gdy ból ma charakter ciągły i staje się centralny, przechodzi w ból neuropatyczny.

Po uszkodzeniu tkanki gojenie prowadzi do powstania tkanki bliznowatej. Tkanka bliznowata może uwięzić nerw lub wywierać ciągły nacisk na nerw, powodując dominujący objaw bólowy. Ból może utrzymywać się przez miesiące lub lata po widocznym zagojeniu uszkodzonych tkanek. W tym ustawieniu sygnały bólu nie stanowią już alarmu dotyczącego trwającego lub zbliżającego się urazu; zamiast tego sam system alarmowy działa nieprawidłowo. Zespół niesprawnego kręgosłupa jest częstą przyczyną przewlekłego bólu prowadzącego do niepełnosprawności i bezrobocia.

• Zespół przewlekłego bólu regionalnego typu I (kauzalgia): Ból jest wywoływany przez uszkodzenie nerwu i może nie być związany z rzeczywistym uszkodzeniem otaczających tkanek miękkich.
• Przewlekły zespół bólu regionalnego typu II (odruchowa dystrofia współczulna): ból wtórny do uszkodzenia nerwów związanego z uszkodzeniem otaczających tkanek miękkich. Ból jest wywoływany przez ucisk lub ucisk nerwów. Ból może być wywołany zapaleniem nerwu wtórnym do infekcji.

1. Zespół nieudanych pleców: ból po operacji w tkankach bliznowatych.
2. Neuropatia obwodowa: Jest wywoływana przez leki, chemioterapię, radioterapię i niedobór witamin.
3. Neuropatia cukrzycowa
4. Stany zapalne: Bóle stawów, Zapalenie stawów.
5. Uszczypnięty nerw: tkanka bliznowata, przepuklina dysku, fragmenty dysku, neuropatia uciskowa.
6. Złożony zespół bólu regionalnego – amputacja: ból fantomowy
7. Neuralgia nerwu trójdzielnego.
8. Stwardnienie rozsiane.
9. Półpasiec: Neuralgia popółpaścowa.

Pierwotny rak:

1. Narządy zewnętrzne: Skóra, Mięśnie, Piersi.
2. Narządy wewnętrzne: przełyk, żołądek, jelita, wątroba, pęcherzyk żółciowy, nerki, macica.
3. Przerzuty: rozprzestrzenianie się raka na sąsiadujące tkanki.
4. Lokalne: W pobliżu raka pierwotnego.
5. Dystalna: lokalizacja odległa od pierwotnej, np. mózg, płuca.

• Ból początkowy: pieczenie, przeszywający lub porażenie prądem.
• Ból późniejszy: Ból przeszywający związany z mrowieniem i drętwieniem.
• Poruszanie lub dotykanie kończyny jest często nie do zniesienia
• Objawy ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: skurcze mięśni, sztywność stawów, zanik mięśni.
• Skurcz ścięgna zginacza
• Obrzęk: Miejscowy obrzęk
• Pocenie się: zwiększone Nieprawidłowo zwiększone pocenie się,
• Temperatura skóry: zwykle gorąca, ale czasami zimna
• Kolor skóry: jasnoczerwony lub czerwonawo-fioletowy
• Skurcz naczyń
• Kości: zmiękczanie i przerzedzanie
• Staw: delikatny, sztywny, ograniczony lub bolesny ruch, ograniczona ruchliwość, pogrubienie błony maziowej i stawu.
• Włosy: szybki wzrost włosów.
• Paznokieć: rośnie szybko, paznokcie stają się popękane, łamliwe, rowkowane i wypryski.
• Osteoporoza staje się ciężka i rozproszona.
• Stres emocjonalny.

1. Allodynia ból przy lekkim dotyku (nie bolesny bodziec), silna wzmocniona reakcja na bodziec, który zwykle jest po prostu bolesny.
2. Hiperalgezja nadmierne poczucie bólu w miejscu urazu i otaczających tkanek, nieproporcjonalne do prowokującego bodźca
3. Hiperpatia , bodziec bolesny, powoduje ekstremalny ból, w przeciwieństwie do allodynii, w której bodziec niebolesny wywołuje nadmierny ból.

1. Leki.
2. Manualna Terapia Skoncentrowana
3. Leczenie interwencyjne
4. Chirurgia
5. Psychoterapia
6. Terapia behawioralna

• NLPZ: W przypadku bólu spowodowanego zapaleniem tkanek zaleca się niesteroidowe leki przeciwzapalne.
• Opioidy: mają skutki uboczne lub przynoszą niewielką ulgę w przypadku NLPZ
• Środek rozluźniający mięśnie: Baclofen, soma, Flexeril.
• Uzupełniające leki przeciwbólowe: Lyrica, Neurantin, Elavil, Cymbolta

• masaż
• leczenie chiropraktyczne
• Manipulacja osteopatyczna
• Akupunktura
• Fizykoterapia.

• Blokady nerwów obwodowych zastrzykami kortyzonu
• Zastrzyki kortyzonu zewnątrzoponowe lub ogonowe
• Sympatyczne bloki
• Ablacja nerwów za pomocą technik krio lub częstotliwości radiowej.
• Stymulator rdzenia kręgowego
• Dooponowa pompa przeciwbólowa

• Wycięcie tkanki skórnej lub sprzętu będącego generatorem bólu.
• Wycięcie tkanek nowotworowych
• Radioterapia w celu zmniejszenia masy guza i zmniejszenia nacisku na nerwy.

1. Mniej silna odpowiedź na leczenie opioidami.
2. Może dobrze reagować na inne leki, takie jak leki przeciwpadaczkowe i przeciwdepresyjne z opioidami.
3. Leczenie zachowawcze lekami. Ból neuropatyczny jest objawem trudnym do leczenia zachowawczego.
4. Leczenie zachowawcze obejmuje leki, fizjoterapię, masaż i akupunkturę.

• Miejscowa terapia przeciwbólowa, taka jak blokada nerwu za pomocą kortykosteroidów, może złagodzić ból na krótki czas. Ulga w bólu może trwać od 2 do 4 miesięcy dzięki zastrzykom kortyzonu.
• Krioablacja, fala radiowa lub neuroablacja chemiczna: Może przynieść ulgę w bólu na okres od 6 miesięcy do 2 lat lub dłużej.
• Stymulator rdzenia kręgowego: Większy wskaźnik powodzenia i wyższy procent uśmierzania bólu dzięki zaawansowanemu leczeniu bólu obejmuje stymulator kręgosłupa grzbietowego.
• Cewnik dooponowy i pompa elektroniczna podająca lek dokanałowo.

• Farmaceuta: Oblicz i dostosuj dawkę opioidów
• Psychiatra zajmujący się leczeniem powiązanych objawów szpitalnych, np. depresji lub lęku
• Onkolog leczy raka chemioterapią i opioidami.
• Onkolog zajmujący się radioterapią leczy tkankę nowotworową promieniowaniem.
• Lekarz rehabilitant medycyny fizykalnej leczący metodą manualną.
• Anestezjolog leczenia interwencyjnego i chirurg.
• W przypadku pacjentów cierpiących na przewlekły ból neuropatyczny „każda ulga w bólu” przynosi satysfakcję.

• Rentgen: Sprawdź osteoporozę, niejednolitą osteoporozę.
• Skan kości: wcześnie wykrywa zmiany w osteoporozie.
• Densytometria kości: Osteoporoza wykryta po prześwietleniu rentgenowskim już po dwóch tygodniach.
• Test potu: Nieprawidłowe pocenie można wykryć za pomocą kilku testów.
• Test nieilościowy: zmiany koloru środka testującego. Np. proszek.

Testy ilościowe:

• Test wydalania potu spoczynkowego – mierzy ilość potu.
• Ilościowe badanie odruchu sudomotorycznego aksonu.

Termografia:

• Mierzy temperaturę obszaru objawowego. Niezawodny w różnicowaniu bólu neuropatycznego od bólu nocyceptywnego.
• Pomiary zmienionego przepływu krwi w obszarze chorobowym nie są wiarygodne jako jedyne badanie – podobne odczyty zaobserwowano u przewlekle palących.
• Balsam do skóry , jeśli był używany, Niedawna aktywność fizyczna, Wcześniejszy uraz okolicy. Niestabilność naczynioruchowa.

Elektrodiagnostyka:

• Elektromiografia.
• Badanie przewodnictwa nerwowego.
• Diagnostyczne bloki współczulne.