Powszechne schorzenia i choroby skóry Jak wyglądają i jak są traktowane

Trądzik

Trądzik to najczęstsza choroba skóry w Stanach Zjednoczonych, dotykająca aż 80% osób w wieku nastoletnim i 20-letnim. Dzieje się tak, gdy mieszki włosowe zostają zatkane przez sebum i martwe resztki skóry. 1

Wyróżnia się kilka rodzajów trądziku: 2

• Trądzik pospolity : Jest to najczęstszy rodzaj trądziku.
• Zaskórniki : Te niezapalne guzki są znane jako zaskórniki (otwarte zaskórniki) i zaskórniki (zamknięte zaskórniki).
• Trądzik guzkowy : występują duże, stałe zmiany (guzki), które są bolesne i umiejscowione głęboko w skórze.
• Trądzik torbielowaty : Jest to ciężka postać trądziku, która powoduje głębokie, bolesne i wypełnione ropą zmiany. Nazywa się go również ciężkim trądzikiem guzkowym lub guzkowo-torbielowatym.

Możliwości leczenia trądziku obejmują produkty dostępne bez recepty, takie jak nadtlenek benzoilu i kwas salicylowy, oraz leki na receptę, takie jak miejscowe antybiotyki i retinoidy. 3

Wyprysk

Wyprysk(atopowe zapalenie skóry) to stan zapalny skóry powodujący swędzenie, zaczerwienienie i obrzęk skóry. Jej przyczyna nie jest znana, ale uważa się, że wiąże się z nieprawidłową reakcją immunologiczną.

Objawy egzemy obejmują: 4

• Łuszczące się i pękające plamy na skórze
• Małe guzki (grudki)
• Obrzęk
• Wyciek przejrzystego płynu
• Ślady zadrapań i blizny
• Pogrubienie skóry ( lichenizacja)

Chociaż wyprysk nie jest alergią, ma charakter atopowy (co oznacza, że ​​jest związany z alergią) i jest ściśle powiązany z takimi schorzeniami, jak katar sienny i astma. Uważa się, że genetyka odgrywa pewną rolę. 4

Leczenie egzemy zwykle obejmuje połączenie dobrej pielęgnacji skóry, nawilżania, stosowania miejscowych steroidów lub inhibitorów kalcyneuryny i doustnych leków immunosupresyjnych. 4

Bakteryjne Zakażenia Skóry

Bakteryjne zakażenia skóry są częste i mogą mieć różny stopień nasilenia, od łagodnego do zagrażającego życiu. Większość z nich jest spowodowana przez jedną z dwóch bakterii: Staphylococcus aureuslub forma Streptococcus . Objawy mogą się różnić, ale często obejmują zaczerwienienie, obrzęk, ból lub ropę.

Te i inne bakterie mogą powodować szeroką gamę infekcji:

• Liszajec to bardzo zaraźliwa infekcja bakteryjna, która występuje najczęściej u małych dzieci. 5
• Bakteryjne zapalenie mieszków włosowych to infekcja mieszków włosowych. Postać zwana zapaleniem mieszków włosowych w wannie z hydromasażem jest najczęściej wywoływana przez bakterię Pseudomonas aeruginosa. 6
• Czyraki lub karbunkuły to rodzaje ropni i czyraków, które pojawiają się, gdy infekcja porów skóry przesuwa się głębiej w skórę. 7
• Zapalenie tkanki łącznej występuje wtedy, gdy miejscowa infekcja skóry przenosi się do głębokich warstw tkanki. 8
• Róża , zwana także „ogniem św. Antoniego”, to infekcja powierzchniowej warstwy skóry, która może być bardzo bolesna. 9
• MRSA : Schorzenie, znane również jako Staphylococcus aureus oporny na metycylinę, to infekcja powszechnie rozprzestrzeniająca się w szpitalach, która jest oporna na wiele antybiotyków. 5

Bakteryjne zakażenia skóry zazwyczaj leczy się antybiotykami doustnymi lub dożylnymi , w zależności od ich ciężkości. 5

Infekcje grzybicze skóry

Wiele grzybiczych infekcji skóry jest przenoszonych poprzez bezpośredni kontakt lub kontakt ze skażonymi przedmiotami. Inne mają charakter oportunistyczny , co oznacza, że ​​grzyby naturalnie zamieszkujące skórę nagle przerosną, gdy układ odpornościowy ulegnie osłabieniu. 10

Objawy mogą się różnić, ale często obejmują pierścieniową wysypkę z wypukłymi krawędziami. Może również wystąpić łuszczenie się, pękanie, swędzenie i drobne pęcherze. 10

Zakażenia grzybicze skóry obejmują: 10

• Tinea pedis : Znana również jako stopa sportowca
• Tinea corporis : Znana również jako grzybica
• Tinea cruris : znana również jako swędzenie jocków
• Grzybica paznokci : grzybicza infekcja paznokci
• Kandydoza skórna : drożdżakowa infekcja skóry
• Intertrygo ; Zakażenie drożdżakowe fałdów skórnych

Zakażenia grzybicze skóry leczy się środkami przeciwgrzybiczymi . Łagodniejsze infekcje można leczyć dostępnym bez recepty lekiem przeciwgrzybiczym, takim jak Lotrimin (terbinafina), podczas gdy w przypadku poważniejszych infekcji konieczne może być doustne leczenie przeciwgrzybicze. 10

Kontaktowe zapalenie skóry

Kontaktowe zapalenie skóry to reakcja skórna, która pojawia się w wyniku kontaktu ze skórą substancji drażniącej lub alergenu (substancji wywołującej alergię). Może to prowadzić do takich objawów jak: 11

• Zaczerwieniona wysypka lub guzy
• Pęcherze lub pokrzywka 
• Swędząca, piecząca skóra
• Pogrubienie skóry

W przypadku alergicznego kontaktowego zapalenia skóry (ACD) układ odpornościowy reaguje uwalniając przeciwciało zwane immunoglobuliną E (IgE) , które powoduje uwalnianie substancji chemicznych, takich jak histamina , wywołujących miejscową reakcję skórną. Do częstych czynników wyzwalających zalicza się nikiel, chrom, barwniki, truciznę bluszcz i trujący dąb 11

W przypadku kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia (ICD) układ odpornościowy również zareaguje, ale IgE nie będzie zaangażowane. Zamiast tego reakcja immunologiczna będzie bardziej uogólniona. Typowymi wyzwalaczami są rozpuszczalniki, lateks, kosmetyki, mocne mydła, detergenty i domowe środki czyszczące. 11

Reakcje ACD często pojawiają się w ciągu 24 do 72 godzin po kontakcie, powodując swędzenie skóry i czasami pęcherze, które mogą utrzymywać się przez tydzień lub dłużej. W przypadku IDC reakcja jest zwykle natychmiastowa i objawia się bólem, a nie swędzeniem oraz suchą, pękającą skórą. 11

W przypadku kontaktowego zapalenia skóry korzystne może być zastosowanie doustnych leków przeciwhistaminowych w celu zmniejszenia swędzenia i obrzęku. Pomocne mogą być również miejscowe steroidy, takie jak krem ​​​​hydrokortyzonowy .

Opryszczka

Wirus opryszczki pospolitej (HSV) to wysoce zaraźliwy wirus wywołujący opryszczkę i opryszczkę narządów płciowych . Po zakażeniu wirus pozostaje w organizmie na zawsze i może się ponownie aktywować w dowolnym momencie. 12

Istnieją dwa rodzaje: 12

• Wirus opryszczki pospolitej typu 1 (HSV-1) jest głównie kojarzony z opryszczką, ale może zostać przeniesiony na narządy płciowe podczas seksu oralnego. Można się także zarazić poprzez pocałunek lub kontakt z płynami ze zmiany chorobowej.
• Wirus opryszczki pospolitej typu 2 (HSV-2) jest głównie kojarzony z opryszczką narządów płciowych i przenosi się prawie wyłącznie poprzez seks oralny.

Zarówno HSV-1, jak i HSV-2 mogą rozpocząć się od uczucia kłucia lub pieczenia, które poprzedzają pojawienie się drobnych pęcherzy. Pęcherze te mogą następnie rosnąć i zbiegać się, powodując bolesną, otwartą ranę po pęknięciu pęcherzy. Po strupowaniu rana stopniowo się zagoi, a wirus przejdzie w remisję. 12

Leki przeciwwirusowe, takie jak Zovirax (acyklowir) lub Valtrex (walacyklowir) , jeśli zostaną rozpoczęte w ciągu 48 godzin od pierwszych objawów objawów, mogą skrócić czas trwania i nasilenie infekcji. 12

Ospa wietrzna i półpasiec

Wirus ospy wietrznej i półpaśca (VZV) to rodzaj wirusa opryszczki wywołujący ospę wietrzną . Wirus jest wysoce zaraźliwy i może być przenoszony z osoby na osobę poprzez bezpośredni kontakt z pęcherzami ospy wietrznej, śliną lub śluzem zakażonej osoby. 13

Ospa wietrzna często zaczyna się od gorączki, bólu głowy, bólu gardła lub brzucha, zanim na brzuchu, plecach lub twarzy pojawi się czerwona, swędząca wysypka. Wysypka utworzy się w drobne pęcherze wypełnione ropą, pękną i pokryją się strupem. 13

Podobnie jak w przypadku HSV, VZV pozostaje w organizmie na zawsze i może nagle reaktywować się w późniejszym życiu, powodując półpasiec . 14

W przypadku wybuchu półpaśca wysypka pęcherzowa pojawi się w określonej części jednej strony ciała, obsługiwanej przez nerw rdzeniowy (zwany dermatomem) .). Wybuch jest bolesny i może powodować blizny i przewlekły ból nerwów, nawet po zagojeniu się pęcherzy. 14

Podobnie jak w przypadku opryszczki, natychmiastowe leczenie przeciwwirusowe może skrócić czas trwania i nasilenie zakażenia. Zarówno ospie wietrznej, jak i półpasiecowi można również zapobiegać za pomocą szczepionek . 15

Łuszczyca

Istnieje wiele chorób autoimmunologicznych , które mogą powodować wysypkę lub zmiany skórne, w tym toczeń , zespół Sjögrena i celiakię . Dzieje się tak, gdy układ odpornościowy atakuje różne komórki skóry objęte stanem zapalnym. 16

Chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się zmianami skórnymi jest łuszczyca. Jest to schorzenie dotykające 3% dorosłych w wieku powyżej 20 lat, czyli około 7,5 miliona osób w Stanach Zjednoczonych. 17

Choroba atakuje komórki skóry zwane keratynocytamize stanem zapalnym, co powoduje, że rozmnażają się szybciej, niż są w stanie zostać usunięte. Prowadzi to do powstawania plam łuszczących się i objętych stanem zapalnym skóry, zwanych blaszkami. Najczęściej dotknięta jest skóra głowy, łokcie i kolana, ale inne części ciała mogą również zostać dotknięte. 17

Oprócz klasycznej łuszczycy plackowatej istnieją inne formy, znane jako: 17

• Łuszczyca kropelkowata : Zwykle dotyka dzieci z infekcją górnych dróg oddechowych, powodując powstawanie małych kropek w kształcie łez na tułowiu lub kończynach.
• Łuszczyca krostkowa : powoduje wypełnione ropą guzki otoczone czerwoną skórą. Zwykle dotyczy dłoni i stóp.
• Łuszczyca odwrócona : Pojawia się jako gładkie, czerwone plamy w fałdach skóry, na przykład pod piersiami, w pachwinie lub pod pachami.

Leczenie może obejmować kremy steroidowe, doustne lub miejscowe retinoidy, doustny lub wstrzyknięty metotreksat, fototerapię, leki biologiczne i leki immunosupresyjne. 17

Pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy

Pokrzywka(pokrzywka) i obrzęk naczynioruchowyto dwie reakcje skórne powodujące wysypkę wynikającą z gromadzenia się płynów pod górną warstwą skóry zwaną naskórkiem . 18

Pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy są wynikiem reakcji zapalnej, która powoduje wyciek płynu z naczyń włosowatych do otaczających tkanek. Wybuch może być wywołany różnymi czynnikami, w tym alergią, chorobą autoimmunologiczną, infekcją, stresem, lekami lub zmianą temperatury. 18

Chociaż te dwa warunki są ze sobą powiązane, różnią się na różne sposoby: 18

• W przypadku pokrzywki wyciek płynu następuje w podstawowej warstwie skóry zwanej skórą właściwą . Powoduje to czerwoną, wypukłą, swędzącą pokrzywkę, zwykle z wyraźnie zaznaczonymi granicami. Mogą pojawić się na dowolnej powierzchni skóry.
• W przypadku obrzęku naczynioruchowego wyciek występuje w tkankach podskórnych znajdujących się pod skórą właściwą. Obrzęk jest bardziej uogólniony i obejmuje twarz, a czasem także dłonie. Obrzęk może być bolesny lub swędzący.

W zależności od przyczyny pokrzywkę można leczyć lekami przeciwhistaminowymi, doustnymi steroidami, lekami immunosupresyjnymi lub modyfikatorami leukotrienów, takimi jak Singulair (montelukast) . 18

różyczka

Trądzik różowaty to przewlekła zapalna choroba skóry charakteryzująca się zaczerwienieniem i/lub guzkami na twarzy. Przyczyna nie jest znana, ale uważa się, że jest to spowodowane połączeniem czynników genetycznych i środowiskowych. 19

Objawy trądziku różowatego obejmują: 19

• Zaczerwienienie i zaczerwienienie policzków, czoła i nosa 
• Drobne guzki lub krosty (guzki wypełnione ropą), zwykle skupione 
• Pajączki ( teleangiektazja).}
• Pogrubiona, wyboista skóra na nosie

Objawy mogą się pogorszyć lub złagodzić na skutek takich czynników, jak nadmierna ekspozycja na słońce, alkohol, pikantne jedzenie, dym papierosowy oraz wysoka lub niska temperatura. 19

Leczenie trądziku różowatego obejmuje unikanie czynników wyzwalających, delikatną pielęgnację skóry, stosowanie filtrów przeciwsłonecznych i ewentualnie antybiotyków i leków przeciwzapalnych. Zabiegi laserowe mogą zmniejszyć niektóre skutki kosmetyczne trądziku różowatego, 19

Witaligo

Bielactwo nabyte to przewlekła choroba autoimmunologiczna, w wyniku której plamy na skórze tracą pigment. Przyczyna nie jest znana, ale uważa się, że ma ona związek z czynnikami genetycznymi i wpływem stresu i ekspozycji na słońce. 20

Bielactwo nabyte najczęściej dotyka kończyn (szczególnie dłoni i nadgarstków) oraz twarzy (szczególnie wokół ust, oczu i nozdrzy). Często zajęte są także narządy płciowe i skóra wokół pępka, 20

Utrata koloru występuje w postaci gładkich plam, które początkowo są małe, ale często rosną i zmieniają kształt. Niektóre osoby odczuwają swędzenie przed pojawieniem się nowego plastra. 20

W leczeniu stosuje się miejscowo steroidy i inhibitory kalcyneuryny, które hamują odpowiedź immunologiczną. Powszechnie stosowana jest również fototerapia (terapia światłem). 20

W 2022 roku zarejestrowano nowy lek do stosowania miejscowego o nazwie Opzelura (ruksolitynib) do leczenia bielactwa nabytego u osób w wieku 12 lat i starszych. 21

Nowotwór skóry

Mniej prawdopodobną przyczyną zmian skórnych jest rak skóry . Nowotwory te są w dużej mierze konsekwencją nadmiernej ekspozycji na słońce, powodując mutację i niekontrolowany wzrost komórek skóry. Mogą mieć na to wpływ inne czynniki, w tym genetyka i koloryt skóry. 22

Do najczęstszych nowotworów skóry należą:

• Rak podstawnokomórkowy (BCC) : Jest to najczęstszy typ atakujący komórki w środkowej części naskórka, zwane komórkami podstawnymi. Jest to wolno rosnący nowotwór, który może wyglądać jak czerwonawa plama, błyszczący guzek lub rana, która nigdy się nie goi. Często występuje na obszarach narażonych na działanie słońca, takich jak głowa i szyja. 23
• Rak płaskonabłonkowy (SCC ) : Ten drugi najczęstszy typ atakuje komórki płaskonabłonkowe znajdujące się w najbardziej zewnętrznej warstwie naskórka. Często atakuje szyję, uszy, powieki i twarz, a także ręce i nogi. SCC może wyglądać jak czerwonawe lub brązowawe plamy o szorstkiej, łuszczącej się lub zaskorupiałej powierzchni. 24
• Czerniak jest mniej powszechnym, ale potencjalnie śmiertelnym nowotworem, który atakuje komórki zwane melanocytami w najniższej części naskórka. Może szybko się rozprzestrzeniać ( przerzuty), jeśli nie zostanie wcześnie leczone. Czerniak może przybierać różne formy i wyglądać jak ból, plama starcza, siniak lub torbiel o nierównym kształcie, kolorze i fakturze. 25

Rak skóry często leczy się chirurgicznie w celu usunięcia guza i otaczającego go marginesu normalnej skóry. Czasami można zastosować chemioterapię lub radioterapię, w zależności od stadium nowotworu (szczególnie w przypadku SCC i czerniaka). 26