Co to jest ostra niewydolność oddechowa?
Ostra niewydolność oddechowa oznacza niezdolność układu oddechowego do normalnego funkcjonowania i niemożności pompowania tlenu do krwi oraz eliminacji dwutlenku węgla z organizmu. Ta niezdolność powoduje, że poziom tlenu spada, co w sposób niezamierzony wpływa na funkcjonowanie innych ważnych narządów organizmu. Powoduje to także drastyczny wzrost poziomu dwutlenku węgla w organizmie, co ponownie jest szkodliwe i powoduje uszkodzenie różnych narządów ciała.
Ostra niewydolność oddechowa jest określana jako niewydolność oddechowa typu 2. Powoduje także rozwój kwasicy oddechowej, w której nadmiar dwutlenku węgla w organizmie powoduje znaczny wzrost pH krwi i innych płynów ustrojowych.
Kwasica oddechowa w połączeniu ze zwiększonym stężeniem dwutlenku węgla w organizmie powoduje zaburzenia rytmu mięśnia sercowego i znacznie obciąża już osłabione mięśnie oddechowe, co dodatkowo komplikuje stan i drastycznie pogarsza ogólny stan pacjenta.
Jakie są przyczyny ostrej niewydolności oddechowej?
Ostra niewydolność oddechowa może być spowodowana różnymi stanami, z których wyróżnia się przewlekła obturacyjna choroba płuc lub POChP . Powikłania wynikające z nieoptymalnie leczonego VOPD mogą powodować ostrą niewydolność oddechową. Inne współistniejące dolegliwości, takie jak infekcje, odma opłucnowa lub choroba zakrzepowo-zatorowa również obciążają mięśnie oddechowe, powodując ostrą niewydolność oddechową.
Otyłość odgrywa również kluczową rolę w rozwoju ostrej niewydolności oddechowej u ludzi, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie przybrała ona postać epidemii. Otyłość powoduje bezdech senny, który powoduje hipowentylację i ostatecznie powoduje ostrą niewydolność oddechową.
Jakie są objawy ostrej niewydolności oddechowej?
Trudności w oddychaniu są pierwszą oznaką ostrej niewydolności oddechowej. Następnie pojawiają się niebieskawe przebarwienia wokół warg i okolic ust oraz paznokci. Niektóre z neurologicznych objawów ostrej niewydolności oddechowej to senność, drżenie , drgawki, a ostatecznie śpiączka. Wystąpi również zanik mięśni, fascykulacja i osłabienie.
Jak leczy się ostrą niewydolność oddechową?
Podstawą leczenia ostrej niewydolności oddechowej jest dostarczenie organizmowi wystarczającej ilości tlenu, aby wszystkie narządy pracowały normalnie. Jednakże przed rozpoczęciem tej formy leczenia należy dokładnie obliczyć stężenie tlenu, sposób jego podawania oraz czas trwania terapii. Niekontrolowana tlenoterapia może prowadzić do depresji oddechowej, dalszego wzrostu stężenia dwutlenku węgla, kwasicy oddechowej.
Zwykle podaje się leki w celu leczenia przyczyny ostrej niewydolności oddechowej. Osobom chorym na POChP podaje się leki rozszerzające oskrzela w celu złagodzenia objawów i poprawy czynności płuc. W miarę poprawy funkcji płuc poziom dwutlenku węgla w organizmie zacznie się automatycznie zmniejszać. W tym celu można również podać doustne kortykosteroidy w przypadku zaostrzeń POChP, aby przyspieszyć poprawę czynności płuc. Zwykle prowadzi to do skrócenia pobytu w szpitalu i wydłużenia czasu zaostrzenia POChP.
W przypadku kwasicy oddechowej spowodowanej ostrą niewydolnością oddechową konieczne może być zastosowanie wentylacji mechanicznej do czasu obniżenia poziomu dwutlenku węgla i powrotu normalnego funkcjonowania płuc.