Opadanie stopy: objawy, leczenie, ćwiczenia, rekonwalescencja

Opadanie stopy występuje, gdy paraliż dotyczy mięśnia prostownika grzbietowego palców u nóg i stopy, znanego odpowiednio jako mięsień piszczelowy przedni/palcowy długi lub paluch długi. Prostowniki te są unerwione w obrębie nerwu strzałkowego głębokiego.

Gałęzie nerwu strzałkowego od nerwu kulszowego, który zawsze zapewnia czucie i ruch palcom, stopom i dolnej części nogi. Dysfunkcja nerwu strzałkowego jest rodzajem neuropatii obwodowej. Jest to zniszczenie nerwów zewnętrznego rdzenia kręgowego lub mózgu.

Opadanie stopy to uraz nerwu obwodowego, który uniemożliwia pacjentowi uniesienie stopy w pobliżu kostki. Pomimo tego, że opadająca stopa jest zaburzeniem układu nerwowo-mięśniowego, może być oznaką poważniejszych urazów. Przykładem takich wad może być przepuklina dysku lub ucisk nerwu.

Kiedy masz opadającą stopę, trudno będzie Ci podnieść stopę. Kiedy idziesz, możesz przeciągnąć nogę. Będziesz musiał spróbować unieść udo, jak podczas wchodzenia po schodach. (Chód stepowy to jeden z mechanizmów, których możesz użyć, aby temu przeciwdziałać.) Podczas wykonywania każdego kroku będziesz zmuszony uderzać stopą w podłogę. Możesz odczuwać drętwienie skóry pokrywającej część stopy.

Opadanie stopy zazwyczaj dotyczy jednej stopy. Możliwość dotknięcia obu stóp będzie zależeć od danej sytuacji.

Nerw strzałkowy kontroluje unoszenie stopy. Nerw biegnie po powierzchni skóry w części kolana, która jest bliżej dłoni. Każda czynność, która uciska nerw strzałkowy, zwiększa ryzyko opadania stopy. Kilka przykładów obejmuje:

• Krzyżowanie nóg: Nerw strzałkowy jest uciskany w górnej części nogi, gdy ludzie zwykle krzyżują nogi.
• Długie klęczenie: Opadnięcie stopy może skutkować wykonywaniem czynności wymagających tak długiego klęczenia lub kucania. Przykładem takich czynności jest układanie płytek podłogowych, zbieranie truskawek itp.
• Jeśli nosisz gips na nogę: Plastikowe opatrunki otaczające kostkę i poniżej kolana mogą wywierać nacisk na nerw strzałkowy.

Jeśli stopa opada, będzie Ci trudno unieść stopę nad ziemię. Upadek będzie dla Ciebie bardziej ryzykowny, ponieważ będziesz mieć tendencję do tarcia palców u nóg o podłogę. Podczas chodzenia wskazane jest podnoszenie stopy w wyższym niż zwykle tempie.

Przyczyna opadania stopy określi okres rekonwalescencji. W niektórych niefortunnych przypadkach stan ten pozostaje trwały.

Środki, które można podjąć, obejmują:

• Można nosić ortezę stopy kostki; dzięki temu Twoja stopa będzie utrzymywana w normalnej pozycji.
• Elektroniczna stymulacja nerwów. W niektórych przypadkach może to pomóc w podniesieniu stopy.
• Chirurgia. Operacja ta wiąże się ze zespoleniem kości stopy lub kostki i może być możliwa jedynie w długotrwałych i ciężkich przypadkach.

Szczegóły dotyczące tych sposobów leczenia opadania stopy omówiono szczegółowo poniżej:

Szyny (ortezy) i szelki na opadającą stopę:

Ta procedura znana jako orteza stawu skokowego (AFO) może być cenna w zapobieganiu dotykaniu ziemi przez upuszczoną stopę podczas chodzenia. Zapewni to normalny i równy chód, gdy mięsień będzie w ruchu. Szyna i orteza opadającej stopy to takie zabiegi, które zapewniają stabilną stopę i kostkę.

Stopa jest utrzymywana pod kątem 90 stopni za pomocą klamry, tak aby dowcip nie dotykał podłoża. Pacjent nie będzie już potykał się na palcach z powodu opadania stopy, ale z kolei będzie mógł chodzić znacznie łatwiej dzięki ortezie opadającej stopy. Powszechnie znana orteza opadającej stopy wkładana do buta nazywana jest polipropylenem.

Zdolność chodzenia można poprawić za pomocą urządzenia do stymulacji elektrycznej. Urządzenie do stymulacji elektrycznej może zwiększyć Twoją pewność siebie podczas chodzenia i zmniejszyć wysiłek włożony w chodzenie spowodowany opadaniem stopy.

Elektrody samoprzylepne (plastry) umieszcza się na skórze. Jeden umieszcza się w środku mięśnia, a drugi w pobliżu nerwu zaopatrującego mięsień. Istnieją przewody łączące elektrody ze stymulatorem zasilanym bateryjnie. Stymulator mieści się w kieszeni lub nosi się na pasku, a jego wielkość odpowiada talii pełnej kart.

Impulsy elektryczne są wytwarzane przez stymulator. Proces ten skraca (kurczy) dotknięty mięsień. Natychmiast po oderwaniu pięty od podłoża czujnik, który nosisz w bucie, uruchamia stymulator i w związku z tym zostaje on aktywowany.

Chirurg ortopeda kostki i stopy oceni Cię po tym, jak Twój konsultant lub lekarz ogólny uzna, że ​​korzystne będzie dla Ciebie użycie urządzenia do stymulacji elektrycznej.

Elektrodę można wszczepić pod skórę, jeśli będzie ona używana przez dłuższy czas. Proces ten wymaga znieczulenia ogólnego podczas wszczepiania elektrody do dotkniętego nerwu.

Narodowy Instytut i Care Excellence (NICE) zalecają, aby osoby, które doznały opadania stopy na skutek uszkodzenia rdzenia kręgowego lub mózgu, stosowały stymulację elektryczną, pod warunkiem że:

• Jednostka jest świadoma, z czym to się wiąże i zgadza się na to.
• Wynik tego procesu będzie ściśle monitorowany.

Jeśli opadanie stopy spowodowało trwały paraliż mięśni, który powoduje bezruch, możesz zdecydować się na operację.

Proces ten polega na przeniesieniu ścięgna z silniejszego mięśnia nogi do mięśnia dotkniętego chorobą, który powinien unieść kostkę w górę.

Kostkę można ustabilizować poprzez zespolenie jej z kością w ramach innego zabiegu chirurgicznego.

Jeśli kiedykolwiek pomyślisz o operacji opadania stopy, powinieneś porozmawiać ze swoim specjalistą ortopedą zajmującym się stopami i kostkami lub lekarzem ogólnym. Będą w stanie oświecić Cię o zaletach i wadach związanych z chirurgią opadania stopy.

1. Ćwiczenie rotacji kostki w celu obniżenia stopy

   Usiądź prosto, podpierając plecy krzesłem i jedną nogą uniesioną w powietrzu. Zegnij stopę jak najdalej (blisko ciała) i przytrzymaj ją przez kilka sekund. Powinieneś być w stanie zrobić to sześć razy na obu nogach. Pełny obrót kostki można również wykonać sześć razy z rzędu w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara i zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

2. Ćwiczenie od palca do pięty dla opadającej stopy

   Będziesz musiał oprzeć się o stół lub ścianę, po czym wstaniesz na palcach. Po utrzymaniu tej pozycji nawet przez pięć sekund spróbuj opuścić pięty i odchylić się do tyłu, unosząc się w górę na palcach, co spowoduje rozciągnięcie mięśnia łydki. Powinieneś upewnić się, że trzymałeś tę pozycję sześć razy dziennie przez sześć sekund.

3. Ćwiczenie testowe koordynacji palców u nóg w przypadku opadania stopy

   Jednym ze sposobów leczenia powikłań związanych z opadaniem stopy jest położenie kulek na ziemi i próba ich zbierania palcami u nóg. Siła i zręczność małych mięśni stóp zostaną znacznie zwiększone.

4. Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające stopę opadającą

   Zacznij od siedzenia na podłodze i ułożenia nóg prosto, jednocześnie unosząc pięty. Spróbuj zgiąć stopy, aby palce były skierowane w stronę ciała. Wykonuj tę czynność przez okres 5 sekund. Następnie zwiń palce tak mocno, jak to możliwe, po rozciągnięciu stopy w przeciwnym kierunku. Powinieneś być w stanie to zrobić kilka razy i powtarzać każdą rundę przez 5 sekund.

Wiele niemożności może być spowodowanych przez osobę cierpiącą na opadanie stopy. Upuszczona stopa może powodować następujące niemożności, do których należą:

• Stopy nie można unieść w kostce.
• Palce u nóg będą skierowane ku górze, w stanie zwanym zgięciem grzbietowym.
• Normalny chód, przechodząc od pięty do palców.

Osoby z opadającą stopą powinny posiadać następujące informacje:

• Albo nogi, albo jedna, może doświadczyć opadającej stopy. Schorzenia dolnej części pleców zawsze dotyczą jednej stopy.
• Przyczyna i leczenie opadania stopy określą, czy stan będzie trwały, czy tymczasowy.
• Diagnoza może być zalecana w przypadku opadania stopy, jeśli masz trudności z podniesieniem pięt.

Poniższe zmiany w stylu życia mogą pomóc uniknąć obrażeń w wyniku upadku lub potknięcia na skutek opadania stopy:

• Żadna przecinarka nie powinna leżeć na podłodze.
• Nie używaj dywaników do rzucania.
• Chodniki powinny być wolne od przewodów elektrycznych.
• Klatki schodowe i pomieszczenia powinny mieć wystarczające oświetlenie.
• Dolna i górna część schodów powinna być zaopatrzona w taśmy fluorescencyjne.

Sposób powrotu do zdrowia będzie zależał od przyczyny opadającej stopy. W wielu przypadkach nie można powrócić do zdrowia po opadaniu stopy, dopóki nie zostanie zastosowane skuteczne leczenie. Wczesne i właściwe leczenie zwiększa szanse na pełny powrót do zdrowia. Gdy tylko zauważysz jakiekolwiek objawy, udaj się do lekarza i pozwól mu przeanalizować Twoją sytuację.