Wirusy ss-RNA są przyczyną sezonowych, okresowych infekcji górnych dróg oddechowych, zwanych grypą. Istnieje kilka podtypów ortomyksowirusa lub wirusa grypy, ogólnie podzielonych na 3 grupy: ortomyksowirus lub wirus grypy A, B i C. Wszystkie trzy podtypy powodują u ludzi choroby grypopodobne. Wirus grypy B atakuje także ssaki i ptaki. Wirus grypy C obserwuje się także u świń. Wirus ortomyksowirusa raz wprowadzony do organizmu ludzkiego pozostaje w komórkach nabłonka błony śluzowej górnych dróg oddechowych i szybko się w nich namnaża. Szeroko rozpowszechniona insercja wirusa w komórkach błony śluzowej powoduje ciężkie zapalenie warstw błony śluzowej nosa, gardła, tchawicy i górnych oskrzeli. Na całym świecie obserwuje się rozprzestrzenianie się grypy.
Objawy kliniczne ortomyksowirusa lub grypy –
Objawy kliniczne ortomyksowirusa lub grypy rzadko występują u niemowląt. Objawy grypy występują najczęściej u małych dzieci i niemowląt. Ortomyksowirus lub wirus grypy atakuje głównie infekcje górnych dróg oddechowych, a rzadko w nielicznych przypadkach układu pokarmowego. Infekcja dróg oddechowych powoduje nieżyt nosa, zapalenie gardła , zapalenie krtani i zapalenie tchawicy i oskrzeli. Ortomyksowirus lub grypa atakuje układ żołądkowo-jelitowy, powodując objawy takie jak nudności, wymioty i biegunka . Objawy pojawiają się po 3-4 dniach od zarażenia wirusem. Ortomyksowirus lub grypa powoduje optymalne objawy przez 1 do 3 dni od początkowego początku objawów. Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, ortomyksowirus lub wirus grypy może przedostać się dalej do płuc. W nielicznych przypadkach może wystąpić nałożenie się infekcji bakteryjnej wywołanej przez gronkowce, paciorkowce lub pneumokoki.
Przenoszenie ortomyksowirusa lub grypy:
Ortomyksowirus, czyli grypa, przenosi się z osoby zakażonej na osobę zdrową. Najczęstszym miejscem spotkań jest przedszkole dla małych dzieci i szkoła dla młodszych dzieci. Przenoszenie wirusa grypy obserwuje się także podczas podróży w zamkniętych przestrzeniach, takich jak samolot czy pociąg. Ortomyksowirusy lub wirusy grypy są w dużych ilościach osadzone w błonie śluzowej lub wydzielinie z nosa zakażonego osobnika. Rozprzestrzenianie się takiej błony śluzowej na meblach i otaczających przedmiotach przenosi wirusy ortomyksowirusowe i chorobę grypy, gdy zdrowy człowiek dotknie zakażonej powierzchni. Szkolna epidemia grypy trwa od 3 do 4 miesięcy i często powtarza się co roku. Wirusy ortomyksowirusowe lub grypa przenoszone są także przez zakażoną osobę poprzez kropelki powietrza lub kontakt poprzez dotyk. Zainfekowane kropelki powietrza rozprzestrzeniają się w otaczającej atmosferze podczas kichania i kaszlu.
Typowe objawy ortomyksowirusa lub grypy obejmują:
- Gorączka – 100 do 103
- Ból ciała
- Ból stawu
Objawy nieżytu nosa wywołanego ortomyksowirusem lub wirusem grypy
- Katar ,
- kichanie
Objawy zapalenia krtani wywołanego ortomyksowirusem lub wirusem grypy
- Chrypka
- Kaszel
Zapalenie gardła-
- Ból gardła
- Kaszel
Zapalenie tchawicy i oskrzeli
- Kaszel z odkrztuszaniem,
- Ból w klatce piersiowej z kaszlem
Z ostatniego badania opublikowanego przez Silvennoinena i wsp. wynika, że 77% dzieci cierpiało na kaszel, a 78% na nieżyt nosa. Wysoka gorączka była wyraźnym objawem.
Diagnoza ortomyksowirusa lub wirusa grypy:
Test laboratoryjny
- Pełna morfologia krwi – wynik badania krwi często jest prawidłowy. Liczba białych krwinek jest zwiększona w przypadku infekcji bakteryjnej, ale w przypadku infekcji wirusowej może pozostać prawidłowa lub być nieco niższa.
- Wykrywanie wirusa — Próbka krwi i tkanka z nosogardzieli jest badana pod kątem wykrycia wirusów.
- Miano przeciwciał — znaczny wzrost przeciwciał w surowicy pacjenta cierpiącego na infekcję wirusową.
- Antygen wirusowy komórek nabłonkowych – próbka błony śluzowej nosa i gardła często wykazuje antygen wirusowy na powierzchni komórek błony śluzowej próbki pobranej z nosogardzieli. Antygen wirusa wykrywa się za pomocą testów barwienia immunologicznego lub testów immunoenzymatycznych (ELISA).
Leczenie ortomyksowirusa lub wirusa grypy:
- Tylenol i NLPZ – Tylenol i NLPZ, takie jak motrin i naproksen, są przepisywane na gorączkę, bóle ciała i bóle stawów wywołane ortomyksowirusem lub wirusem grypy. Leki te mają działanie przeciwzapalne, pomagają zmniejszyć stan zapalny błon śluzowych i łagodzą objawy grypy. Tylenol, motrin i naproksen są dostępne bez recepty.
- Środek obkurczający błonę śluzową nosa lub kropla do nosa – Zapalenie błony śluzowej nosa powoduje ciągłe wydzielanie błony śluzowej i blokadę nosa. Dolegliwości można złagodzić stosując długo działające krople do nosa. Krople do nosa są przydatne, jeśli zostaną użyte przed pójściem spać. Alternatywnie można zastosować tabletkę fenylefryny. Tabletki z fenylefryną i krople do nosa są sprzedawane bez recepty. Przed zastosowaniem tych kropli do nosa należy skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub specjalistą, ponieważ lek może powodować szereg działań niepożądanych.
- Środek przeciwkaszlowy – większość środków przeciwkaszlowych zawiera dekstrometorfan. Długotrwałe stosowanie leków przeciwkaszlowych może powodować szereg skutków ubocznych. Przed zastosowaniem tych leków w leczeniu grypy należy skonsultować się z lekarzem.
- Leki przeciwwirusowe – leki przeciwwirusowe przepisywane są przez lekarza. Jeżeli objawy ortomyksowirusa lub wirusa grypy utrzymują się po 7 dniach i nasilają się, należy zgłosić się do lekarza. W większości przypadków lekarz zdecyduje się na przepisane leki przeciwwirusowe, jeśli grypa się nasila, a objawy utrzymują się przez ponad 7 do 10 dni. Najczęściej stosowanymi lekami przeciwwirusowymi są amantadyna i rymantadyna.
Zapobieganie ortomyksowirusowi lub wirusowi grypy:
U większości dorosłych i dzieci odporność rozwija się poprzez wytwarzanie przeciwciał podczas przebytego ataku grypy. Przeciwciała te pomagają bronić się przed nawrotem zakażenia wirusem grypy. Taki ulepszony mechanizm obronny jest również znany jako poprawiona odporność.
Zakażeniu grypą można również zapobiegać, przyjmując szczepionkę przeciwwirusową przed sezonem grypowym. Inaktywowany wirus pomaga w budowie przeciwciał w organizmie, które chronią przed infekcją wirusową grypy. Szczepienia przeciwko zakażeniu wirusem grypy są szeroko stosowane na całym świecie. Szczepionka składa się z inaktywowanych lub żywych, atenuowanych wirusów grypy ludzkiej typu A H1N1 i H3N2. Szczepionka często nie działa przeciwko wirusowi dzikiej grypy. W nielicznych przypadkach dzieci i dorośli są leczeni profilaktycznie lekami przeciwwirusowymi, takimi jak rymantadyna i amantadyna, aby zapobiec grypie. Badanie opublikowane przez Darvishian i wsp. sugeruje, że szczepionka przeciw grypie rzeczywiście pomaga zmniejszyć występowanie objawów grypy u pacjentów w podeszłym wieku.
Przeczytaj także:
- Jak rozprzestrzenia się wirus polio lub enterowirus, poznaj jego czynniki ryzyka i leczenie
- Zakażenie rinowirusem lub wirus przeziębienia: jak się rozprzestrzenia, objawy, leczenie
- Jak rozprzestrzenia się infekcja wirusowa? Poznaj klasyfikację i objawy infekcji wirusowej
- Objawy kliniczne adenowirusa i choroby wywołane infekcją adenowirusem oraz jej leczenie
- Hepandnawirus lub wirus zapalenia wątroby typu B