Kontuzje mięśni są bardzo częstymi urazami sportowymi, drugą co do częstości u sportowców zaraz po nadwyrężeniach mięśni . Kontuzje mięśni, najczęściej obserwowane u osób uprawiających sporty kontaktowe, takie jak piłka nożna, rugby i lacrosse, występują również podczas uprawiania sportów bezkontaktowych, takich jak piłka nożna, baseball i koszykówka. Najczęstszymi obszarami urazów są udo, a następnie ramię. Prawie wszystkie stłuczenia mięśni można leczyć bez operacji, ale często toczy się dyskusja na temat tego, jakie powinno być idealne leczenie stłuczeń mięśni.
Objawy
Postawienie diagnozy kontuzji mięśnia jest stosunkowo proste, jeśli sportowiec lub pacjent pamięta oczywisty uraz, ale może być trudniejsze, jeśli nie pamięta konkretnego urazu. Zwykle chodzi o wykluczenie innych, często poważniejszych obrażeń. Urazy te mogą obejmować złamania (złamania kości), zwichnięcia i całkowite pęknięcia mięśni.
Typowe objawy urazów mięśniowych obejmują:
- Ból bezpośrednio nad stłuczonym obszarem
- Obrzęk, zasinienie i zaczerwienienie
- Bolesny zakres lub ruch
Kontuzje mięśni
Kiedy dochodzi do urazu mięśniowego, część mięśnia pęka. Powoduje to przerwanie pracy małych naczyń krwionośnych zwanych naczyniami włosowatymi i krwawienie do tkanki mięśniowej. W tym momencie krwawienie tworzy zbiór krwi w tkance mięśniowej i wokół niej zwany krwiakiem. Po początkowym urazie w ciągu kolejnych kilku dni następuje stopniowe narastanie stanu zapalnego. Chociaż leczenie urazów mięśni skupia się głównie na kontrolowaniu tego stanu zapalnego, wiemy również, że zapalenie jest ważne dla reakcji gojenia. Powoduje to brak zgody wśród części lekarzy i naukowców na temat optymalnego leczenia urazów mięśniowych.
W miarę gojenia się tkanki mięśniowej wielu sportowców obawia się powstawania blizn. Wydaje się, że wczesny ruch pomaga zapobiegać tworzeniu się blizn. Ponadto ilość blizny jest bardzo ściśle powiązana z ciężkością początkowego urazu, gdzie silniejsze naderwanie mięśni powoduje bardziej znaczące tworzenie się blizn.
Optymalne leczenie stłuczeń mięśni
Jak stwierdzono, istnieją kontrowersje dotyczące optymalnego leczenia urazów mięśniowych. Jeśli doznałeś kontuzji i zostałeś zbadany, aby upewnić się, że nie doszło do poważniejszego urazu, niektóre z typowych metod leczenia obejmują:
lód
Często wykonuje się stosowanie lodu, co pomaga zmniejszyć najwcześniejsze stadia stanu zapalnego. Ostatnie badania wykazały, że skutki oblodzenia są prawdopodobnie znaczące tylko w pierwszych minutach i godzinach po urazie, ale lód może później pomóc w kontrolowaniu bólu.
Wczesny ruch
Wykazano, że unieruchomienie ma szkodliwy wpływ na gojenie się mięśni, prowadząc do sztywności stawów i zaniku mięśni . Zaleca się delikatny zakres ruchu i należy unikać szynowania lub unieruchomienia. Jeśli przenoszenie ciężarów przyczynia się do bólu, kule mogą pomóc złagodzić ból, jednocześnie umożliwiając pewną mobilność.
Leki przeciwzapalne
W leczeniu stłuczeń mięśni stosuje się zarówno niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), jak i kortykosteroidy (kortyzon). Chodzi o to, że zmniejszą stan zapalny i przeniosą gojenie do fazy naprawy. Badania wykazały minimalne efekty i sprzeczne wyniki. Nie ma jednoznacznych dowodów na to, że te metody leczenia zmieniają wynik gojenia się kontuzji mięśni, ale mogą pomóc w kontrolowaniu objawów.
Chirurgia
Prawie wszystkie kontuzje mięśni leczy się niechirurgicznie. W bardzo rzadkich przypadkach, gdy uraz powoduje duży ubytek mięśnia, niektórzy chirurdzy mogą zalecić naprawę. Ponownie, istnieje niewiele danych naukowych potwierdzających tę metodę leczenia.
Powikłania kontuzji
Jedno z nietypowych powikłań stłuczenia mięśnia nazywa się kostniejącym zapaleniem mięśni. To niezwykłe powikłanie zwykle występuje w przypadku poważniejszych urazów stłuczeniowych, ale nie jest jasne, dlaczego występuje u niektórych pacjentów, a nie u innych. U 1 pacjentów, u których rozwinęło się kostniejące zapalenie mięśni, rozwija się tworzenie kości w tkance mięśniowej. Ostatecznie może zaistnieć konieczność chirurgicznego usunięcia kości, ale usunięcie to należy opóźnić, w przeciwnym razie kostniejące zapalenie mięśni może nawrócić. Zazwyczaj operację opóźnia się o około rok przed usunięciem chirurgicznym.