Priapizm to niechciany i długotrwały wzwód prącia, który może spowodować nieodwracalne uszkodzenia.
Sama diagnoza priapizmu jest dość oczywista: penis wydaje się wyprostowany, w przypadku priapizmu niedokrwiennego jest bardzo sztywny i nie rozluźnia się pomimo braku aktywności seksualnej. Osoba cierpiąca na priapizm może być bardzo niespokojna z powodu bólu. Różnica w stosunku do normalnej erekcji polega na tym, że w przypadku priapizmu żołądź i ciało gąbczaste mogą pozostać wiotkie.
Bardzo ważne jest ustalenie, czy priapizm ma charakter niedokrwienny czy nieniedokrwienny. Jeśli istnieją wątpliwości, czy jest to ten czy inny typ, można wykonać analizę gazometryczną krwi jamistej. Jeżeli erekcja trwała dłużej niż cztery godziny, z jednego z ciał jamistych pobierana jest bardzo cieniutka igła, aby zminimalizować uraz. Wystarczy 3-5 ml krwi, która następnie zostanie poddana analizie w gazometrze.
Można również wykonać badanie krwi. W przypadku chorób hematologicznych, takich jak niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, talasemia lub białaczka, zwykle występują zmiany w liczbie krwinek czerwonych lub zmiany w kształcie czerwonych krwinek. Ważne byłoby również wykonanie badań krzepnięcia. Zamiast badania krwi ciał jamistych można zastosować badanie USG Doppler.
Uważa się, że priapizm niedokrwienny jest stanem nagłym i wymaga szybkiego i wczesnego leczenia przez specjalistę urologa, aby szybko rozwiązać problem i uniknąć długotrwałych następstw w postaci zaburzeń erekcji . Oprócz specyficznego leczenia należy podać leki przeciwbólowe, w tym opioidy, jeśli ból jest bardzo intensywny.
Można się spodziewać co najwyżej do 3-4 godzin ewolucji, aby zobaczyć, czy priapizm zniknie sam, ale nie więcej ze względu na ryzyko następstw. Leczenie priapizmu rozwijającego się w czasie krótszym niż 4-6 godzin można przeprowadzić poprzez dekompresję ciał jamistych poprzez aspirację (z irygacją surowicą lub bez) 5 ml krwi, a następnie podanie dojamistego wstrzyknięcia sympatykomimetyka leku takiego jak fenylefryna. Wstrzyknięcie leku wykonuje się co 3-5 minut do ustąpienia lub przez jedną godzinę.
Na czym polega operacja priapizmu?
Jeżeli leczenie aspiracją i wstrzyknięciem sympatykomimetyków nie przynosi efektu, następnym krokiem będzie leczenie chirurgiczne polegające na wytworzeniu przetoki (nieprawidłowego połączenia lub kanału pomiędzy narządami, naczyniami lub rurkami) pomiędzy ciałami jamistymi a tkankami gąbczastymi, żołądźmi lub jednym z żyły penisa. U pacjentów, u których priapizm trwa długo (powyżej 48-72 godzin), można wykonać operację i w tym samym miejscu wstawić protezę prącia, gdyż zakłada się, że pacjent nie odzyska erekcji.
Oprócz leczenia samego priapizmu należy leczyć chorobę, która go spowodowała. Szczególnie w przypadku nawracającego priapizmu ważne jest, aby unikać powtarzających się epizodów o coraz większym nasileniu. Aby odpowiednio leczyć, ważne jest zdiagnozowanie przyczyny, a nie tylko samego priapizmu, który nie przestaje być objawem bardzo poważnych chorób.
Z drugiej strony priapizm nieniedokrwienny nie jest sytuacją nagłą. Może ustąpić samoistnie w ciągu kilku godzin lub kilku dni. Jeżeli po pewnym czasie nie udaje się całkowicie zagoić, można wykonać arteriografię i embolizację przetoki wywołującej obraz kliniczny. W innych przypadkach może być konieczna operacja. W takich przypadkach aspiracja i wstrzyknięte leki sympatykomimetyczne nie są przydatne.
Zapobieganie priapizmowi
Istnieje wiele form priapizmu, których nie można uniknąć, podczas gdy w innych przypadkach wygodnie jest nie zażywać narkotyków ani nie wstrzykiwać substancji do prącia bez wskazań medycznych. Unikanie konsekwencji priapizmu jest najważniejsze, gdy już się pojawi. Dlatego też, jeśli na penisie występuje bolesny, niechciany wzwód, który nie ustępuje samoistnie, należy niezwłocznie zgłosić się na pogotowie.
Wniosek
Większość pacjentów reaguje na leczenie oferowane przez urologów, jednak w powyższych przypadkach konieczne jest wykonanie operacji przetoki lub embolizacji tętniczej przetoki w celu uzyskania obrzęku, czyli fizjologicznego procesu cofania się zastoju krwi. Może to być opróżnienie ciał jamistych prącia, a w konsekwencji utrata erekcji.
Przeczytaj także:
- Priapizm (niedokrwienny i niedokrwienny): przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie, zapobieganie