Jakie są poważne i długoterminowe skutki sepsy?

Sepsa to zagrażające życiu powikłanie infekcji, które często dotyka osoby z osłabionym układem odpornościowym. Chcesz wiedzieć, czym jest sepsa, jakie są długoterminowe skutki sepsy i jak można ją leczyć? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego.

Sepsa to śmiertelna choroba wywołana reakcją organizmu na infekcję. Układ odpornościowy jest odpowiedzialny za ochronę organizmu przed wieloma infekcjami i chorobami. Czasami jednak, gdy reaguje na infekcję, układ odpornościowy działa nadmiernie. Zamiast walczyć z infekcją, substancje chemiczne uwalniane do krwiobiegu przez układ odpornościowy powodują stan zapalny w całym organizmie. Prowadzi to do rozwoju sepsy. Sepsa może być spowodowana dowolną infekcją, ale najbardziej prawdopodobnymi czynnikami wyzwalającymi sepsę są: infekcja krwi, zapalenie płuc, infekcja nerek lub infekcja jamy brzusznej. Sepsa sama w sobie nie jest zakaźna, ale mikroorganizmy wywołujące pierwotną infekcję prowadzącą do sepsy mogą być zaraźliwe. Sepsa rozprzestrzenia się wewnętrznie w organizmie człowieka z pierwotnego źródła do innych narządów poprzez krwioobieg. Chociaż sepsę może zachorować każdy, noworodki, dzieci, seniorzy, osoby o słabej odporności, pacjenci z nowotworami i HIV są narażeni na większe ryzyko zarażenia się tą chorobą. Osoby leczone na oddziałach intensywnej terapii oraz osoby narażone na działanie inwazyjnych urządzeń, takich jak rurki oddechowe i cewniki dożylne itp., są również bardzo podatne na sepsę.

Chociaż sepsa może potencjalnie zagrażać życiu, jej przebieg może mieć przebieg od łagodnego do ciężkiego. Powrót do zdrowia po posocznicy zależy od ciężkości jej stanu i wszelkich istniejących wcześniej schorzeń, na które może cierpieć. Podczas gdy śmiertelność w przypadku wstrząsu septycznego wynosi 50%, wskaźnik wyzdrowień w łagodnych przypadkach sepsy jest wyższy. Ciężka sepsa zwiększa ryzyko przyszłej infekcji u pacjenta. Ciężka sepsa i wstrząs septyczny mogą również powodować powikłania, takie jak tworzenie się małych skrzepów krwi w całym organizmie. Może to blokować normalny przepływ tlenu i krwi do najważniejszych narządów, prowadząc do zwiększonego ryzyka śmierci tkanki i niewydolności narządów.

Może minąć do 1,5 roku, zanim osoby, które przebyły sepsę, zaczną czuć się normalnie. Podczas gdy osoby, które przeżyją sepsę, wracają do zdrowia całkowicie, są też osoby, które odczuwają trwałe skutki choroby. Według badań 50% osób, które przeżyły sepsę, cierpi na zespół postseptyczny (PSS). Niektóre schorzenia, które powodują długotrwałe skutki sepsy, to uszkodzenie narządów, wyniszczające stawy i bóle mięśni, zmęczenie, bezsenność, słaba koncentracja, koszmary senne, obniżone funkcjonowanie poznawcze i poczucie własnej wartości.

Istnieją 3 etapy sepsy: posocznica, ciężka sepsa i wstrząs septyczny. Skrajne przypadki sepsy mogą prowadzić do wstrząsu septycznego, który stanowi nagły przypadek medyczny. Pewnymi objawami sepsy są potwierdzone zakażenie, przyspieszony oddech i tętno, obniżenie normalnej temperatury ciała i wysoka gorączka. Występowanie dowolnych 2 z tych objawów może wskazywać na potencjalną sepsę. Na ciężką sepsę wskazują takie objawy, jak problemy z oddychaniem, utrata przytomności, nieprawidłowa czynność serca, zmniejszone oddawanie moczu, mała liczba płytek krwi, skrajne osłabienie, przebarwienia na skórze, zmiany w zdolnościach umysłowych itp. Objawy ciężkiej sepsy, jeśli towarzyszy im bardzo niskie ciśnienie krwi wskazywać na wstrząs septyczny.

Sepsa może szybko przekształcić się w wstrząs septyczny, a pozostawienie jej bez opieki może ostatecznie doprowadzić do śmierci pacjenta. Do leczenia sepsy dostępnych jest wiele leków, takich jak środki przeciwbólowe, insulina, antybiotyki, leki wazoaktywne i kortykosteroidy. Pacjenci z ciężką sepsą mogą również potrzebować respiratora do oddychania i dużych ilości płynów dożylnych. Dializa może być również wymagana, jeśli zajęte są nerki. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja w celu usunięcia źródła zakażenia w przypadku sepsy.

Zapobiegając rozprzestrzenianiu się infekcji, można zmniejszyć ryzyko rozwoju sepsy. Można tego dokonać, podejmując pewne środki, takie jak:

• W odpowiednim czasie zaszczepić się na zapalenie płuc, grypę i inne infekcje.
• Przestrzeganie zasad higieny, takich jak mycie rąk, regularne kąpiele i odpowiednie opatrywanie ran.
• W leczeniu sepsy ważna jest każda minuta. Dlatego tak istotne jest zapewnienie natychmiastowej opieki, gdy pojawią się objawy infekcji. Im szybciej rozpocznie się leczenie, tym lepszy będzie wynik.

Należy pamiętać, że sepsa to nagły przypadek medyczny. Ponieważ infekcja ta może się szybko rozprzestrzeniać, liczy się każda minuta. Sepsa charakteryzuje się pojawieniem się kombinacji objawów. Dlatego w przypadku wystąpienia takich objawów i podejrzenia sepsy należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, zwłaszcza jeśli cierpi się już na jakąkolwiek znaną infekcję. Im wcześniej zostanie wyleczony z powodu sepsy, tym większa jest jego szansa na przeżycie.