Jaki jest najlepszy antybiotyk na boreliozę?

Organizm wywołujący boreliozę – Borrelia burgdorferi jest wrażliwy na wiele antybiotyków (penicyliny, cefalosporyny, tetracykliny, makrolidy itp.) i nie opisano u niego wtórnej oporności ani podczas leczenia. W zależności od stadium choroby i objawów klinicznych stosuje się ten lub inny wzór. Zasadniczo, jeśli to możliwe, leczeniem z wyboru u dorosłych jest doksycyklina podawana doustnie.

Leczenie dorosłych pacjentów z wczesną zlokalizowaną lub wcześnie rozsianą boreliozą, u których występuje rumień wędrujący i przy braku objawów neurologicznych i/lub całkowity blok przedsionkowo-komorowy (AV), można stosować doksycyklinę doustnie w dawce 100 mg dwa razy na dobę przez 10–21 dni. dziennie, 14-21 dni doustnie amoksycyliny 500 mg trzy razy dziennie lub 14-21 dni doustnie cefuroksymu 500 mg dwa razy dziennie. W przypadku alergii, nietolerancji lub obecności innych przeciwwskazań do stosowania doksycykliny, doustnie azytromycyny 500 mg dziennie przez 7-10 dni, doustnie klarytromycyny 500 mg dwa razy dziennie przez 14-21 dni lub doustnie erytromycyny 500 mg cztery razy dziennie przez Zaleca się 14-21 dni.

Chociaż leczenie antybiotykami we wczesnej fazie boreliozy uważa się za skuteczne, u znacznego odsetka pacjentów objawy kliniczne nadal występują pomimo leczenia.

Jednakże dotychczas nie ma dowodów sugerujących nabytą oporność Borrelia na antybiotyki powszechnie stosowane w leczeniu boreliozy. Zgłoszono poszlakowe dowody rozwoju oporności, głównie na erytromycynę, u szczepów B. burgdorferi wyizolowanych od pacjentów, którzy byli wcześniej narażeni na erytromycynę. U dzieci poniżej ósmego roku życia, u których stosowanie tetracyklin jest przeciwwskazane, zalecanym leczeniem w miejscowej lub rozsianej wczesnej boreliozie jest doustna amoksycylina w dawce 50 mg/kg/dobę, podzielona na trzy dawki dziennie, lub doustny cefuroksym 30 mg/kg/dzień w dwóch dawkach dziennie. Pacjenci z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego wymagają leczenia ceftriaksonem dożylnie przez maksymalnie 28 dni, aby zapewnić odpowiednią penetrację leku przez barierę krew-mózg. Pacjenci, u których wystąpią objawy kardiologiczne, takie jak blokada przedsionkowo-komorowa lub zapalenie mięśnia osierdzia, mogą być leczeni antybiotykami pozajelitowo lub doustnie przez okres 14 dni.

Leczenie wewnątrzszpitalne należy prowadzić dożylnie ceftriaksonem w dawce 2 g na dobę, a następnie kontynuować doustną doksycyklinę w ramach leczenia podtrzymującego.

Pacjenci z boreliotycznym zapaleniem stawów mogą być leczeni antybiotykami doustnymi lub dożylnymi; większość z nich wykazuje poprawę w pierwszym miesiącu leczenia. U dorosłych pacjentów, jeśli nie występują objawy neurologiczne, zaleca się doustną doksycyklinę 100 mg dwa razy na dobę, doustną amoksycylinę 500 mg trzy razy na dobę lub doustny cefuroksym 500 mg dwa razy na dobę przez 28 dni.

W przypadku pacjentów, u których objawy reumatologiczne utrzymują się po pierwszym miesiącu leczenia, drugi czterotygodniowy schemat z doksycykliną doustną lub 2-4-tygodniowy cykl dożylnego (IV) ceftriaksonu. Podanie dostawowe sterydów i leków modyfikujących przebieg choroby zarezerwowane jest dla pacjentów, u których objawy nie ustąpiły pomimo podania dożylnych antybiotyków oraz u których w mazi stawowej wynik testu PCR na obecność B. burgdorferi jest ujemny. U około 15% pacjentów w ciągu 24 godzin od rozpoczęcia leczenia występuje „reakcja typu Jarischa-Herxheimera”. Reakcja ta charakteryzuje się zaostrzeniem objawów ogólnoustrojowych oraz zwiększeniem wielkości i liczby istniejących zmian skórnych. Ważne jest, aby przypominać pacjentom, że objawy mogą pozostać po zakończeniu leczenia i że w większości przypadków ich stan będzie się poprawiał wraz z upływem czasu. Leczenie zespołu po boreliozie budzi kontrowersje, ponieważ jego patofizjologia nie jest jeszcze całkowicie poznana. Zespół post-lyme występuje u pacjentów, którzy byli już odpowiednio leczeni na boreliozę, ale u których nadal występują objawy resztkowe, głównie bóle stawów, zmęczenie i trudności poznawcze.

Istnieją kontrowersje co do tego, czy zespół po boreliozie reprezentuje przewlekłą infekcję, czy tylko niezakaźny stan chronicznego zmęczenia. Doprowadziło to do powstania sprzecznych opinii na temat leczenia: niektórzy opowiadają się za długotrwałym leczeniem antybiotykami, inni są temu przeciwni.

Przeczytaj także:

• Choroba z Lyme: przyczyny, objawy, etap, diagnoza, leczenie
• Jak organizm wpływa na boreliozę?
• Czy boreliozę można całkowicie wyleczyć?
• Jakie są długoterminowe skutki boreliozy?
• Co to jest choroba z Lyme w stadium 3?
• Czy borelioza jest przewlekła?
• Czy możesz pracować, jeśli masz boreliozę?