Choroba Forbesa jest chorobą dziedziczną wynikającą z niedoboru amylo-1,6-glukozydazy, który powoduje gromadzenie się nieprawidłowego glikogenu (ograniczająca dekstrynę) w wątrobie i mięśniach. Choroba Forbesa to rodzaj choroby spichrzania glikogenu, która ma różne nazwy, takie jak choroba spichrzania glikogenu typu III, choroba Coriego, niedobór amylo-1,6-glukozydazy, niedobór AGL, glikogenoza typu III, ograniczona dekstrynoza, niedobór debrancheru glikogenu i GSD-III . Choroba Forbesa to rzadka choroba dziedziczna, która dotyka jedną na 100 000 osób na całym świecie, 1 na 40 000 w Stanach Zjednoczonych, ale jest powszechna wśród Eskimosów zamieszkujących Kanadę, Wyspy Owcze i Żydów z Afryki Północnej.
Jaka jest przyczyna choroby Forbesa?
Główną przyczyną choroby spichrzania glikogenu typu III lub choroby Forbesa jest mutacja genu AGL zlokalizowanego na chromosomie 1p21. Jest to choroba genetyczna, dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Gen AGL odpowiada za produkcję enzymu odgałęziającego amylo-1,6-glukozydazę, a brak tego enzymu prowadzi do niepełnego rozkładu glikogenu. Powoduje to niedostateczną produkcję glukozy w organizmie, a tym samym wytwarzanie niewystarczającej ilości energii. Niecałkowicie rozbita struktura glikogenu znana jest jako dekstryna graniczna i jest magazynowana w wątrobie i tkankach mięśniowych (szkieletowych i sercowych). Ryzyko jest takie samo dla mężczyzn i kobiet. Ryzyko wzrasta również, gdy oboje rodzice są blisko spokrewnieni, niż w przypadku rodziców niespokrewnionych.
Jaka jest klasyfikacja/rodzaj choroby Forbesa?
Choroba spichrzania glikogenu typu III lub choroba Forbesa dzieli się na cztery podtypy. Są to następujące:
Podtyp GSD-IIIa jest najczęstszy i dotyka prawie 85% osób i atakuje zarówno wątrobę, jak i mięśnie (sercowe i/lub szkieletowe).
GSD-IIIb dotyka około 15% wszystkich osób i dotyczy tylko wątroby.
GSD-IIIc występuje niezwykle rzadko i uważa się, że jest spowodowany utratą aktywności miejsca katalitycznego glukozydazy enzymu odgałęziającego glikogen. Wpływa to zarówno na wątrobę, jak i mięśnie.
GSD-IIId jest również uważany za niezwykle rzadki i podejrzewa się, że jest spowodowany utratą aktywności miejsca katalitycznego transferazy enzymu odgałęziającego glikogen. Choroba ta atakuje tylko wątrobę poszczególnych osób, a nie mięśnie.
Jakie są objawy choroby Forbesa?
Ogólnie rzecz biorąc, objawy choroby Forbesa zaczynają się w bardzo młodym wieku (już w pierwszym roku życia), ponieważ jest to zaburzenie genetyczne. Najczęstszymi objawami choroby są hepatomegalia (powiększenie wątroby w około 98% przypadków), hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi w około 53% przypadków), brak wzrostu (w około 49% przypadków) oraz nawracająca choroba i/lub infekcja (u około 17% wszystkich przypadków). W dzieciństwie występuje również wystający brzuch z powodu powiększenia wątroby wraz ze słabymi / wiotkimi mięśniami. Powiększenie wątroby zaczyna ustępować wraz z wiekiem, gdy dziecko osiąga dorosłość; może jednak prowadzić do marskości wątroby , niewydolności wątroby i raka wątroby.
Inne objawy choroby Forbesa to spowolniona hipoglikemia, hiperlipidemia, nietolerancja postu, częste krwawienia z nosa, trudności w zwalczaniu infekcji, przerost serca. Należą do nich również: niski wzrost , opóźnione dojrzewanie , opóźniony wzrost, brak rozwoju, słabo rozwinięta środkowa część twarzy, głęboko osadzone oczy, wgłębiony grzbiet nosa, szeroki czubek nosa, zadarty czubek nosa, łukowate usta, osłabienie mięśni, które stopniowo pogarsza się z wiekiem, zanik mięśni rąk i stóp wraz z miopatią (oba objawy występują w późniejszym okresie życia).
Jaka jest diagnoza i leczenie choroby Forbesa?
Diagnoza choroby Forbesa obejmuje morfologię krwi, biopsję mięśnia lub wątroby i badanie ultrasonograficzne . Można to dodatkowo potwierdzić za pomocą testów genetycznych pod kątem mutacji genu AGL.
Podstawowym leczeniem choroby Forbesa jest modyfikacja diety, która obejmuje dietę wysokobiałkową i unikanie postu, aby zapobiec hipoglikemii. W celu zapobiegania hipoglikemii (niskiemu poziomowi cukru we krwi) podczas snu może być konieczna nocna zgłębnik do karmienia nosowo-żołądkowego. Pacjenci powinni przyjmować częste posiłki i spożywać niegotowane suplementy skrobiowe, takie jak skrobia kukurydziana. Pacjent powinien także monitorować poziom glukozy we krwi i poziom ciał ketonowych. Wiadomo, że modyfikacja diety ogranicza i zapobiega chorobom serca i/lub mięśni. U pacjentów z ciężką marskością wątroby, niewydolnością wątroby i rakiem wątrobowokomórkowym jedyną opcją jest przeszczepienie wątroby.
Przeczytaj także:
- Co to jest choroba Forbesa: przyczyny, objawy, leczenie, diagnoza
- Czy można zapobiec chorobie Forbesa?
- Jakie są perspektywy dla choroby Forbesa?
- Jakie są objawy choroby Forbesa?
- Jaka jest główna przyczyna choroby Forbesa?