Celem leczenia priapizmu jest poprawa prawidłowego przepływu krwi w naczyniach prącia, złagodzenie bólu i zapewnienie powrotu prącia do normalnego stanu zwiotczenia. Istnieje wiele zatwierdzonych terapii skutecznych w leczeniu priapizmu, począwszy od prostych metod aspiracji po złożone terapie chirurgiczne. Najlepsze leczenie priapizmu zależy od rodzaju priapizmu, na który cierpi mężczyzna, a także od występujących u niego objawów. Ważne informacje, takie jak długość okresu przedłużonego wzwodu prącia i czynniki przypisane do tego stanu, są również niezbędne przy ustalaniu najlepszej terapii dla pacjenta.
Jaka jest alternatywna metoda leczenia priapizmu?
Leczenie priapizmu przebiega na różnych poziomach, przechodząc od jednej metody do drugiej. Jeśli jedna metoda wydaje się nieskuteczna, wówczas rozważa się alternatywną metodę leczenia, która jest skuteczniejsza niż pierwsza. Za najlepsze leczenie można uznać takie, które działa na korzyść pacjenta, niezależnie od jego złożoności.
Pacjenci wykazują różne cechy, a nawet inaczej reagują na metody leczenia. Ostatecznie alternatywną metodą leczenia priapizmu jest terapia, która działa, gdy początkowa metoda leczenia zawiodła.
Dążenie
Odnosi się to do odprowadzania krwi z ciał jamistych, które odbywa się po obu stronach prącia. Jest to zwykle pierwszy cykl leczenia pacjentów z priapizmem niedokrwiennym. Jest to priapizm spowodowany krwią uwięzioną w komorach prącia. Uwięzioną krew zwykle usuwa się za pomocą strzykawki lub małej igły. W celu dalszego zakończenia zabiegu do narządu można wstrzyknąć zimny roztwór soli fizjologicznej i przepłukać go w celu złagodzenia bólu. Pomaga także w usuwaniu pozbawionej tlenu krwi z tętnicy prącia i przywraca jej wiotką postać. Terapię tę można powtarzać tyle razy, ile to możliwe, aż do momentu ustania erekcji.
Leczenie poprzez terapię farmakologiczną
Ta metoda leczenia polega na przepisywaniu leków, które pomogą zakończyć przedłużającą się erekcję prącia. Jednym ze skutecznych leków jest fenylefryna, którą wstrzykiwa się do prącia, zwężając naczynia krwionośne transportujące krew do narządu. Ze względu na zwężenie naczyń krwionośnych, zablokowane żyły mogą się otworzyć, poprawiając prawidłowe krążenie krwi w prąciu. Możliwe skutki uboczne fenylefryny obejmują; wolne tętno, arytmia i wysokie ciśnienie krwi. W ramach terapii farmakologicznej priapizmu można także podawać papawerynę lub fentolaminę.
Alternatywnie w leczeniu priapizmu można również przepisać leki blokujące hormony lub leki pomagające w zaburzeniach erekcji. Należy jednak pamiętać, że niektóre z tych leków mogą powodować powikłania, dlatego należy zachować ostrożność. Jeśli istnieją jakieś leki powiązane z rozwojem priapizmu, nie należy ich przepisywać. Zamiast tego należy podać alternatywne leki w celu opanowania choroby.
Pacjentom z nawracającym priapizmem w leczeniu tego schorzenia można zalecić dietylostilbestrol lub terbutalinę.
Procedury chirurgiczne w leczeniu priapizmu
Ostatnią deską ratunku w leczeniu priapizmu jest zabieg chirurgiczny mający na celu przekierowanie uwięzionej krwi w celu poprawy przepływu krwi w prąciu. Zwykle odbywa się to za pomocą boczników, takich jak bocznik Wintera lub bocznik Quackela. Podczas zabiegu zastawki Wintera zwykle nakłuwa się czubek prącia (żołądź), aby uzyskać dostęp do jamy jamistej, w której zostaje uwięziona krew. Spowoduje to uwolnienie krwi z prącia i powrót do normalnego krążenia. Z drugiej strony zastawka Quackela jest bardziej złożona i polega na rozcięciu krocza aż do miejsca, w którym ciała łączą się z gąbczastą. Przetaczanie jest ważnym leczeniem chirurgicznym priapizmu, które pomaga nawiązać komunikację między ciałami jamistymi i ciałami gąbczastymi.
W przypadku priapizmu niezwiązanego z niedokrwieniem można przeprowadzić operację w celu wprowadzenia wchłanialnego żelu, który tymczasowo zablokuje przepływ krwi do prącia. Po wykonaniu tej czynności chirurg może naprawić dowolną tkankę prącia lub naczynie krwionośne, które zostało uszkodzone w wyniku urazu.
Inne metody
Inne alternatywne terapie lecznicze, które można zastosować, obejmują; błękit metylenowy i okłady z lodu. Błękit metylenowy jest inhibitorem cyklazy guanylowej, który jest zwykle wstrzykiwany do ciał jamistych. Okłady z lodu są zwykle zalecane w przypadku priapizmu niezwiązanego z niedokrwieniem, który jest mniej ryzykowny w porównaniu z priapizmem niedokrwiennym. Zimne działanie okładu z lodu pomaga złagodzić ból, a także może pomóc w zakończeniu długotrwałej erekcji. Priapizm związany z anemią sierpowatokrwinkową można leczyć, najpierw lecząc anemię sierpowatokrwinkową. Zostanie Ci przepisane dodatkowe leczenie, które pomoże Ci uporać się z chorobą podstawową. Pomagają również w zmniejszeniu ryzyka długotrwałych epizodów erekcji związanych z chorobą.
Przeczytaj także:
- Priapizm (niedokrwienny i niedokrwienny): przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie, zapobieganie