Jak leczyć zakrzepicę?

Leczenie zakrzepicy jest niezbędne, ponieważ zakrzepy krwi utrudniają krążenie krwi w organizmie. Głównym celem leczenia zakrzepicy jest:

• Zapobieganie powiększaniu się zakrzepów krwi.
• Zapobieganie dalszemu tworzeniu się skrzepów krwi.
• Zapobieganie zatorowości płucnej poprzez hamowanie przemieszczania się skrzepu krwi w kierunku płuc
• Zapobieganie zespołowi pozakrzepowemu.

Leki rozrzedzające krew są zasadniczo antykoagulantami. Należy zauważyć, że leki rozrzedzające krew są najczęstszą formą leczenia zakrzepicy żył głębokich. Leki rozrzedzające krew zapobiegają powiększaniu się skrzepów krwi, a także powstrzymują powstawanie nowych skrzepów krwi. Niemniej jednak ważne jest, aby wiedzieć, że w przeciwieństwie do swojej nazwy, leki rozrzedzające krew nie mogą rozrzedzać konsystencji krwi i rozpuszczać powstałego w ten sposób istniejącego skrzepu. Chociaż dostępnych jest wiele leków rozrzedzających krew, które lekarz może przepisać, niektóre z nazw leków rozrzedzających krew obejmują:

• Apiksaban
• Edoksaban
• Heparyna
• Warfaryna
• Riwaroksaban.

Heparyna: Jednym z najpopularniejszych leków przeciwzakrzepowych lub rozrzedzających krew w leczeniu zakrzepicy jest heparyna. Lekarz w szpitalu może najpierw wstrzyknąć heparynę bezpośrednio do żyły pacjenta. Pacjent może wówczas potrzebować zastrzyków leku w domu raz lub dwa razy dziennie, zgodnie z zaleceniami lekarza. Zanim heparyna zostanie wstrzyknięta dożylnie, pacjent będzie musiał przejść badania krwi. Pacjent nie potrzebuje wówczas dalszych badań krwi, jeśli przyjmuje pod skórę zastrzyki z heparyny drobnocząsteczkowej.

Warfaryna: Innym powszechnie stosowanym lekiem rozrzedzającym krew, jaki lekarze przepisują na zakrzepicę, jest warfaryna. Występuje w postaci pigułki, którą należy zażywać raz dziennie. Warfarynę można przyjmować nawet wtedy, gdy pacjent nadal przyjmuje heparynę. Dawkę można przedłużyć na okres od trzech do sześciu miesięcy, w zależności od uznania lekarza. Podczas przyjmowania warfaryny pacjent powinien poddawać się regularnym badaniom krwi, zgodnie z zaleceniem lekarza, aby upewnić się, że do organizmu dostaje się odpowiednia ilość leku przeciwzakrzepowego. Dzieje się tak dlatego, że zbyt mała dawka warfaryny nie pomoże w zapobieganiu powstawaniu zakrzepów, natomiast zbyt duża dawka leku prowadzi do zwiększonego krwawienia.

Chociaż większość leków stosowanych w jakiejkolwiek formie leczenia ma swój własny zestaw skutków ubocznych, odpowiednie środki ostrożności mogą pomóc w pozbyciu się skutków ubocznych. Leki rozrzedzające krew stosowane w leczeniu zakrzepicy mogą powodować ryzyko interakcji z innymi lekami przyjmowanymi przez pacjenta. Może również wchodzić w interakcje z witaminami. Wiadomo, że warfaryna wchodzi w interakcje z żywnością bogatą w witaminę K. Dlatego też przeprowadza się badania krwi, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku. Ważne jest również, aby poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży. Dzieje się tak dlatego, że wiadomo, że antykoagulanty powodują wady wrodzone. W przypadku ciąży pacjentce można przepisać inną formę leku.

Czasami może się zdarzyć, że lekarz zastosuje inną metodę usunięcia zakrzepów krwi powstałych w przypadku zakrzepicy wraz z lekami rozrzedzającymi krew lub nawet w przypadku ich braku. Do takich technik należą:

• Tromboliza ukierunkowana – obejmuje bezpośrednie rozerwanie skrzepu poprzez szybkie rozbicie skrzepu i przywrócenie przepływu krwi. Odbywa się to poprzez wprowadzenie cewnika na końcówkę skrzepu, aby się go pozbyć.
• Chirurgia – filtr Vena-Cava i trombektomia żylna to dwie popularne formy zabiegów chirurgicznych stosowanych przez lekarzy w celu pozbycia się zakrzepów krwi.

Przeczytaj także:

• DVT lub zakrzepica żył głębokich: przyczyny, objawy, leczenie
• Objawy ostrzegawcze zakrzepicy żył głębokich: skąd mam wiedzieć, czy mam DVT?
• Czy ciepło jest dobre na zakrzepicę żył głębokich?
• Jak powstaje zakrzepica żył głębokich?