Jak działa amiodaron w leczeniu zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca?

Amiodaron stosuje się jako ostatni środek w leczeniu zagrażającej życiu, nawracającej, niestabilnej hemodynamicznie komory oraz nawracającego migotania komór, gdy inne leki nie wykazują żadnej reakcji.

• Przyjmowanie amiodaronu może spowodować nadwrażliwość organizmu na światło słoneczne. Dlatego w miarę możliwości należy unikać ekspozycji na światło słoneczne. Kiedykolwiek wychodzisz, staraj się założyć odpowiednie okulary przeciwsłoneczne i kapelusz. Upewnij się także, że ubrania nie wystawiają części ciała na działanie promieni słonecznych.
• W przypadku długotrwałego stosowania leku Amiodaron, na skórze wystawionej na działanie promieni słonecznych mogą wystąpić niebieskoszare przebarwienia. Osoby o jasnej karnacji lub przyjmujące większe dawki są bardziej narażone na przebarwienia skóry.
• Należy unikać spożywania soku grejpfrutowego i jego przetworów.
• Trzymaj się dokładnej dawki amiodaronu zalecanej przez lekarza. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek skutków ubocznych należy natychmiast poinformować lekarza. Wyższe dawki amiodaronu mogą prowadzić do różnych skutków ubocznych. Dlatego lekarze zalecają minimalną dawkę.
• Pacjenci stosujący amiodaron nie kwalifikują się do laserowej operacji oka.

Odpowiedź i skuteczność amiodaronu jest doskonała. Wchłonięcie amiodaronu w organizmie zajmuje trochę czasu. Po podaniu doustnym stężenie osiąga maksymalny poziom po około 3-7 godzinach. Niektóre efekty można zaobserwować dopiero po ciągłym dawkowaniu amiodaronu przez jeden do trzech tygodni. W niektórych przypadkach pojawienie się efektów dawkowania może zająć pacjentowi do 3 dni.

• Po kontynuowaniu dawkowania przez kilka tygodni odczujesz stabilne i trwałe efekty.
• Naukowcy i eksperci wciąż próbują ustalić optymalne stężenie amiodaronu, jakie należy podawać pacjentowi. Obecnie lekarze zalecają zwykle dawkę od 1 do 2,5 mg/l, uważaną za idealną. .
• Każde stężenie niższe niż 1 mg/l nie jest uważane za wystarczające, aby wykazać jakikolwiek znaczący wpływ na organizm. Nie zaleca się również stosowania stężeń powyżej 2,5 mg/l, ponieważ mogą one powodować różnego rodzaju skutki uboczne i toksyczność w organizmie.

Amiodaron stosuje się wyłącznie w sytuacjach zagrażających życiu, dlatego lekarze sprawdzają, czy korzyści przewyższają skutki uboczne. Wiadomo, że stosowanie amiodaronu powoduje działania niepożądane u wszystkich osób. Najczęstsze działania niepożądane u osób w wieku od 18 do 60 lat, które nie przyjmują żadnych innych leków, są następujące:

• Słaba koordynacja i chód, wymioty, zmęczenie,  drżenie i mimowolne ruchy, zaparcia, nudności, utrata masy ciała, nieprawidłowości w badaniach czynności tarczycy, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, trudności w widzeniu, neuropatia obwodowa , nadczynność lub niedoczynność tarczycy . Większe dawki amiodaronu mogą prowadzić do innych działań niepożądanych, w tym zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych, zwłóknienia płuc, pigmentacji twarzy, neuropatii obwodowej, złogów w rogówce, problemów żołądkowo-jelitowych i problemów z ośrodkowym układem nerwowym.
• Amiodaron może również powodować poważne działania niepożądane, które mogą nawet zagrażać życiu i być trudne do opanowania. Nie ma także znaczących dowodów potwierdzających, że amiodaron może faktycznie zwiększać przeżywalność.
• Czasami może to prowadzić do znacznego spadku częstości akcji serca, co może nawet prowadzić do bloku serca uniemożliwiającego normalne przekazywanie impulsów. W kilku przypadkach skutki amiodaronu mogą być prawie niemożliwe do wyleczenia lub odwrócenia.
• Do poważnych działań niepożądanych, które mogą być spowodowane stosowaniem amiodaronu, zalicza się zapalenie płuc (rodzaj zapalenia płuc wpływającego na pęcherzyki płucne). W badaniu przeprowadzonym przez grupę ekspertów, u około 10-17% osób przyjmujących amiodaron w dawce 400 mg/dobę wystąpiły objawy toksyczności płucnej.
• Reakcja organizmu na dawkę amiodaronu może się znacznie różnić w zależności od osoby. Zatem idealne dawkowanie dla każdej osoby zależy od zapotrzebowania organizmu. Lekarze przeprowadzają różne badania obejmujące monitorowanie poziomu cukru we krwi w celu ustalenia dziennej dawki podtrzymującej dla danej osoby.
• Działania niepożądane spowodowane przyjęciem amiodaronu mogą utrzymywać się nawet po zaprzestaniu stosowania leku. Całkowite ustąpienie objawów może zająć kilka tygodni lub nawet miesięcy.

Amiodaron może powodować pewne objawy alergii, w tym wargi, pokrzywkę; obrzęk twarzy, gardła lub języka pacjenta, trudności w oddychaniu itp. Skutki uboczne amiodaronu mogą utrzymywać się przez kilka dni, nawet po zaprzestaniu stosowania jego dawki. Jednakże należy zawsze informować lekarza o niepożądanych skutkach, nawet jeśli wystąpią one kilka miesięcy po zaprzestaniu dawkowania. Typowe skutki uboczne są następujące:

• • Ból w klatce piersiowej, świszczący oddech, odkrztuszanie krwi, kaszel itp.
  • Nieregularny rytm bicia serca, który z czasem ulega pogorszeniu.
  • Zawroty głowy, jakbyś miał zemdleć.
  • Trudności lub utrata wzroku, ból głowy lub wymioty.
  • Problemy życiowe, takie jak swędzenie, ból w górnej części brzucha, nudności, utrata głodu, uczucie zmęczenia, ciemne zabarwienie moczu, żółtaczka (zażółcenie skóry lub oczu) itp.
  • Nadczynność tarczycy z objawami takimi jak utrata lub waga, wypadanie włosów, wahania temperatury ciała, nadmierne pocenie się, nieprawidłowe miesiączki itp.

• Niedoczynność tarczycy z objawami takimi jak uczucie wyczerpania, wysuszenie skóry, ból stawów, sztywność, ból mięśni, ochrypły głos, wahania temperatury ciała i zwiększenie masy ciała.

Niektóre inne niekorzystne skutki amiodaronu są następujące:

• Problemy ze wzrokiem, zawroty głowy, zauważanie aureoli wokół światła.
• Brak energii w ciele, brak koordynacji części ciała
• nudności, zaparcia; wymioty,
• mrowienie lub drętwienie ciała
• drżenie;
• Wątroba nie działa prawidłowo.

Amiodaron nie jest zalecany jako pierwsza opcja leczenia ze względu na skrajne skutki uboczne. Można go jednak zastosować, jeśli dana osoba nie reaguje na inne opcje leczenia w zagrażających życiu zaburzeniach rytmu serca. Nie ma też dowodów potwierdzających, że może on wydłużyć oczekiwaną długość życia. Dlatego zdecydowanie zaleca się wypróbowanie wszystkich innych opcji leczenia przed zastosowaniem amiodaronu.