Jak długo zajmuje wykonanie TAVR?

Operacja TAVR lub przezcewnikowa wymiana zastawki aortalnej trwa od 45 do 60 minut. Przygotowanie do operacji, wykonanie zabiegu, opatrzenie i ostateczne opuszczenie sali operacyjnej zajmuje od dwóch do trzech godzin, podczas gdy sam zabieg wymiany zastawki trwa około godziny lub krócej.

Osoby cierpiące na krytyczne wady aorty lub zagrożone  operacją na otwartym sercu muszą poddać się temu zabiegowi, ponieważ wady aorty leczy się wyłącznie lekami. Dwa główne warunki wymagające procedury TAVR to:

Niedomykalność aortalna: Kiedy zastawka nie zamyka się prawidłowo i następuje cofanie się lub wyciek krwi, jest to stan znany jako niedomykalność aortalna.

Stenoza aortalna: gdy zastawka nie otwiera się całkowicie lub prawidłowo, przez co wymagana ilość krwi nie jest w stanie przejść przez aortę. Stan ten znany jest jako zwężenie aorty .

W obu powyższych stanach pacjent może wymagać zabiegu TAVR.

TAVR to skrót od Przezcewnikowej wymiany zastawki aortalnej. Czasami TAVR może być również określany jako TAVI. TAVR to minimalnie inwazyjna procedura wykonywana w celu naprawy uszkodzonej zastawki. W przeciwieństwie do typowej procedury wymiany zaworu, podczas której wymieniany jest cały zawór, procedura ta nie polega na całkowitym usunięciu starego, uszkodzonego zaworu. Zamiast tego naprawia zastawkę zastępczą w miejsce zastawki aortalnej. To sprawia, że ​​​​jest to struktura przypominająca zawór w zaworze. Dlatego operację tę nazywa się przezcewnikową implantacją aorty (TAVI) lub przezcewnikową wymianą zastawki aortalnej (TAVR).

Zastawka w strukturze zastawki działa dość skutecznie, ponieważ działa jak stent wprowadzony do tętnicy. Procedura TAVI zapewnia całkowicie elastyczną wymianę zastawki w miejscu zastawki poprzez cewnik, która działa tak samo skutecznie jak nowa zastawka. Dwa najpopularniejsze miejsca mocowania cewnika z wymienną zastawką to przezudowe, tj. przez pachwinę i przezkoniuszkowe, tj. przez żebra. Po założeniu nowej zastawki i jej rozprężeniu, stara zastawka zostaje wypchnięta na bok, a tkanki nowej zastawki rozpoczynają przepływ krwi i jej właściwą regulację. Procedura TAVR jest wykonywana na jeden z dwóch sposobów. Chirurg lub kardiolog zadecyduje, która z metod będzie dla pacjenta odpowiednia, a która bezpieczniejsza.

Dostęp przez udowy: W tej procedurze dostęp do zastawki odbywa się przez tętnicę udową, czyli największą tętnicę w pachwinie. Metoda ta nie wymaga chirurgicznego nacięcia klatki piersiowej.

Dostęp przezkoniuszkowy: Zabieg ten polega na wykonaniu małego nacięcia na klatce piersiowej, a dostęp do zastawki odbywa się przez wierzchołek lewej komory. Jest to również technika małoinwazyjna.

Można powiedzieć, że TAVR to połączenie operacji otwartej i sternotomii. Podczas tej procedury klatka piersiowa jest rozwidlona chirurgicznie na potrzeby operacji. Chociaż nacięcia wykonane w tej procedurze są bardzo małe i można je odzyskać stosunkowo szybciej. Po zabiegu kości klatki piersiowej pozostają na swoim miejscu. Nie oznacza to, że ta procedura nie wiąże się z ryzykiem, ale jest korzystna dla pacjentów, którzy nie chcą poddać się całkowitej wymianie zastawki lub pacjentów, którzy nie nadają się do całkowitej wymiany zastawki. Dodatkową zaletą jest szybsza regeneracja. Przeciętny czas pobytu pacjenta w szpitalu po tej operacji wynosi, jak w większości przypadków, tylko około 3 do 5 dni.

Przeczytaj także:

• Czy TAVR jest bezpieczny?
• Na czym polega procedura TAVR?