IBD i ryzyko raka szyjki macicy

Osoby cierpiące na nieswoiste zapalenie jelit (IBD), w tym chorobę Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub nieokreślone zapalenie jelita grubego, mogą być bardziej narażone na pewne inne schorzenia. Obejmuje to kilka rodzajów nowotworów, w tym raka okrężnicy , raka skóry , raka prostaty i raka szyjki macicy .

Nie jest jasne, w jaki sposób ryzyko raka szyjki macicy może wzrosnąć u kobiet chorych na IBD. Nadal przedmiotem badań jest ustalenie, czy ryzyko może być wyższe niż u zdrowych kobiet i jaki jest związek tego ryzyka ze stosowaniem leków hamujących układ odpornościowy.

Eksperci nie są na razie zgodni co do tego, jak duże może być ryzyko i jaką rolę mogą odgrywać leki. Panuje zgoda co do tego, że kobiety chore na nieswoiste zapalenie jelit powinny poddawać się regularnym badaniom przesiewowym w kierunku raka szyjki macicy, prawdopodobnie częściej niż zdrowe kobiety. W tym artykule omówiono potencjalne przyczyny, czynniki ryzyka i środki zapobiegawcze raka szyjki macicy u kobiet cierpiących na IBD.

Szyjka macicy

Szyjka macicy jest częścią żeńskiego układu rozrodczego, która znajduje się w dolnej części macicy. Szyjka macicy stanowi około jednej trzeciej dna macicy i znajduje się pomiędzy macicą a pochwą. Jest mały, ma około cala szerokości i nieco ponad cala długości i ma mały otwór pośrodku.

Otwór w szyjce macicy, przez który krew menstruacyjna wypływa z macicy do pochwy , nazywa się ujściem szyjnym . Podczas menstruacji ujście szyjki macicy otwiera się nieco szerzej. Kiedy kobieta jest w ciąży, zamyka się ona do czasu porodu. Podczas porodu szyjka macicy staje się cieńsza, a ujście szyjki macicy otwiera się, aby umożliwić dziecku przedostanie się z macicy do pochwy.

Szyjka macicy odgrywa rolę podczas poczęcia, ciąży i porodu. Wytwarza śluz przez cały czas, zwłaszcza gdy kobieta ma najbardziej płodne dni (czas, w którym jest największe prawdopodobieństwo zajścia w ciążę).

Po zapłodnieniu szyjka macicy wytwarza grubszy rodzaj śluzu, który tworzy tak zwany czop śluzowy. Czop śluzowy zakrywa ujście szyjki macicy i chroni dziecko przed potencjalnymi uszkodzeniami, takimi jak infekcja. Czop śluzowy staje się cieńszy i wydzielany przed porodem, co wskazuje na rozpoczęcie porodu.

Szyjka macicy jest również narażona na wiele chorób i schorzeń, w tym raka szyjki macicy. Wytyczne zalecają kobietom poddawanie się badaniu przesiewowemu zwanemu badaniem Pap lub rozmazem w regularnych odstępach czasu w celu sprawdzenia obecności komórek przednowotworowych.

Testy cytologiczne służą do badania przesiewowego komórek szyjki macicy. Podczas badania Pap do otwarcia pochwy i obejrzenia szyjki macicy służy narzędzie zwane wziernikiem . Komórki pobiera się z szyjki macicy za pomocą drewnianej lub plastikowej skrobaczki lub szczoteczki szyjnej. Komórki te są następnie testowane w laboratorium.

W przypadku wykrycia nieprawidłowych komórek może zaistnieć potrzeba dalszych badań i wykonania większej liczby testów.2Nieprawidłowy wynik testu Pap nie oznacza automatycznie obecności raka. W niektórych przypadkach nieprawidłowy wynik może być fałszywie dodatni (co oznacza, że ​​nie ma w nim żadnych podejrzanych komórek).

Wirus brodawczaka ludzkiego

Jedną z rzeczy, które należy zrozumieć w przypadku raka szyjki macicy, jest jego związek z wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) . Zakażenie HPV jest częste u dorosłych. HPV przenosi się z osoby na osobę poprzez kontakt seksualny. Jest to najczęstszy wirus przenoszony drogą płciową. Większość aktywnych seksualnie dorosłych zaraża się wirusem HPV w ciągu swojego życia.3

W większości przypadków infekcja HPV ustąpi samoistnie i nie spowoduje żadnych innych problemów zdrowotnych. Istnieje jednak wiele różnych szczepów wirusa HPV. Niektóre szczepy wiążą się z większym ryzykiem problemów zdrowotnych niż inne.

Niepokojące są szczepy, które, jak wykazano, prowadzą do rozwoju brodawek narządów płciowych lub różnych postaci raka (takich jak szyjka macicy, pochwa, prącie, odbyt i gardło).4

Jeśli wynik badania Pap okaże się „nieprawidłowy”, może to oznaczać, że w szyjce macicy znajdują się nieoczekiwane rodzaje komórek. W niektórych przypadkach badanie HPV wykonuje się jednocześnie z badaniem Pap. Nazywa się to wspólnym testowaniem. Jeśli nie wykonano dodatkowego testu lub testu na HPV, można go wykonać po nieprawidłowym teście Pap, aby sprawdzić, czy obecne są jakieś szczepy wirusa.

Tłumienie odporności

IBD, nawet po operacji, nie oznacza, że ​​dana osoba ma obniżoną odporność. Przeciwnie, to pewne rodzaje leków podawane w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego powodują osłabienie układu odpornościowego.

Jednym ze sposobów leczenia IBD są leki osłabiające niektóre części układu odpornościowego. Leki te zapobiegają lub zatrzymują stan zapalny, który towarzyszy nieswoistemu zapaleniu jelit i powoduje wszelkie uszkodzenia w przewodzie pokarmowym i innych częściach ciała.

Jednakże obniżony układ odpornościowy oznacza, że ​​dana osoba może być bardziej podatna na rozwój niektórych rodzajów infekcji, takich jak infekcje górnych dróg oddechowych . Może to również oznaczać infekcję wirusem HPV.

Przyjmowanie leków immunosupresyjnych może oznaczać, że wirus HPV jest usuwany z organizmu dłużej. 6 Brak wirusa HPV przez pewien czas, a następnie wykrycie go w testach, nie zawsze oznacza, że ​​wirus został przeniesiony przez nowego partnera seksualnego. HPV może pozostawać w stanie uśpionym przez lata, a następnie ujawnić się ponownie w badaniach po rozpoczęciu stosowania leków immunosupresyjnych. 

Nieprawidłowe wyniki testu Pap i IBD

Kobiety cierpiące na IBD mogą częściej wykazywać nieprawidłowe wyniki testu Pap niż kobiety, które nie mają IBD. Nieprawidłowe komórki, zwane dysplazją lub neoplazją szyjki macicy, mogą potencjalnie prowadzić do rozwoju raka.

W celu określenia ryzyka dysplazji szyjki macicy i raka u kobiet z IBD przeprowadzono duże krajowe badanie kohortowe. 7 Badanie kohortowe to takie, w którym przez pewien czas monitoruje się osoby, które mają wspólną cechę (np. cierpią na IBD).

W badaniu kohortowym kobiety chore na IBD dopasowano do pacjentów z grupy kontrolnej, którzy nie cierpieli na IBD. Naukowcy odkryli, że kobiety z IBD i bez nieswoistego zapalenia jelit miały mniej więcej takie same wskaźniki badań przesiewowych. Jednak więcej kobiet z IBD, a zwłaszcza chorobą Leśniowskiego-Crohna, miało komórki przedrakowe lub raka szyjki macicy niż zdrowe kobiety. 

W badaniu przeprowadzonym w Danii oceniano ryzyko wystąpienia kilku różnych typów nowotworów u osób, u których zdiagnozowano chorobę Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego. 8 Częstość występowania raka u osób z IBD porównano ze wskaźnikami u zdrowych osób dobranych pod względem wieku i płci. Wyniki wykazały, że u kobiet z chorobą Leśniowskiego-Crohna występowało zwiększone ryzyko wystąpienia nieprawidłowych komórek w szyjce macicy (dysplazja szyjki macicy), co obejmowało również raka szyjki macicy we wczesnym stadium (rak in situ lub rak szyjki macicy w stadium 0).

Naukowcy przyznają, że w niektórych badaniach z udziałem kobiet chorych na IBD nie jest jeszcze jasne, co może być przyczyną nieprawidłowych wyników badania cytologicznego. Niektóre badania wydają się wskazywać, że jest to związane z IBD, podczas gdy inne pokazują, że może to mieć związek ze stosowaniem leków immunosupresyjnych stosowanych w leczeniu IBD. A jeszcze inni w ogóle nie znaleźli żadnego związku z nieprawidłowymi wynikami testu Pap.

Powszechnie uważa się jednak, że kobiety chore na IBD powinny unikać czynników ryzyka raka szyjki macicy, takich jak palenie. Ważne są także regularne badania przesiewowe oraz szczepienie przeciwko wirusowi HPV, gdy jest to wskazane. Chociaż jury może nadal nie wiedzieć, jakie ryzyko stanowi ryzyko dla kobiet chorych na IBD, kroki, które należy podjąć, aby zapobiec rakowi szyjki macicy, pozostają takie same.9

Częstotliwość badań przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy w IBD

To, jak często zaleca się kobietom wykonanie badania Pap, zależy od wielu różnych czynników. Obejmuje to wiek, wcześniejsze nieprawidłowe wyniki testu Pap, ryzyko raka szyjki macicy i upośledzony układ odpornościowy.

Wytyczne dotyczące badań przesiewowych w kierunku nowotworu wskazują, że kobiety chore na IBD przyjmujące leki hamujące układ odpornościowy przestrzegają zaleceń dla osób z obniżoną odpornością.10

Zaleceniem bardziej specyficznym dla IBD jest to, aby kobiety otrzymujące immunomodulatory (w tym imuran, 6-merkaptopuryna i metotreksat) poddawały się corocznym badaniom przesiewowym Pap. Zaleca się również, aby kobiety chore na IBD przyjmujące leki anty-TNF (w tym Remicade, Humira , Cimzia lub Simponi ) również poddawały się corocznym badaniom przesiewowym.11

HPV i IBD

Przeprowadzono badanie kobiet chorych na IBD w Chinach, aby dowiedzieć się, ile pacjentek miało również zakażenie HPV. 12 W badaniu szczególnie przyjrzano się typom 16 i 18 HPV. W badaniu tym sprawdzano również, ile z tych kobiet z IBD miało również zmiany w komórek szyjki macicy, w tym wzrostu nieprawidłowych komórek.

Naukowcy odkryli, że kobiety cierpiące na IBD były bardziej narażone na infekcję HPV-16 lub HPV-18, a także częściej cierpiały na dysplazję szyjki macicy.

Efekt był najwyższy u kobiet, które otrzymywały metotreksat lub więcej niż dwa leki immunosupresyjne. Naukowcy doszli do wniosku, że kobiety chore na IBD są bardziej narażone na zakażenie wirusem HPV ze względu na nieprawidłowe komórki szyjki macicy.

Szczepionka przeciwko HPV

Osobom cierpiącym na IBD zaleca się wykonanie szeregu szczepień przed rozpoczęciem leczenia lekiem biologicznym. Wykazano, że niektóre leki stosowane w leczeniu IBD mogą zwiększać podatność ludzi na infekcje.

Z tego powodu przed rozpoczęciem stosowania tych leków ważne jest pełne zaszczepienie zgodnie z zaleceniami zespołu ds. IBD. Oprócz szczepień przeciwko grypie i zapaleniu płuc, w stosownych przypadkach zaleca się także szczepienie przeciwko wirusowi HPV.13

Szczepionkę przeciwko wirusowi HPV podaje się zwykle dzieciom w wieku 11 lub 12 lat. Dzieje się tak dlatego, że jest to wiek, w którym ludzie mają najlepszą odpowiedź immunologiczną na szczepionkę.

Szczepionka przeciwko HPV może pomóc w ochronie przed wieloma szczepami HPV, w tym 6, 11, 16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58. Uważa się, że około 90% przypadków raka szyjki macicy jest związanych z tymi szczepami HPV.

Szczepionkę przeciw HPV można także podawać dziewczętom i kobietom w wieku od 13 do 26 lat oraz chłopcom i mężczyznom w wieku od 13 do 26 lat. Ogólnie rzecz biorąc, szczepionka jest mniej skuteczna w zmniejszaniu ryzyka raka związanego z HPV, im starsza jest osoba jest wtedy, gdy to otrzymuje. W niektórych przypadkach szczepionkę można podać mężczyznom i kobietom do 45. roku życia.5

Słowo od Verywella

Wiadomo, że osoby cierpiące na IBD mogą być narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia niektórych typów nowotworów. Jeśli chodzi o raka szyjki macicy, nadal istnieją pewne otwarte pytania, w tym jak duże może być ryzyko i czy niektóre leki na IBD mogą odgrywać rolę w zwiększaniu ryzyka.

Prawdopodobieństwo zachorowania na raka szyjki macicy będzie ustalane indywidualnie dla każdej kobiety z IBD i będzie zależeć od wieku, innych schorzeń, nieprawidłowych wyników badań cytologicznych w przeszłości i historii leczenia.

Powszechnie panuje jednak zgoda co do tego, że ryzyko może być w pewnym stopniu zwiększone i że zaleca się regularne wykonywanie badań przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy. W niektórych przypadkach kobietom cierpiącym na IBD może być zalecane coroczne badanie Pap.

To, jak często potrzebne są badania oraz w jakim wieku należy je rozpoczynać i przerywać, powinno być przedmiotem dyskusji pomiędzy pacjentką, ginekologiem i gastroenterologiem.

W przypadku młodszych kobiet i dziewcząt chorych na IBD może być zalecana szczepionka przeciwko wirusowi HPV. Szczepionka może skutecznie zapobiegać zakażeniom wieloma szczepami HPV powodującymi raka szyjki macicy.