Być może od zarania dziejów ludzie byli aktywnie zaangażowani w dążenie do samodoskonalenia. Dlatego nie powinno dziwić, że chirurgia plastyczna może być jedną z najstarszych metod leczenia na świecie. Istnieje dokumentacja dotycząca stosowania środków chirurgicznych w celu korekcji urazów twarzy sprzed ponad 4000 lat. 1
Chirurgia plastyczna rozpoczęła się od przeszczepów skóry w starożytnych Indiach
Lekarze w starożytnych Indiach wykorzystywali przeszczepy skóry do chirurgii rekonstrukcyjnej już w 800 roku p.n.e. Później, w krajach europejskich, postęp chirurgii plastycznej następował powoli. Jednak medycyna wschodnia chętniej sięgała po chirurgię plastyczną i w tej części świata odnotowano wiele przypadków przeszczepów skóry i chirurgii rekonstrukcyjnej.
Ogólny postęp w chirurgii plastycznej, podobnie jak w większości medycyny, był powolny w ciągu następnych kilku tysięcy lat, w miarę jak techniki stosowane w Indiach były wprowadzane na Zachód, a następnie udoskonalane i dostosowywane do nowych zastosowań. Jednakże w okresie grecko-rzymskim nastąpił postęp w medycynie, co zostało udokumentowane w starożytnych tekstach, które z czasem rozpowszechniły się w całej cywilizacji.
To właśnie w tym okresie rzymski pisarz medyczny Aulus Cornelius Celsus napisał De Medicina , w którym opisał chirurgiczne metody rekonstrukcji uszu, warg i nosa. Następnie we wczesnym okresie bizantyjskim Oribasius opracował kompletną encyklopedię medyczną zatytułowaną Synagogue Medicae . To 70-tomowe dzieło zawierało liczne fragmenty poświęcone technikom rekonstrukcyjnym w celu naprawy defektów twarzy.
Średniowiecze i renesans
Chociaż praktyka chirurgii rekonstrukcyjnej trwała przez całe wczesne średniowiecze, dalszy znaczący rozwój został względny zahamowany z powodu upadku Rzymu i rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa. W dużej mierze nauka ustąpiła miejsca mistycyzmowi i religii. W pewnym momencie papież Innocenty III oświadczył, że prawo kościelne wyraźnie zakazuje operacji w jakiejkolwiek formie.
W większości przypadków pogoń za wiedzą naukową została zastąpiona skupieniem się na sprawach bardziej osobistych i duchowych. Ponadto bezpieczeństwo pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym zostało dodatkowo zagrożone przez brak standardów higieny i czystości. Jednakże poczyniono pewne drobne postępy, w tym opracowanie w X wieku procedury naprawy rozszczepionej wargi .
W okresie renesansu nastąpił większy postęp nauki i techniki, który zaowocował rozwojem bezpieczniejszych i skuteczniejszych technik chirurgicznych. XV-wieczny islamski tekst zatytułowany Imperial Surgery został napisany przez Serafeddina Sabuncuoglu i zawiera 191 tematów chirurgicznych. Omówiono materiały dotyczące chirurgii szczękowo-twarzowej i chirurgii powiek . Zawierał także protokół leczenia ginekomastii , który uważany jest za podstawę nowoczesnej metody chirurgicznego zmniejszania piersi.
Postęp zrodzony z wojny
W XVII wieku chirurgia plastyczna ponownie podupadła, ale pod koniec XVIII wieku wahadło przechyliło się w drugą stronę. Jednak kolejny znaczący postęp w chirurgii plastycznej nastąpił dopiero w XX wieku, kiedy ofiary wojny sprawiły, że rekonstrukcyjna chirurgia plastyczna stała się dla wielu żołnierzy koniecznością. Tak naprawdę to I wojna światowa wyniosła chirurgię plastyczną na nowy poziom w środowisku medycznym. 1
Lekarze wojskowi musieli leczyć wiele rozległych urazów twarzy i głowy spowodowanych nowoczesną bronią, jakich prawie nigdy wcześniej nie widziano. Te poważne obrażenia wymagały nowych, odważnych innowacji w chirurgii rekonstrukcyjnej. Niektórzy z najbardziej wykwalifikowanych chirurgów w Europie poświęcili swoje praktyki przywracaniu żołnierzy swoich krajów do pełni zdrowia podczas wojny i po wojnie.
Mniej więcej w tym czasie chirurdzy zaczęli w pełni zdawać sobie sprawę z potencjalnego wpływu, jaki wygląd zewnętrzny może wywierać na stopień sukcesu osiąganego w życiu. Dzięki temu zrozumieniu chirurgia estetyczna zaczęła zajmować swoje miejsce jako nieco bardziej szanowany aspekt chirurgii plastycznej.
Postęp ten przyniósł także większe zrozumienie znieczulenia i zapobiegania infekcjom , umożliwiając chirurgom wykonywanie szerszej gamy coraz bardziej złożonych procedur. Wśród tych zabiegów znalazły się pierwsze odnotowane przypadki operacji o prawdziwie „kosmetycznym” charakterze, jak np. pierwsze zabiegi plastyki nosa i powiększania piersi .
Historia chirurgii plastycznej w Stanach Zjednoczonych
Chociaż wiele z tych osiągnięć medycyny zapoczątkowano w Europie, w USA poczyniono inne postępy w chirurgii, w tym pierwszą operację rozszczepu podniebienia w 1827 r., którą przeprowadził dr John Peter Mettauer przy użyciu narzędzi chirurgicznych własnego projektu. Jednak dopiero na początku XX wieku nowoczesna chirurgia plastyczna została uznana za osobną specjalizację medyczną.
W 1907 roku dr Charles Miller napisał pierwszy tekst poświęcony chirurgii kosmetycznej, zatytułowany Korekcja niedoskonałości wyglądu . Tekst, choć pod pewnymi względami wyprzedzał swoją epokę, został jednak skrytykowany i potępiony przez wielu chirurgów ogólnych jako „znachorstwo” . Niestety, takie podejście było powszechne wśród społeczności medycznej, która w dużej mierze postrzegała chirurgów kosmetycznych w ogóle, w tym doktora Millera, jako szarlatanów lub „znachorów”.
Inni chirurdzy amerykańscy znani w tym czasie to dr Vilray P. Blair, dr William Luckett i dr Frederick Strange Kolle. Dr Blair przeprowadził pierwszą zamkniętą ramisekcję żuchwy w 1909 r. i opublikował Chirurgia i choroby jamy ustnej i szczęki w 1912 r., Podczas gdy dr Luckett opisał korekcję odstających uszu w 1910 r., A dr Kolle opublikował swój tekst pt. Plastik i Chirurgii Kosmetycznej , rok później w 1911 r. 7
Znaczenie instytucji amerykańskiej
Instytucją, która odegrała bardzo ważną rolę w rozwoju i doskonaleniu chirurgii plastycznej i chirurgii w ogóle, był Johns Hopkins. To właśnie tam dr William Stewart Halsted stworzył pierwszy w Stanach Zjednoczonych program szkoleniowy z zakresu chirurgii ogólnej. W 1904 roku opublikował Szkolenie chirurga , które położyło podwaliny pod to, co miało stać się prototypem wszystkich nowoczesnych programów szkolenia chirurgicznego. Dzięki temu Stany Zjednoczone mogłyby w końcu osiągnąć poziom wyrafinowania chirurgii na poziomie Europy. Nie trwało długo, zanim Stany Zjednoczone zaczęły wyprzedzać resztę świata, zwłaszcza jeśli chodzi o temat specjalizacji w zakresie chirurgii.
Johns Hopkins był także domem doktora Johna Staige Davisa, przez większość uważany za pierwszego Amerykanina, który poświęcił swoją praktykę wyłącznie chirurgii plastycznej. Wiele lat życia spędził pracując nad powołaniem wyspecjalizowanych oddziałów w ramach praktyki chirurgii plastycznej. W 1916 roku opublikował przełomowy artykuł w Journal of the American Medical Association , w którym opisał rolę chirurgii plastycznej w środowisku medycznym, ponownie podkreślając znaczenie specjalizacji w tej dziedzinie.
Lata 40. i 50. XX wieku
W 1946 roku najwyraźniej nadszedł czas na publikację czasopisma naukowego skierowanego specjalnie do chirurgów plastycznych. W lipcu tego roku ukazał się pierwszy numer Journal of Plastic and Reconstructive Surgery. Od tego czasu czasopismo nieustannie służy jako forum rozpowszechniania wiedzy i ważnych odkryć wśród chirurgów plastycznych i ich kolegów-medyków, a wszystko to ma na celu zapewnienie korzyści pacjentom.
Wraz z uzyskaniem certyfikatu komisji i narodzinami własnego czasopisma medycznego chirurgii plastycznej, chirurgia plastyczna została w pełni zintegrowana z establiszmentem medycznym do 1950 r., gdzie zaczęła wkraczać w świadomość społeczeństwa. Ze szpitali polowych wojny koreańskiej nastąpił jeszcze większy postęp w chirurgii rekonstrukcyjnej, w tym w technikach okablowania wewnętrznego w leczeniu złamań twarzy oraz zastosowaniu płatów rotacyjnych w celu korekcji masywnych obrażeń i deformacji skóry. 11
Nowoczesna chirurgia plastyczna
Współczesna historia chirurgii plastycznej zaczęła się kształtować w latach 60. i 70. XX wieku. W tym czasie miało miejsce także wiele znaczących osiągnięć naukowych. Silikon był nowo stworzoną substancją, która zyskiwała na popularności jako podstawa niektórych zabiegów chirurgii plastycznej. Początkowo stosowano go w leczeniu niedoskonałości skóry. Następnie w 1962 roku dr Thomas Cronin stworzył i zaprezentował nowy implant piersi wykonany z silikonu. 12 W ciągu mniej więcej następnej dekady opracowano implanty silikonowe do stosowania w niemal każdej możliwej części twarzy i ciała.
Chirurdzy plastyczni wysuwali się na czoło establiszmentu medycznego, w tym dr Hal B. Jennings, który został mianowany chirurgiem generalnym w 1969 r. i inny, który zdobył Nagrodę Nobla. 13
W latach 80. chirurdzy plastyczni i zwolennicy chirurgii plastycznej poczynili duży nacisk, aby poszerzyć świadomość społeczną i poprawić społeczne postrzeganie chirurgii plastycznej. Ten wzrost zarówno ilości, jak i jakości informacji dostępnych dla konsumentów, wraz z boomem gospodarczym w latach 80., zaczął zwiększać dostępność chirurgii plastycznej dla głównego nurtu Ameryki.
Wzrost utrzymywał się przez lata 90. pomimo problemów spowodowanych reformą opieki zdrowotnej, która spowodowała gwałtowny spadek zwrotów kosztów prac rekonstrukcyjnych od ubezpieczycieli. Wielu chirurgów, aby pozostać w praktyce, było zmuszonych bardziej skoncentrować się na pracach kosmetycznych, a niektórzy zdecydowali się całkowicie zrezygnować z chirurgii rekonstrukcyjnej.
Co zaskakujące, rosnące kontrowersje wokół silikonowych implantów piersi nie wydają się powstrzymywać coraz większej liczby pacjentek od korzystania z zabiegów kosmetycznych. Następnie w 1998 roku prezydent Bill Clinton podpisał ustawę zawierającą zapis nakładający na firmy ubezpieczeniowe obowiązek pokrycia kosztów operacji rekonstrukcji piersi po mastektomii. 14
Chirurgia plastyczna dzisiaj
W pierwszej dekadzie XXI wieku chirurgia plastyczna zyskała na popularności, a postęp medycyny umożliwił dokonanie operacji rekonstrukcyjnych, o których kiedyś można było tylko marzyć. W dobie przyspieszonej komunikacji internet i telewizja wkroczyły do gry i obecnie możemy oglądać niemal każdy rodzaj zabiegu chirurgii plastycznej w zaciszu własnego domu.
Obecnie najważniejszym trendem w chirurgii plastycznej jest przejście w stronę mniej inwazyjnych zabiegów, których zadaniem jest przeciwdziałanie widocznym oznakom starzenia. Tak naprawdę najpopularniejsze obecnie zabiegi polegają na stosowaniu substancji do wstrzykiwań, takich jak wypełniacze zmarszczek na twarzy, a przede wszystkim botoks . Szacuje się, że każdego roku w USA podaje się ponad 1,1 miliona zastrzyków z botoksu i liczba ta stale rośnie. 15
Nawet wśród samych chirurgów plastycznych toczy się poważna debata etyczna dotycząca pojawienia się „Plastic Surgery Reality TV”. Program telewizyjny Extreme Makeover , choć popularny, został odwołany w 2007 roku i stał się przedmiotem pewnych kontrowersji. Ile to za dużo i jakich wartości uczymy poprzez takie programowanie?
Oczywiście w ślady Extreme Makeover poszło kilka innych programów o tematyce chirurgii plastycznej . Pomimo toczących się debat na temat ich zalet, nie ma wątpliwości, że ludzie myślą i mówią o chirurgii plastycznej częściej niż kiedykolwiek w jej historii. Jako konsumenci jesteśmy wszyscy lepiej wykształceni w zakresie potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych z chirurgią plastyczną , a piętno, jakie kiedyś wiązało się z chirurgią plastyczną, odchodzi w niepamięć.
Słowo od Verywella
Na szczęście część doniesień medialnych na temat chirurgii plastycznej skupia się na cudownej pracy rekonstrukcyjnej , jaką wykonują chirurdzy plastyczni, aby poprawić jakość życia tych, którzy w przeciwnym razie nie mieliby dostępu do pomocy. Coraz częściej chirurdzy plastyczni poświęcają swój czas i znaczny talent na wykonywanie operacji rekonstrukcyjnych u dzieci z wyniszczającymi wadami wrodzonymi, które żyją w mniej uprzywilejowanych częściach świata. Wielu z tych chirurgów to praktyki chirurgii plastycznej pozwalają im oferować swoje usługi młodym ludziom, którzy mają mniej szczęścia.
Te przejawy altruizmu pomogły poprawić postrzeganie chirurgii plastycznej przez społeczeństwo i utwierdzić w przekonaniu, że chirurgia rekonstrukcyjna i chirurgia plastyczna mogą współdziałać w poprawie jakości życia wielu osób. Być może to również jest częściowo odpowiedzialne za oszałamiający wzrost z roku na rok liczby osób poddawanych operacjom plastycznym.