Hepandnawirus lub wirus zapalenia wątroby typu B

Wirus hepandna jest również znany jako wirus zapalenia wątroby typu B. Ostry przebieg zakażenia hepandnawirusem lub wirusowym zapaleniem wątroby typu B ustępuje samoistnie i trwa od 6 do 8 tygodni i w większości przypadków nie stwierdza się śladów wirusa we krwi. Przewlekłe zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B utrzymuje się przez całe życie. Osoby cierpiące na przewlekłe zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B dźwigni są obarczone większym ryzykiem rozwoju marskości wątroby lub raka wątrobowokomórkowego. Hepandynawirus jest klasyfikowany jako wirus ds-DNA. Zidentyfikowano siedem podtypów hepandnawirusa lub wirusa zapalenia wątroby typu B. Wirus powoduje infekcję u ludzi, małp i ptaków. Długotrwała przewlekła infekcja wątroby często skutkuje rakiem wątrobowokomórkowym i marskością wątroby. Opublikowane dane sugerują, że w Europie 50% przypadków chorych na raka wątrobowokomórkowego miało w przeszłości zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B.

Wirusy przenoszone są z osoby zakażonej na osobę zdrową poprzez bezpośredni kontakt. Kontakt bezpośredni może obejmować dotyk i dzielenie się wspólnymi przedmiotami. Wirusy przenoszone są także podczas kontaktów seksualnych poprzez nasienie i ślinę. Do przenoszenia wirusa dochodzi także często, gdy zakażona krew jest przetaczana od dawcy bezobjawowego. Zakażenie obserwuje się także u pacjentów poddawanych hemodializie, po dzieleniu się igłą lub po przekłuciu igły do ​​tatuażu u osoby zakażonej i zdrowej. Matka noworodka chora na wirusowe zapalenie wątroby typu B może przenosić wirusy w czasie ciąży lub w czasie porodu na płód.

Początkowa faza zakażenia hepadnawirusem lub wirusem zapalenia wątroby typu B często przebiega bezobjawowo i może trwać od 4 do 6 tygodni. Ostre, bezobjawowe zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B może ustąpić bez objawów resztkowych lub jakiejkolwiek choroby wątroby.

• Łagodna gorączka
• Ból głowy
• Utrata apetytu
• Ból ciała i ból mięśni

• • Nudności i Wymioty
  • Żółtaczka
  • Swędząca skóra
  • Blady stołek
  • Żółty ciemny mocz

• Żółtaczka-oko
• Ból prawej strony

• Ogólne osłabienie i zmęczenie
• Nietypowe i nadmierne krwawienie podczas golenia lub po drobnych urazach
• Częste siniaki
• Silne swędzenie
• Żółtaczka
• Ciemny mocz
• Wodobrzusze– nagromadzenie płynu w jamie brzusznej
• Sprzedaż nóg lub obrzęk
• Utrata wagi
• Encefalopatia wątrobowa – Bełkotliwa mowa, Dezorientacja i senność
• Pajęcze naczynia włosowate rozprzestrzeniają się na skórze kończyn i górnej części ciała
• Zanik jąder
• Ginekomastia – powiększenie piersi u mężczyzn

• • Ból brzucha zlokalizowany głównie po prawej stronie.
  • Siniaki i krwawienie
  • Powiększony brzuch w następstwie wodobrzusza (płyn w jamie brzusznej) i powiększona wątroba.
  • Żółtaczka – żółta skóra, ciemny mocz i żółta spojówka

• Szybka utrata wagi w krótkim czasie.

• Rzadki
• Obrzęki obwodowe spowodowane zatrzymaniem płynów powodują obrzęk dłoni, stóp i twarzy.
• Przybranie na wadze
• Utrata apetytu
• Krwiomocz – krew w moczu

• Enzym wątrobowy
• Podwyższony poziom fosfatazy alkalicznej
• Testy na antygen lub przeciwciała. W początkowej fazie choroby we krwi wykrywa się antygeny powierzchniowe. Antygeny powierzchniowe nie są widoczne w późniejszej fazie choroby. Najbardziej wiarygodnym testem pozwalającym zdiagnozować wirusowe zapalenie wątroby typu B jest wykrycie przeciwciał Ig M w fazie przewlekłej choroby. Większa szybkość replikacji wirusa często powoduje wzrost stężenia antygenu HBeAg, co wykrywa się także w badaniu krwi.

• Procedura biopsji – do umieszczenia igły stosuje się znieczulenie miejscowe. Igłę umieszcza się w tkance wątroby pod kontrolą USG. Tkankę wątroby pobiera się i wysyła do badań laboratoryjnych.
• Rak wątrobowokomórkowy – jeśli objawy sugerują, że pacjent może cierpieć na raka wątrobowokomórkowego. Biopsja potwierdzi diagnozę.
• Marskość wątroby – rozpoznanie marskości wątroby potwierdza się na podstawie wyników biopsji.

Leczenie zależy od ciężkości choroby. Faza ostra i faza przewlekła wirusowego zapalenia wątroby typu B wymagają innego leczenia. Powikłania takie jak marskość wątroby i rak wątrobowokomórkowy są leczone agresywnie, aby zapobiec stanom zagrażającym życiu.

• Brak leczenia
• Uwodnienie
• Zdrowe jedzenie

• Tylenol i NLPZ przepisywane na gorączkę, bóle ciała i bóle mięśni.
• Nawodnienie – pij dużo wody, płyn dożylny, jeśli pacjent stale cierpi na nudności i wymioty.
• Leki przeciwwirusowe — przewlekłe zapalenie wątroby i obecność wirusów we krwi leczy się lekami przeciwwirusowymi, takimi jak Epivir, adefowir, tenofowir i telbiwudyna.
• Zastrzyk interferonu – dostępny w 3 postaciach opisanych jako interferon alfa, beta i gamma. Lek poprawia odpowiedź immunologiczną przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu B.
• Zdrowe jedzenie

• Zatrzymanie płynów – marskość wątroby powoduje zatrzymanie płynów, które leczy się ograniczeniem płynów, niskim spożyciem sodu lub soli oraz lekami moczopędnymi.
• Paracenteza – nadmiar płynu wokół jamy brzusznej (wodobrzusze) i płuc (wysięk opłucnowy) usuwa się poprzez wprowadzenie igły w skórę pod kontrolą USG, po znieczuleniu miejscowym.
• WSKAZÓWKI (Trans-jugular Intrahepatic Porto-systemic Shunt) – Płyn z jamy brzusznej przemieszczany jest do żyły szyjnej.

• Beta-bloker – Beta-bloker zwęża powiększone naczynia krwionośne przełyku i zatrzymuje krwawienie.
• Skleroterapia – zabieg mający na celu zatrzymanie krwawienia. Środki włókniące wstrzykiwane są do żylaków przełyku metodą endoskopową.
• Tamponada balonowa – balon wprowadza się do przełyku i przykłada do jego powierzchni, z której krwawi z żylaków. Balon jest rozszerzany w celu wywarcia nacisku na krwawiące naczynia krwionośne i zatamowania krwawienia.

• Dieta niskobiałkowa – metabolizm wątroby jest ograniczony u pacjentów cierpiących na marskość wątroby i raka wątrobowokomórkowego. Dieta bogata w białko powoduje gromadzenie się toksyn, które nie są metabolizowane przez wątrobę. Zalecana jest dieta niskobiałkowa.
• Laktuloza – Laktuloza pomaga neutralizować amoniak i inne metabolity białek, co powoduje zmniejszenie ilości toksyn we krwi. Leczenie wraz z dietą niskobiałkową zapobiega objawom encefalopatii.

• Przeszczep wątroby rozważa się w skrajnych przypadkach niewydolności wątroby wtórnej do marskości.

• Seria szczepionek składająca się z 3 do 4 wstrzyknięć.
• Należy zaszczepić osoby dorosłe i dzieci z grupy ryzyka
• Szczepionka skojarzona przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (Twinrix)

• Prezerwatywa – używaj prezerwatywy, aby zapobiec przenoszeniu wirusa podczas stosunku płciowego przez nasienie.
• Unikaj dzielenia się igłą – igła jest zanieczyszczona, gdy jest używana przez zakażonego pacjenta. Wirus zapalenia wątroby typu B przenosi się na zdrową osobę, jeśli używa się tej samej igły.
• Unikaj tatuaży — wirusy przenoszą się z jednej osoby na drugą, jeśli ta sama igła do tatuowania jest używana do grawerowania tatuażu u pacjenta cierpiącego na wirusowe zapalenie wątroby typu B, a następnie używana ponownie u zdrowej osoby.
• Rękawiczki – pielęgniarki, technicy laboratoryjni i lekarze powinni używać rękawiczek podczas podawania próbek krwi lub leczenia pacjentów cierpiących na wirusowe zapalenie wątroby typu B w bliskim kontakcie.
• Alkohol – Pacjenci cierpiący na wirusowe zapalenie wątroby typu B powinni unikać alkoholu. Alkohol może uszkadzać wątrobę, powodując jej marskość.