Dla osoby, u której zdiagnozowano bezdech senny , wskaźnik bezdechu i spłycenia oddechu (AHI) staje się znanym akronimem. Jest to ważny wskaźnik stosowany do oceny ciężkości choroby na podstawie badań diagnostycznych, a także ostatecznej odpowiedzi na leczenie.
Docelowy wskaźnik AHI w leczeniu może różnić się od skali wyjściowej stosowanej w diagnostyce i ważne może być uwzględnienie innych wyników. Zapoznaj się z definicjami i terminologią, w jaki sposób mierzy się AHI podczas badań i leczenia oraz w jaki sposób inne względy mogą być ważne dla oceny reakcji danej osoby na interwencje.
Co to jest AHI?
Niezależnie od rodzaju bezdechu sennego (obturacyjny czy ośrodkowy) stopień jego ciężkości określa się na podstawie wskaźnika bezdechu i spłycenia oddechu (AHI). AHI to liczba zdarzeń bezdechu obturacyjnego, spłycenia oddechu i bezdechu centralnego odnotowanych w ciągu godziny snu.
AHI w diagnostyce
Do określenia ciężkości stanu na podstawie testów diagnostycznych stosuje się następujące zakresy:
- Normalny : AHI mniej niż 5 zdarzeń na godzinę
- Łagodne : AHI od 5 do 14,9 zdarzeń na godzinę
- Umiarkowane : 15 do 29,9 zdarzeń na godzinę
- Ciężkie : 30 zdarzeń na godzinę i więcej
Należy zauważyć, że kryteria bezdechu sennego u dzieci są różne i za nieprawidłowe uznaje się więcej niż 1 zdarzenie na godzinę.
Myląca terminologia
Terminologia stosowana w raportach z badań snu może być myląca. Na przykład w obturacyjnym bezdechu sennym występują zarówno obturacyjne bezdechy, jak i spłycone oddechy.
Bezdech obturacyjny oznacza, że pomimo ciągłego wysiłku oddechowego następuje co najmniej przejściowe zmniejszenie o 90% przepływu powietrza przez górne drogi oddechowe (zwykle mierzone w okolicy nosa i ust). Trwa to co najmniej 10 sekund.
Spłycone oddechy to częściowe zablokowanie górnych dróg oddechowych (co najmniej 30% zmniejszenie przepływu powietrza) związane z desaturacją tlenu (stosuje się krople 3% lub 4%) lub pobudzeniem.
Co gorsza, istnieją odrębne zasady oceny tych zdarzeń związanych z spłyceniem oddechu, w zależności od ubezpieczenia medycznego. Medicare (i ubezpieczyciele, którzy przestrzegają ich zasad) wymagają, aby spłycenie oddechu było powiązane z 4% desaturacją tlenu. Inne ubezpieczenie może zaakceptować spadek o 3% lub związane z nim podniecenie.
Ta różnica może skutkować zmianą w diagnostyce bezdechu sennego wśród przypadków granicznych, wpływając albo na stopień nasilenia, a czasem nawet na to, czy wynik jest prawidłowy, czy nieprawidłowy.
Istnieją również inne terminy, które mogą być używane zamiennie z AHI. Na przykład wskaźnik zaburzeń oddechowych (RDI) to kolejny używany termin, który często obejmuje pobudzenia związane z oddychaniem (RERA). Te drobne zaburzenia oddychania są związane z przebudzeniem lub przebudzeniem, ale z niewystarczającą niedrożnością, aby można je było uznać za spłycenie oddechu, niezależnie od stosowanych zasad ubezpieczenia.
Wyzwania pomiarowe
Realistycznie rzecz biorąc, tylko niewielka część informacji dostępnych z polisomnogramu diagnostycznego przeprowadzanego w ośrodku (PSG) jest wykorzystywana do generowania któregokolwiek z tych raportowanych wskaźników. 1 Może to stanowić szansę na przyszłe udoskonalenie testów.
Chociaż najlepiej mierzyć za pomocą PSG, domowe badanie bezdechu sennego może dostarczyć części tej oceny wyłącznie na podstawie przepływu powietrza, wysiłku oddechowego i poziomu tlenu. Można to osiągnąć bez tradycyjnego rozróżnienia snu od czuwania.
Najnowsze wytyczne Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu zalecają nazwanie tego domowego pomiaru RDI, co jeszcze bardziej zagmatwa sprawę. Ma to na celu odróżnienie go od AHI opartego na czasie snu mierzonym za pomocą PSG, ponieważ zaburzenia oddychania odnotowane w domu są uśredniane na godziny nagrania. Kiedy pojawia się czuwanie, zmniejsza to ogólny wskaźnik, ponieważ bezdech senny nie występuje po przebudzeniu, co potencjalnie wpływa na diagnozę.
Czy AHI ma znaczenie?
Choć wskaźnik ten jest stosowany od ponad 50 lat, istnieją pewne kontrowersje dotyczące znaczenia wskaźnika AHI w przypisywaniu ciężkości choroby oraz powiązaniu jej z długoterminowymi konsekwencjami zdrowotnymi. Ktoś może mieć wysoki AHI i przebiegać bezobjawowo, potencjalnie z kilkoma szkodliwymi skutkami. Z drugiej strony, ktoś może mieć niski AHI i być poważnie dotknięty tą chorobą.
AHI pozostaje głównym narzędziem do podejmowania decyzji diagnostycznych i terapeutycznych, pomimo wielokrotnych badań wykazujących, że jest niewystarczający w przewidywaniu konsekwencji klinicznych. 1 2 Jak zauważono w definicjach opisanych powyżej, zaburzenia oddychania podczas snu to spektrum rozciągające się od chrapania, przez opór górnych dróg oddechowych do jawny bezdech senny.
Istnieje wiele innych wskaźników klinicznych, które mogą być przydatne do oceny nasilenia i wpływu bezdechu sennego na ważne wyniki. Mogą one obejmować:
- Senność
- Jakość życia
- Wydajność
- Czynniki medyczne (ciśnienie krwi, czynność serca, markery cukrzycy itp.)2
Niestety, AHI może tylko częściowo wyjaśnić powiązane wyniki choroby u różnych pacjentów. Podstawowa etiologia bezdechu sennego (czasami nazywana endotypem) i ostateczna manifestacja kliniczna (znana jako fenotyp) u danej osoby może nie być dobrze opisana przez AHI. 3 Genetyka może dodatkowo klasyfikować chorobę, umożliwiając zastosowanie terapii celowanej.
Co więcej, przyszły rozwój nowych wskaźników klinicznych, fizjologicznych i biomarkerowych do pomiaru bezdechu sennego i chorób współistniejących może pomóc w określeniu celów leczenia i powodzenia terapii 2 .
Cel AHI w leczeniu
Trzeba przyznać, że AHI wyznaczany w diagnostyce bezdechu sennego różni się od tego mierzonego w najpowszechniejszym leczeniu, jakim jest terapia ciągłym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP). CPAP jest terapią pierwszego rzutu pomimo historycznie niskiego poziomu przestrzegania zaleceń, ponieważ stosowany w sposób niezawodny obniża AHI, a odpowiedź na inne terapie jest zmienna.3
Nowsze urządzenia CPAP są w stanie zapewnić zastępczą miarę AHI, czyli zdarzeń na godzinę, poprzez zapewnienie przepływu powietrza i pomiar oporu. Może to wykryć utrzymujące się blokady dróg oddechowych, a nawet przerwy w oddychaniu, które mogą charakteryzować centralny bezdech senny.
Można się zastanawiać, jak dokładny jest ten pomiar, ponieważ jest on wyznaczany w inny sposób. Z pewnością złe dopasowanie maski i związana z nią nieszczelność zagroziłyby możliwości ustalenia tego.
Zakładając, że jest to w miarę dokładny pomiar, jaki jest docelowy AHI w leczeniu? Z pewnością należy znormalizować resztkowe AHI (mniej niż 5 zdarzeń na godzinę), ale czy mniej jest jeszcze lepsze? Teoretycznie zero byłoby idealne, ale rzadko się to zdarza. Nierozwiązany AHI zmienia się z dnia na dzień w zależności od innych czynników, w tym:
- Zatkanie nosa
- Pozycja ciała
- Ilość snu REM
- Spożycie alkoholu
- Dostarczone ciśnienie
- Wyciek maski
Ukierunkowanie na najniższy możliwy AHI wydaje się godne podziwu, ale mogą istnieć bariery w osiągnięciu rozdzielczości. Wartość ciśnienia potrzebna do usunięcia bezdechu sennego, gdy ktoś leży na plecach, znajduje się w fazie REM, jest przeziębiony i po niedawnym spożyciu alkoholu, byłaby niewątpliwie większa.
Jeśli to wyższe ciśnienie będzie podawane przez całą noc w celu zaspokojenia potencjalnej potrzeby, może powodować dyskomfort i nietolerancję, przyczyniając się do suchości w ustach, aerofagii, nieszczelności maski i innych problemów.
Urządzenia CPAP z funkcją automatycznego miareczkowania mogą pomóc w rozwiązaniu tej rozbieżności, ale ich skuteczność może zależeć od zakresu zalecanych ustawień i szybkości reakcji algorytmu. W idealnym przypadku ustawienia ciśnienia urządzenia powinny zostać określone przez certyfikowanego lekarza specjalizującego się w leczeniu zaburzeń snu i w razie potrzeby udoskonalone w oparciu o reakcję na terapię.
Badania sugerują, że tylko AHI (mierzony metodą PSG) jest spójnym czynnikiem predykcyjnym śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny i ryzyka sercowo-naczyniowego, dlatego wydaje się, że jest to odpowiedni wskaźnik do oceny odpowiedzi na leczenie. 4 Co więcej, dowody potwierdzające tę zależność są najsilniejsze u mężczyzn .
Ważniejsze może być złagodzenie objawów i poprawa powiązanych schorzeń, niż osiągnięcie docelowej wartości AHI. Co ostatecznie należy śledzić?
Oczywiste jest, że bardziej szczegółowe zrozumienie rozwoju i postępu bezdechu sennego może mieć wpływ na decyzje dotyczące leczenia klinicznego. Rzeczywiście, leczenie można zindywidualizować w oparciu o te przyczyny.
Być może możliwe będzie lepsze zrozumienie, które objawy (i wyniki) najlepiej zareagują na leczenie bezdechu sennego (i w jakim stopniu). 3 Wymaga to dalszych badań w celu wyjaśnienia tych zależności, w tym optymalnych wartości progowych AHI, różnych definicji spłyconego oddechu i predyktory, które pozwalają na lepszą stratyfikację ryzyka w celu ukierunkowania leczenia.
Na koniec należy zauważyć, że wiele metod leczenia nie zapewnia ciągłego pomiaru AHI. Na przykład użycie aparatu doustnego może wymagać powtórnego badania snu w celu oceny jego skuteczności, ale może to ograniczać się do tylko jednej nocy (lub w najlepszym przypadku kilku nocy) badania.
W chirurgii ocenę pooperacyjną można przeprowadzić po dwóch miesiącach od zabiegu, a głównym miernikiem terapeutycznym pozostaje AHI. Jednak badania sugerują, że może to mieć słabą korelację z innymi wynikami, a dodatkowe narzędzia oparte na objawach i fizjologii mogą lepiej ocenić skutki leczenia chirurgicznego.5
Aby naprawdę zrozumieć znaczenie AHI, zarówno pod kątem diagnozy, jak i ostatecznie leczenia, najlepiej współpracować z ekspertem od snu, który potrafi w pełni zinterpretować jego znaczenie w szerszym kontekście klinicznym. To zindywidualizowane zastosowanie miernika może prowadzić do najlepszego możliwego wyniku.
Słowo od Verywella
Próba zrozumienia tego tematu jest bardzo skomplikowana i zmienia się wraz z rozwojem nowych technologii i przyjęciem nowych wytycznych. Ostatecznie bardziej wyrafinowane wskaźniki i analizy zapewnią zoptymalizowane znaczenie kliniczne dla poszczególnych pacjentów.
Najnowocześniejsza nauka o śnie będzie polegać na ponownej interpretacji danych gromadzonych przez dziesięciolecia, spojrzeniu na nie w nowy sposób i skierowaniu nas w stronę precyzyjnej medycyny snu. 1 Jest to nowe odkrycie naszych najbardziej zaufanych narzędzi oceny, ponownie przeznaczone do najlepiej służyć naszym pacjentom.
To ekscytujący czas w dziedzinie medycyny snu. Najlepiej jest pracować ramię w ramię z pomocą zaufanego specjalisty ds. snu, który jest na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami, aby zoptymalizować indywidualną reakcję na leczenie. I pamiętaj o radzie jednego z moich nadzorujących lekarzy w ośrodku snu na Uniwersytecie Stanforda: Nie pozwól, aby doskonałe stało się wrogiem dobrego.