Czym jest atychifobia lub strach przed porażką i jak się go leczy?

Jeśli u Ciebie lub Twojej bliskiej osoby zdiagnozowano atychifobię lub strach przed porażką, możesz być pewien, że fobia nie pojawiła się sama. Atychifobia lub strach przed porażką tak naprawdę rozwija się po doświadczeniu traumatycznego lub niezwykle krępującego wydarzenia życiowego.

Ale traumatyczne lub zawstydzające wydarzenia życiowe nie zawsze są główną przyczyną rozwoju atychifobii lub strachu przed porażką. Może rozwinąć się już we wczesnym dzieciństwie. Dzieci, których rodzice, przyjaciele i rodzeństwo są surowi i nadmiernie wymagający, są narażeni na duże ryzyko rozwoju atychofobii lub strachu przed porażką.

Czasami tylko jedna mała i nieistotna porażka może spowodować, że u dziecka rozwinie się atychifobia lub strach przed porażką w późniejszym okresie wchodzenia w dorosłość lub w dorosłość. Drobna porażka, której się doświadcza, prowadzi do negatywnych myśli i strachu przed podjęciem kolejnych wyzwań życiowych.

Kiedy dziecko doznaje drobnej porażki, rozwijają się w nim pewne traumy i kompleksy psychiczne. Te traumy i kompleksy ostatecznie powodują atychifobię lub strach przed porażką. Strach przed porażką rośnie jak guz, gdy dziecko staje się starsze.

Istnieje wiele oznak i symptomów atychifobii lub strachu przed porażką. Obniża jakość życia osób, u których zdiagnozowano tę chorobę. Osoby cierpiące na atychifobię lub strach przed porażką mogą posunąć się tak daleko, że unikają działań i projektów, które prawdopodobnie nie będą miały pozytywnego zakończenia.

Osoby, które radzą sobie z atychifobią lub strachem przed porażką, mają tendencję do rezygnacji ze swoich relacji, projektów zawodowych i edukacji oraz wszystkiego, co może spowodować porażkę. Atychifobia, czyli strach przed porażką, są czystymi perfekcjonistami; nie wezmą udziału w żadnym projekcie, jeśli nie będą w 100% pewni, że wynik będzie czystą perfekcją. Smutne jest to, że ludzie cierpiący na atychifobię lub strach przed porażką i ogólnie wszyscy perfekcjoniści nie są świadomi faktu, że doskonałość jest tylko iluzją.

Niestety, większość osób zmagających się z atychifobią lub strachem przed porażką jest w takim stopniu kontrolowana przez swoją fobię, że rezygnuje z pracy i kończy związki. Ponadto atychifobia powoduje, że jej cierpiący sabotują swoje życie. Osoby z atychifobią są zwykle hipochondrykami, często szukają wymówek i często kłamią. Wszystko to prowadzi do problemów małżeńskich, degradacji i innych negatywnych rzeczy.

Atychifobię lub strach przed porażką można również odczuć fizycznie. Myśli o porażce związanej z konkretnym zadaniem powodują wiele nocy bez snu, bóle głowy , bóle mięśni. Osoby cierpiące na atychifobię zwykle nie skupiają się na swoich zadaniach i tym, jak mogą odnieść sukces w określonym zadaniu, ale raczej skupiają się na niepowodzeniu w wykonaniu określonego zadania. Zamiast wydawać całą swoją energię na pomyślne wykonanie określonych zadań, ludzie obawiający się porażki marnują swoją twórczą energię na myślenie o porażce.

Jak wspomniano powyżej, atychifobia lub strach przed porażką powoduje, że ludzie doświadczają fizycznych oznak i symptomów, takich jak problemy żołądkowo-jelitowe, nudności, wymioty, napięciowe bóle głowy , pocenie się, ataki paniki i uogólniony niepokój. Niektóre osoby z atychifobią również doświadczają drgań i drżenia. Oznaki i objawy atychifobii lub strachu przed porażką są następujące:

• • Niepokój psychiczny i niepokój.

• Problemy z trawieniem.
• Bóle głowy.
• Napięcie w mięśniach.
• Ataki paniki, które obejmują trudności w oddychaniu, pocenie się, bicie serca, suchość w ustach, są objawami atychifobii lub strachu przed porażką.

Wymienione powyżej oznaki i objawy wystąpią u większości osób cierpiących na atychifobię lub strach przed porażką, gdy zostaną poproszone o wykonanie określonego zadania lub zrobienie czegoś, w przypadku czego nie są pewni wyniku. Jeśli atychifobia lub strach przed porażką nie zostanie leczony, jej oznaki i objawy będą się z czasem nasilać. Atychifobia, czyli strach przed porażką, powoduje utratę motywacji i niską pewność siebie, co może prowadzić do depresji.

Następujące czynniki mogą zwiększać ryzyko rozwoju atychifobii lub strachu przed porażką:

• Genetyka może być czynnikiem ryzyka atychifobii lub strachu przed porażką. Jeśli w Twojej rodzinie występuje przypadek określonej fobii, istnieje również ryzyko rozwinięcia się tej samej fobii lub jakiejkolwiek innej fobii. Jeśli ktoś w Twojej rodzinie boi się wzrostu, u Ciebie również może rozwinąć się lęk wysokości. Mówi się, że niektóre fobie są dziedziczone, ale najczęściej nabywa się je po obserwacji fobicznej reakcji członka rodziny na określone sytuacje lub przedmioty.
• Osoby o bardziej wrażliwym temperamencie, zahamowane i bardziej pesymistyczne są bardziej podatne na rozwój atychofobii lub strachu przed porażką.

To prawda, że ​​fobie większości ludzi wydają się śmieszne, ale ich cierpiącym nie są już takie zabawne. Zamiast być zabawne dla pacjentów, fobie są dla nich niszczycielskim aspektem życia, który znacznie obniża jakość ich życia. Niektóre z powikłań powodowanych przez atychifobię lub strach przed porażką są następujące:

• Izolacja społeczna może być powikłaniem atychifobii lub strachu przed porażką. Niektórzy ludzie mają tendencję do unikania pewnych miejsc i wydarzeń, których się boją. Wszystko to może prowadzić do problemów zawodowych, w relacjach i edukacji.
• Depresja. U osób cierpiących na atychifobię lub strach przed porażką może również rozwinąć się depresja, która może być wyniszczająca.
• Nadużywanie substancji. Osoby cierpiące na atychifobię lub strach przed porażką częściej zaczynają sięgać po określone substancje, takie jak narkotyki i alkohol, w skrajnych przypadkach, tylko po to, aby nie myśleć o swoich fobiach.
• Osoby cierpiące na atychifobię lub strach przed porażką częściej popełniają samobójstwa.

Czy dostępne są badania laboratoryjne na atychifobię lub strach przed porażką? Nie, nie ma testów laboratoryjnych na atychifobię lub strach przed porażką. Aby zdiagnozować pewną fobię, taką jak atychifobia lub strach przed porażką, należy przejść specjalny wywiad kliniczny z psychologiem lub psychiatrą i spełnić kryteria kliniczne pozwalające zdiagnozować fobię. Twój psycholog lub psychiatra przeprowadzi z Tobą wywiad kliniczny, zawierający pytania dotyczące Twoich objawów, a także zapozna się z Twoją historią medyczną, społeczną i psychiatryczną.

Jeśli spełniasz kryteria medyczne dotyczące fobii i innych problemów psychicznych, zwane Podręcznikiem diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych, wydanym przez APA lub Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, oficjalnie zdiagnozowano u Ciebie fobię.

Fobie są realne i istnieją, ale nie ma udowodnionej ich przyczyny. Wielu profesorów i psychiatrów uważa, że ​​fobie zaczynają się rozwijać po ekspozycji na pewne traumatyczne wydarzenie z dzieciństwa. Aby leczyć atychifobię lub strach przed porażką, należy zdecydowanie dokonać osobistej zmiany i nie pozwolić, aby atychifobia lub strach przed porażką miały wpływ na jego życie. Aby przezwyciężyć atychifobię lub strach przed porażką, trzeba mieć dużo dobrej woli, determinacji i motywacji. Zwykle nie przepisuje się żadnych leków na atychifobię lub strach przed niepowodzeniem.

Poradnictwo jest, jeśli nie jedyną, najlepszą opcją leczenia i radzenia sobie z atychifobią lub strachem przed porażką. Rozmawiając z licencjonowanym doradcą, możesz otworzyć się przed nim na temat swoich irracjonalnych lęków i stworzyć z doradcą konkretne metody radzenia sobie ze swoją fobią.

Nie pozwól, aby atychifobia lub strach przed porażką stanęły Ci na drodze do sukcesu. Tylko irracjonalny strach, który wywołujesz, stoi na drodze do Twojego sukcesu. Jeśli chcesz odnieść sukces, ale radzisz sobie z atychifobią lub strachem przed porażką, najlepiej udaj się do certyfikowanego doradcy, aby znaleźć sposób na ucieczkę od piekła atychifobii.

Nie ma pewnego sposobu, aby zapobiec atychifobii lub strachowi przed porażką. Jeśli cierpisz na atychifobię lub strach przed porażką, być może nadszedł czas na wizytę u psychologa lub psychiatry. Szczególnie ważne jest leczenie atychifobii lub strachu przed porażką, jeśli jesteś rodzicem, ponieważ dzieci mogą „nauczyć się” fobii od swoich rodziców.

Możesz poradzić sobie z atychifobią lub strachem przed porażką. Musisz zdać sobie sprawę, że każdy człowiek, niezależnie od tego, co robi, może ponieść porażkę w czymkolwiek. Porażka jest tylko częścią życia.

Jeśli jednak tak bardzo boisz się, że poniesiesz porażkę, oto kilka sposobów na zmniejszenie strachu przed porażką:

• Przeanalizuj wyniki dotyczące prawidłowego radzenia sobie. Osoby cierpiące na atychifobię boją się porażki, ponieważ nie wiedzą, jaki będzie wynik ich projektów i jak będzie wyglądać wszystko inne. Zaleca się przeanalizowanie i rozważenie wszystkich potencjalnych wyników oraz poznanie, jak byś zareagował na którykolwiek z nich.
• Innym sposobem radzenia sobie jest pozytywne myślenie. Pozytywne myślenie o wynikach znacznie zmniejsza atychifobię lub strach przed porażką.
• Posiadanie „Planu B” jest dobrą metodą radzenia sobie. Jeśli nie uda Ci się zrealizować „Planu A”, nie oznacza to, że jesteś największą porażką na świecie i powinieneś wiedzieć, że zawsze powinieneś mieć „Plan B”, jeśli coś Ci się nie uda. Istnieje duża szansa, że ​​w końcu odniesiesz sukces, stosując „Plan B”.

Twój okres rekonwalescencji/czas gojenia się z atychofobii lub strachu przed porażką i całego cierpienia, jakie ci to spowodowało, zależy wyłącznie od ciebie. Jeśli chcesz w pełni wyleczyć się z fobii takiej jak atychifobia lub strach przed porażką oraz całego niepokoju i paniki, które ona spowodowała, regularnie konsultuj się z lekarzem rodzinnym lub psychiatrą.