Czy u wszystkich pacjentów z chorobą Parkinsona rozwija się demencja?

Nieprawdą byłoby stwierdzenie, że u wszystkich pacjentów z chorobą Parkinsona rozwija się demencja . Niemniej jednak, według statystyk, szacunkowo u 50 do 80 procent pacjentów cierpiących na chorobę Parkinsona w miarę postępu choroby ostatecznie rozwija się demencja . Początek demencji występuje średnio około 10 lat po rozwinięciu się choroby Parkinsona.

Niektórzy pacjenci z chorobą Parkinsona są narażeni na większe ryzyko rozwoju demencji niż inni. Do najważniejszych czynników ryzyka rozwoju otępienia po chorobie Parkinsona można zaliczyć starszy wiek, nasilenie objawów i obecność łagodnych zaburzeń poznawczych. Inne dodatkowe objawy, które stanowią czynnik ryzyka rozwinięcia się w pełnoprawną demencję, obejmują:

• Nadmierna senność w ciągu dnia.
• Obecność halucynacji przy braku innych objawów związanych z demencją.
• Obecność niestabilności postawy i chodu, które obejmują nagłe zamrożenie, trudności w inicjowaniu ruchu oraz problemy z utrzymaniem równowagi i częste upadki.

Osoba cierpiąca na chorobę Parkinsona powinna regularnie zgłaszać się na badania kontrolne do swojego pracownika służby zdrowia z następujących powodów:

Postęp leczenia: wizyty kontrolne pomagają pracownikom służby zdrowia sprawdzić, czy procedura leczenia działa, czy nie, a także zapewniają wgląd w niezbędne zmiany, które należy wprowadzić.

Wykrywanie nowych problemów — regularne wizyty kontrolne pomagają w wykryciu nowych problemów z funkcjami poznawczymi, zachowaniem lub nastrojem, które mogą wymagać specjalnego leczenia.

Planowanie opieki – wizyty kontrolne stanowią platformę dla opiekunów do omówienia problemów związanych z opieką nad pacjentem.

Obecność demencji: Na podstawie regularnych badań kontrolnych można również stwierdzić, czy pacjent jest podatny na demencję.

Demencja: Może się zdarzyć, że osoba cierpiąca na chorobę Parkinsona, u której rozwinie się demencja, nie będzie w stanie zadbać o siebie ani podejmować decyzji dotyczących swojego leczenia. Dlatego opiekunowie powinni zachować szczególną ostrożność i regularnie konsultować się z lekarzem.

Można powiedzieć, że skuteczność terapii genowej jest jeszcze w powijakach. Wciąż trwają badania nad terapią genową na ludziach i zwierzętach. Obejmują one metody wprowadzania genów do komórek neuronowych w celu zmniejszenia objawów choroby Parkinsona poprzez spowodowanie wytwarzania przez te komórki dopaminy. Ponieważ badania wciąż trwają, nie jest do końca jasne, czy taka terapia rzeczywiście zapobiega chorobie Parkinsona i związanej z nią demencji.

Pomimo różnych badań naukowych, nie są dotychczas znane sposoby zapobiegania otępieniu w chorobie Parkinsona. W ramach środków ostrożności zaleca się, aby pacjenci z chorobą Parkinsona regularnie ćwiczyli i prowadzili zdrowy tryb życia. Może to opóźnić lub zmniejszyć wystąpienie demencji, chociaż nie zostało to udowodnione naukowo.

Grupy wsparcia i placówki doradcze są dostępne dla pacjentów cierpiących na chorobę Parkinsona oraz ich opiekunów.

Uwolnienie emocjonalne: Grupy wsparcia pozwalają pacjentowi wyrazić swoje uczucia i spróbować w jakiś sposób zmniejszyć obciążenie psychiczne.

Poradnictwo: Te grupy wsparcia pomagają pacjentom w doradztwie, aby pomóc im lepiej radzić sobie z problemami.

Motywacja dla opiekunów: Grupy wsparcia mają również na celu pomoc opiekunom takich pacjentów, zapewniając im siłę, której mogą potrzebować.

Różne sposoby wsparcia: Grupy wsparcia i zespół doradców spotykają się z pacjentami osobiście lub mogą rozmawiać przez telefon lub Internet. Różne organizacje mogą podawać szczegółowe informacje na temat takich grup.

Zaobserwowano, że osoby cierpiące na chorobę Parkinsona, u których występują objawy halucynacji, w końcu zapadają na demencję. Niezwykle ważne jest, aby pacjenci i ich opiekunowie regularnie zgłaszali się do lekarzy na badania kontrolne w celu postawienia właściwej diagnozy i leczenia.