Czy rzeżączka może minąć sama?
Nie, rzeżączka nie może zniknąć sama. Aby wyleczyć zarażoną osobę cierpiącą na tę chorobę, konieczne jest odpowiednie leczenie. To pytanie zwykle pojawia się w głowie, ponieważ czasami choroba początkowo nie daje żadnych widocznych objawów, u wielu pacjentów lub u niektórych pacjentów objawy mogą czasami pojawiać się i znikać, ale nie oznacza to, że choroba została wyleczona. Aby mieć całkowitą pewność, że choroba została wyleczona, należy przejść szereg badań i zabiegów. Ignorowanie tych badań i wiara w fałszywe przekonania, że wraz z ustąpieniem objawów oznacza to, że choroba zniknie, z pewnością doprowadzi do tragicznych konsekwencji w późniejszym stadium choroby. Zatem teraz pojawia się nowe pytanie, czy rzeżączka nie może ustąpić sama. Jakie są metody leczenia tej choroby? Zanim jednak przejdziemy do sposobów interwencji, osoba powinna mieć całkowitą jasność co do specyfiki choroby.
Rzeżączka to rodzaj choroby przenoszonej drogą płciową (STD), którą wywołuje czynnik bakteryjny Neisseria gonorrhoeae, czyli bakteria Gram-ujemna o kulistym kształcie. Choroba ta jest również nazywana chorobą „The Clap”. Może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet w wieku rozrodczym, którzy są aktywni seksualnie. Choroba przenosi się na osobę niezakażoną podczas kontaktu seksualnego z osobą chorą. Widoczne objawy występują głównie w okolicy narządów płciowych. Chociaż są one ograniczone do tego regionu, jedynie czynnik sprawczy może nawet rozprzestrzenić się w inne miejsca i powodować objawy związane z tą lokalizacją, takie jak gardło, oczy, skóra, a czasami nawet stawy ciała.
Jakie są metody diagnostyczne umożliwiające rozpoznanie rzeżączki?
Lekarz ma do dyspozycji różne procedury diagnostyczne, które lekarz wykorzystuje w celu skutecznego rozpoznania rzeżączki. Metody te to: –
Posiew i wrażliwość – wykonuje się to poprzez pobranie wymazu z zakażonego materiału (płynu). Może to być wydzielina z pochwy/penisa, wydzielina z cewki moczowej, próbka moczu, wymaz z gardła, jeśli podejrzewa się zapalenie gardła, oraz wymaz z oczu, jeśli występują objawy oczne.
W rzadkich przypadkach, gdy zajęte są stawy, pobiera się próbkę krwi z okolic dotkniętego stawu.
Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) – jest to stosunkowo nowa metoda badania hodowli, ale jest to zaawansowana i skuteczna procedura pozwalająca określić, czy czynnikiem patologicznym jest Neisseria, czy coś innego. W tym przypadku z zebranej próbki DNA jest ekstrahowane i amplifikowane. Ta metoda jest zalecana jako najlepsza do identyfikacji gatunku. Jedyną wadą PCR jest to, że jest to kosztowna procedura.
Barwienie metodą Grama – barwienie metodą Grama przeprowadzone u osób zakażonych wykaże pod mikroskopem obecność ziarniaków Gram-ujemnych. To sugeruje rzeżączkę.
Wyżej wymienione testy są całkiem dobre, ale nie mają też stuprocentowej dokładności, ponieważ mogą pojawić się fałszywie ujemne i fałszywie dodatnie wyniki, jeśli wystąpią błędy podczas stosowania podejścia w sposób zdezorganizowany.
Jakie są sposoby interwencji w przypadku rzeżączki?
WHO sugeruje, że leczenie zespołów to sposób leczenia wszelkich chorób przenoszonych drogą płciową, w którym leczenie obejmuje również partnerów seksualnych chorej osoby. Leczenie polega przede wszystkim na antybiotykoterapii. Aby pozbyć się rzeżączki wystarczy silna antybiotykoterapia, jednak niezastosowanie się do zaleceń lekarskich lub brak kontroli kontrolnych spowoduje niepłodność, a czasami może nawet zakończyć się śmiercią. W leczeniu rzeżączki podaje się również leki na zakażenie chlamydiami , ponieważ zazwyczaj częściej występuje zakażenie podwójne.
Antybiotykoterapia – lekiem z wyboru są cefalosporyny trzeciej generacji. Najczęściej stosowany jest ceftriakson. Razem z tym podaje się pod nadzorem azytromycynę na chlamydię. Terapia ta trwa zwykle 7–14 dni, w zależności od nasilenia objawów.
Wniosek
Rzeżączka nie może ustąpić samoistnie. Czasami może wystąpić brak objawów, co nie świadczy o wyleczeniu choroby. W celu rozpoznania choroby przeprowadza się pewne testy, które obejmują PCR, barwienie i hodowlę. Antybiotyki wystarczą, aby wyleczyć przypadki rzeżączki, a leczenie antybiotykami nakazuje również leczenie chlamydii, która zwykle występuje razem z rzeżączką. W przypadku niepowodzenia terapii mogą wystąpić poważne powikłania, a nawet śmierć.
Przeczytaj także:
- STD: przyczyny, objawy, leczenie, zapobieganie, rodzaje chorób przenoszonych drogą płciową
- Czy seks może pomóc pozbyć się migreny?
- Dysfunkcje seksualne u kobiet: przyczyny, objawy, leczenie, diagnoza
- Czy niski popęd seksualny po urodzeniu dziecka jest normalny?
- Sposoby na zwiększenie popędu seksualnego po urodzeniu dziecka
- Czym jest uzależnienie seksualne?|Przyczyny nadmiernego pożądania seksualnego i sposoby jego kontrolowania?
- Choroby przenoszone drogą płciową: objawy, powikłania, leczenie, zapobieganie