Najczęstszą wrodzoną wadą serca zgłaszaną u dorosłych jest ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (ASD). Jest to głęboka anomalia występująca od ok. Dotychczas stwierdzono 35% wszystkich wrodzonych wad serca. We wcześniejszych czasach, kiedy nauki medyczne nie były jeszcze zbyt rozwinięte, jedynym rozwiązaniem problemu ubytku przegrody międzyprzedsionkowej była operacja na otwartym sercu poprzez nacięcie klatki piersiowej pacjenta przy użyciu urządzenia omijającego serce i płuco.
Biorąc pod uwagę powagę wady i brak technologii, wyleczenie było trudne, a operacja również wymagała około tygodnia pod nadzorem w celu zapewnienia bezpiecznego powrotu do zdrowia. Ogromne wyrazy uznania dla naukowców i badaczy, dzięki którym ubytki przegrody międzyprzedsionkowej można dziś skutecznie leczyć bez operacji. Jednak w niektórych okolicznościach są ekstremalne i jedyną opcją staje się operacja, ale odsetek osób, które przeżyły ubytek przegrody międzyprzedsionkowej bez operacji i prowadziły zdrowy tryb życia, bardzo wzrósł.
Trafny. Diagnoza poprzedza wyleczenie
Powszechne stosowanie echokardiografii okazało się zbawienne dla pacjentów z ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej. Jeśli lekarz podczas regularnych badań kontrolnych usłyszy szmery w sercu u któregokolwiek członka rodziny, podejrzewa, że jest to ubytek przegrody międzyprzedsionkowej lub inna wada serca. Aby temu zaradzić, lekarz zazwyczaj rozpoczyna diagnozę za pomocą echokardiogramu . Podczas badania lekarz uważnie obserwuje komory serca i mierzy siłę ich pompowania. Zastawki serca są również obserwowane podczas badania echokardiograficznego i w przypadku wykrycia jakichkolwiek oznak wrodzonego ubytku przegrody zaleca się natychmiastowe leczenie.
Często podczas wykonywania prześwietlenia klatki piersiowej w ramach regularnej kontroli serca/płuc pojawia się ubytek przegrody . Oprócz tego, gdy dana osoba zgłosi lekarzowi sądowemu nieprawidłowe bicie serca lub szmery w sercu , sugeruje się wykonanie EKG . Jest to badanie elektrokardiograficzne , podczas którego rejestrowana jest aktywność elektryczna serca, co pozwala wykryć zaburzenia rytmu serca.
Tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI) również są pomocne w diagnostyce ubytków przegrody międzyprzedsionkowej. Obydwa tworzą szczegółowy obraz serca oraz innych narządów i tkanek organizmu. Jednak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny są wykonywane tylko wtedy, gdy echokardiografia nie daje pewności co do obecności wady.
Samonaprawiające się ubytki przegrody międzyprzedsionkowej
Wiele małych ubytków przegrody międzyprzedsionkowej zanika wraz z wiekiem, np. gdy niemowlę osiąga wiek dorosły lub kończy szkołę, dziura w sercu w naturalny sposób zanika. W takich przypadkach nie ma potrzeby operacji ani leczenia. Dorosły (urodzony z ASD) może żyć długo i zdrowo bez żadnych kłopotów.
Czy można wyleczyć ubytek przegrody międzyprzedsionkowej?
Kardiolog upewnia się przede wszystkim, że nie jest to dziura samogojąca się, obserwując pacjenta przez chwilę. Po potwierdzeniu kardiolog rozpoczyna leczenie wymagane w zależności od wielkości i lokalizacji ubytku przegrody.
W przeciwieństwie do innych schorzeń, na ubytki przegrody międzyprzedsionkowej nie wpływają leki. Niemniej jednak leki mogą pomóc w zmniejszeniu skutków ubocznych i objawów ubytku przegrody międzyprzedsionkowej. Również po operacji należy podawać leki, które pozwolą utrzymać miarowe bicie serca i zapobiec dalszemu zakrzepowi.
W przypadku ostrego przeprostu płuc lekarze starają się unikać operacji. Oceniając lokalizację ujścia przegrody, lekarze przystępują do leczenia. Dwie możliwości leczenia ubytku przegrody międzyprzedsionkowej to cewnikowanie serca i operacja na otwartym sercu. Drugi ubytek przegrody międzyprzedsionkowej leczy się poprzez cewnikowanie serca, podczas którego cienką rurkę (tzw. cewnik) wprowadza się do naczynia krwionośnego w pachwinie i kieruje do serca za pomocą technik obrazowania 3D. Umieszczenie cewnika blisko otworu gwarantuje, że tkanka serca zacznie w nim rosnąć. Dzięki temu otwór jest trwale uszczelniony.
Ubytki w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu Primum, zatok żylnych i zatok wieńcowych można wyleczyć jedynie poprzez operację na otwartym sercu. W takich przypadkach chirurdzy używają płuco-serca, aby załatać i uszczelnić dziurę w sercu pacjenta.
Po wyleczeniu pacjent może kontynuować aktywne życie. Jednak coroczne wizyty kontrolne u lekarza sądowego byłyby korzystne, aby uniknąć nieszczęść.