Ibuprofen jest stosowany jako NLPZ od 1974 roku w USA. Ibuprofen był początkowo stosowany w Europie od 1963 r. w niższych dawkach i okazał się dobrze tolerowanym lekiem łagodzącym ból. Później ibuprofen stosowano w leczeniu zapalenia stawów i bólu stawów. Niesteroidowe leki przeciwzapalne podzielono na pięć grup. Kwas propionowy jest jedną z 5 podklas leków NLPZ. Najczęściej przepisywanych jest pięć następujących leków przeciwzapalnych (NLPZ). Leki te mają budowę chemiczną podobną do kwasu propionowego. Niesteroidowe leki przeciwzapalne podzielono na pięć grup. Kwas propionowy jest jedną z 5 podklas leków NLPZ. Najczęściej przepisywanych jest pięć następujących leków przeciwzapalnych (NLPZ). Leki te mają budowę chemiczną podobną do kwasu propionowego. Leki sklasyfikowane jako pochodne kwasu propionowego NLPZ to Ibuprofen, Ketoprofen, Naproksen, Oksaprozyna i Fenoprofen.
Alternatywna nazwa ibuprofenu
Alternatywną nazwą ibuprofenu jest Advil i Motrin.
Czy ibuprofen jest inhibitorem cyklooksygenazy i jak działa ibuprofen?
Mechanizm działania ibuprofenu: Ibuprofen stosowany jest jako środek przeciwbólowy (przeciwbólowy) i przeciwgorączkowy (przeciwgorączkowy). Ibuprofen jest słabym lekiem przeciwgorączkowym i słabszym niż opioid jako środek przeciwbólowy. Ibuprofen hamuje aktywność enzymu cyklooksygenazy (COX 1 i COX 2), zapobiegając konwersji kwasu arachidonowego do prostaglandyny, a także tworzeniu enzymu tromboksanu. Zmniejszenie stężenia prostaglandyn w wyniku hamowania enzymu cyklooksygenazy pomaga zmniejszyć ból i gorączkę, a także zmniejszyć intensywność reakcji zapalnej. Hamowanie enzymu cyklooksygenazy powoduje zmniejszenie wydzielania prostaglandyn w żołądku i jelitach, a co za tym idzie zmniejszenie ochrony błony śluzowej. Osłabienie ochrony błony śluzowej żołądka i jelit często skutkuje powstawaniem pojedynczych lub mnogich wrzodów.
Ibuprofen stosowany w leczeniu następujących objawów:
Zapalenie – objawami zapalenia są zaczerwienienie, uczucie gorąca, obrzęk i ból. Zaczerwienienie spowodowane jest zwiększonym przepływem krwi i rozszerzonymi naczyniami krwionośnymi. Ciepło jest również spowodowane zwiększonym przepływem krwi i rozszerzonymi naczyniami krwionośnymi. Obrzęk jest spowodowany zatrzymaniem płynów i obrzękiem tkanek. Obrzęk i prostaglandyny podrażniają receptory obwodowe i włókna nerwowe, co powoduje przekazywanie impulsów bólowych. Przyczyną zmian zapalnych jest wzmożone wydzielanie enzymu prostaglandyny, hormonu tromboksanu i bradykininy. Ibuprofen zmniejsza wydzielanie tych substancji chemicznych poprzez blokowanie enzymu cyklooksygenazy, co powoduje zmniejszenie stanu zapalnego.
Ból – ból jest również nazywany bólem nocyceptywnym. Ból jest spowodowany podrażnieniem receptorów bólowych wokół tkanki objętej stanem zapalnym przez obrzęk tkanki, a także prostaglandynę. Natężenie bólu wzrasta wraz z obrzękiem tkanek i zwiększa się intensywność stanu zapalnego, a następnie zwiększa się wydzielanie prostaglandyn i bradykininy. Ulga w bólu następuje natychmiastowo w ciągu kilku godzin, gdy ibuprofen hamuje enzymy cyklooksygenazy, co powoduje zmniejszenie wydzielania prostaglandyny i bradykininy.
Gorączka – temperatura jest kontrolowana przez ośrodek temperaturowy w mózgu. Prostaglandyna resetuje oczekiwaną temperaturę ciała do wyższej wartości, a Ibuprofen resetuje temperaturę z wyższej do normalnej. Wyższa temperatura powoduje szybszy metabolizm.
Premedykacja przed operacją w przypadku bólu pooperacyjnego. Ibuprofen i inne NLPZ zostały zbadane i stosowane jako premedykacja w celu złagodzenia bólu pooperacyjnego w bezpośrednim okresie pooperacyjnym, po drobnych operacjach.
Zastosowania: Ibuprofen stosowany w leczeniu następujących chorób
- Ból głowy – Migrena i napięciowy ból głowy ;
- Bóle menstruacyjne;
- Zapalenie stawów – młodzieńcze idiopatyczne, reumatoidalne lub zwyrodnieniowe zapalenie stawów;
- U wcześniaków cierpiących na przetrwały przewód tętniczy;
- Ból i stan zapalny wywołany kamicą nerkową i moczowodową.
Dawkowanie Ibuprofenu
Ibuprofen sprzedawany jest z półki w większości aptek w postaci tabletek i syropu. Zalecana dawka wynosi od 10 do 15 mg na kilogram masy ciała u dzieci i od 600 mg do 2400 mg u dorosłych. Siła tabletek wynosi 200 mg, 400 mg i 600 mg. Podobnie przygotowuje się ciekły syrop o stężeniu od 200 mg do 600 mg na 5 ml.
Ibuprofen jest testowany w wyższych dawkach, a dawka waha się od 100 mg/kgm do 400 mg/kgm. Toksyczność rzadko obserwuje się przy dawce 100 mg/kg mc i poniżej.
Czas działania Ibuprofen
Ibuprofen pomaga złagodzić ból i gorączkę. Czas utrzymywania się optymalnych efektów po doustnym przyjęciu leku wynosi od 3 do 4 godzin. Maksymalne działanie ibuprofenu obserwuje się po 2 godzinach.
Skutki uboczne spowodowane przez ibuprofen
- Ból brzucha wtórny do wrzodu żołądka i jelit;
- Krwawienie z żołądka lub jelit z powodu erozji powierzchni wrzodu;
- Zawroty głowy;
- Wysypka;
- Skurcz oskrzeli;
- Nadciśnienie;
- Zaparcie;
- Tinnitus – dzwonienie w uszach;
- Oczopląs.
Przeciwwskazania: Należy unikać stosowania ibuprofenu u pacjentów cierpiących na następujące choroby
- Zastoinowa niewydolność serca i zawał mięśnia sercowego;
- Niewydolność nerek;
- Niewydolność wątroby;
- Kwasica metaboliczna;
- Unikane w pierwszym tri-master;
- Udar mózgu;
- Pemfigoid przypominający pęcherze;
- Unikać u osób często spożywających alkohol.