Czego można się spodziewać po przeszczepie żołądka lub przeszczepie wielotrzewnym

Ogólnie rzecz biorąc, przeszczepów żołądka nie wykonuje się samodzielnie. Żołądek może zostać przeszczepiony w ramach przeszczepu wielu narządów na większą skalę w obrębie układu trawiennego jamy brzusznej (przewodu żołądkowo-jelitowego). Po wykonaniu tej procedury zabieg nazywa się przeszczepem wielotrzewnym.

Wnętrzności to narządy wewnętrzne, takie jak płuca, serce, żołądek, wątroba lub jelita. Niektóre stany, które mogą prowadzić do przeszczepu żołądka lub przeszczepu wielotrzewnego, obejmują zespół krótkiego jelita (SBS), niedrożność jelit lub zaburzenia motoryki .

Powikłania po przeszczepieniu wielotrzewnym mogą obejmować problemy z odżywianiem (konieczne może być karmienie przez zgłębnik lub alternatywne metody prawidłowego odżywiania) lub odrzucenie przeszczepionych narządów, czemu można zapobiec, przyjmując leki zapobiegające odrzuceniu przez resztę życia. Skutki uboczne tych leków mogą również powodować komplikacje, ponieważ wpływają na funkcjonowanie układu odpornościowego.

Powody przeszczepu wielotrzewnego

Przed omówieniem przyczyn przeszczepu wielotrzewnego ważne jest zrozumienie głównego powodu przeszczepów jelitowych (ITx). Przeszczep jelita jest częstszy niż bardziej rozległy przeszczep wielotrzewny. Zazwyczaj przeszczepy jelit przeprowadza się u osób cierpiących na zespół krótkiego jelita spowodowany:

• Wada wrodzona (rzadko): Nieprawidłowość genetyczna występująca od urodzenia
• Wytrzewienie: Jelita znajdują się na zewnątrz ciała
• Zarośnięcie jelit : Zablokowanie jelit
• Skręt środkowego jelita : skręcone jelita powodujące niedrożność
• Martwicze zapalenie jelit : występuje głównie u wcześniaków; infekcja bakteryjna niszcząca ściany jelit
• Zaburzenia motoryki1

Zespół krótkiego jelita to termin używany do określenia dysfunkcji jelit, które nie są zdolne do prawidłowego wchłaniania składników odżywczych. Przeszczep jelita rozważa się, gdy występuje SBS wraz z innymi powikłaniami związanymi z wkłuciami centralnymi, takimi jak posocznica lub niemożność odpowiedniego utrzymania wkłucia centralnego z powodu innych powikłań, takich jak krzepnięcie.

Ogólnie rzecz biorąc, kryteria te są oceniane w celu określenia konieczności przeszczepu:

• Niezapewnienie żywienia rodzicielskiego (IV) w domu
• Zwiększ ryzyko śmiertelności (śmierci)
• Mniej niż 10 centymetrów jelita cienkiego u dzieci lub mniej niż 20 centymetrów jelita cienkiego u dorosłych
• Zwiększona częstotliwość hospitalizacji ze względu na zażywanie narkotyków lub niedrożność rzekomą jelit (objawy podobne do niedrożności jelit, która w rzeczywistości nie jest niedrożna)
• Nie chcą lub nie są w stanie utrzymać długoterminowego żywienia rodziców w domu1

Główną przyczyną przeszczepu wielotrzewnego jest zespół krótkiego jelita, któremu towarzyszy cholestatyczna choroba wątroby, spowodowana całkowitym żywieniem rodzicielskim (TPN), czyli całkowitym żywieniem drogą dożylną. Chociaż TPN ratuje życie, niektóre składniki TPN podawane długoterminowo mogą prowadzić do choroby wątroby.

Oprócz SBS istnieje kilka innych schorzeń, które mogą uzasadniać przeszczep wielotrzewny, w tym:

• Rozlane (rozsiane) skrzepy w żyle wrotno-krezkowej
• Nowotwory zawarte w jamie brzusznej
• Genetyczne zaburzenia motoryki

Przeszczepy wielotrzewne mają przewagę nad oddzielnymi przeszczepami narządów jamy brzusznej ze względu na mniejszą liczbę ponownych połączeń chirurgicznych (zespolenia). Dotyczy to w szczególności niemowląt.2

Kto nie jest dobrym kandydatem?

Kandydatem do przeszczepu wielotrzewnego lub żołądka nie powinna być osoba, u której występują następujące schorzenia:

• Aktualna infekcja
• Niektóre rodzaje nowotworów
• Niewydolność wielonarządowa
• Obrzęk mózgu
• Zaawansowany HIV.1

Rodzaje przeszczepów wielotrzewnych

Żołądek jest uważany za nieistotny narząd, ponieważ istnieją możliwości usunięcia części żołądka lub całkowitego usunięcia żołądka w celu leczenia wielu podstawowych problemów zdrowotnych.

Ze względu na możliwość leczenia bez przeszczepu i związane z tym ryzyko związane z przeszczepem, przeszczepu żołądka zazwyczaj nie wykonuje się samodzielnie. Jednakże przeszczep żołądka można wykonać seryjnie wraz z przeszczepieniem innych narządów.

Przeszczep wielotrzewny (MVTx) to przeszczep kilku narządów jamy brzusznej. Zazwyczaj ten typ przeszczepu obejmuje:

• Żołądek
• Dwunastnica
• Trzustka
• Jelito cienkie
• Wątroba

Jeśli wątroba nie jest chora, można ją wykluczyć z przeszczepu wielotrzewnego, który jest powszechnie określany jako zmodyfikowany przeszczep wielotrzewny (MMVTx). Chociaż w przypadku tego typu przeszczepu zazwyczaj nie wykonuje się nerki, w przypadku schyłkowej niewydolności nerek można jednocześnie wykonać przeszczep nerki.

Proces wyboru dawcy-biorcy

W procesie selekcji odbiorców uczestniczy kilku członków profesjonalnego zespołu. W skład zespołu może wchodzić kilku pracowników służby zdrowia specjalizujących się w obszarach związanych z Twoim schorzeniem, a także psychologowie i pracownicy socjalni.

Twój ogólny stan zdrowia zostanie dokładnie oceniony, co może obejmować ocenę czynności wątroby, np. biopsję wątroby, a także badania obrazowe (USG, MRI itp.) i badania krwi w celu wykrycia infekcji, takich jak wirus cytomegalii lub HIV.

Jeśli po tej szczegółowej ocenie lekarskiej zostanie ustalone, że jesteś dobrym kandydatem do operacji przeszczepu, otrzymasz ocenę przydziału uzależnioną od pewnych czynników, w tym tego, jak szybko potrzebujesz przeszczepu, i zostaniesz umieszczony na liście oczekujących.

Czas między umieszczeniem na liście oczekujących a operacją jest różny, ale średni czas oczekiwania wynosi około jednego roku. Nie ma jednak możliwości sprawdzenia, czy dana osoba znajduje się na liście oczekujących na przeszczep, ponieważ rolę odgrywa wiele różnych czynników, w tym indywidualny wynik i czas, w którym dostępny będzie odpowiedni narząd dawcy.1

Organizacja nadzorująca listę oczekujących i dystrybucję narządów od dawców w Stanach Zjednoczonych nosi nazwę United Network for Organ Sharing (UNOS). Narządy dawcy pochodzą od osób, które zmarły, często w wyniku przypadkowej śmierci lub z innej przyczyny, która nie powoduje uszkodzenia narządów dawcy.3

Kandydaci na dawców muszą posiadać niezbędne narządy w dobrym stanie. Oprócz wyniku przydziału, zanim przeszczepione narządy będą dla Ciebie dostępne, należy wziąć pod uwagę dopasowanie grupy krwi dawcy i biorcy, a także wielkości narządów (na przykład osoba dorosła lub dziecko).3

Jeśli u dawcy występują określone infekcje, takie jak wirus cytomegalii (CMV), jego narządy są przekazywane wyłącznie biorcom, którzy również są chorzy na CMV. Żywi dawcy są obecnie rzadko wykorzystywani, ale mogą stanowić opcję w przypadku niektórych przeszczepów wątroby i jelit.1

Oczekiwanie na operację może być wyzwaniem psychicznym i emocjonalnym, a także zmagać się z przewlekłą i poważną chorobą. Porozmawiaj ze swoim zespołem medycznym o grupach wsparcia i zasobach, które mogą Ci pomóc w tym niepewnym czasie.

Przed operacją

Przed operacją będziesz musiał ściśle współpracować z zespołem opieki zdrowotnej, aby zachować zdrowie. Aktywne infekcje mogą wpływać na zdolność pacjenta do przeszczepienia, dlatego konieczne może być zastosowanie środków zapobiegawczych.

Gdy narządy dawcy staną się dostępne, należy natychmiast udać się na operację. Kiedy znajdujesz się na liście oczekujących, jest to dobry moment na opracowanie planu powrotu do zdrowia, obejmującego wszelką pomoc ze strony bliskich, która będzie konieczna w okresie rekonwalescencji.

Pytania, które należy zadać swojemu lekarzowi, mogą obejmować:

• Jak długo spodziewacie się, że będę hospitalizowany, chyba że wystąpią nieprzewidziane komplikacje?
• Jakiego rodzaju ograniczeń aktywności mogę się spodziewać po operacji?
• Jak myślisz, ile mniej więcej czasu upłynie, zanim będę mógł wrócić do pracy lub szkoły?
• Powiedz mi, jakie leki będę musiał brać po operacji.
• Jak będę odżywiać się po operacji?
• Jak złagodzić ból pooperacyjny?

Proces chirurgiczny

W zależności od tego, czy masz tylko przeszczep jelita, czy też żołądek, wątrobę i trzustkę, operacja może trwać od ośmiu do 18 godzin. Podczas operacji chirurg może zastosować kilka różnych podejść w zależności od indywidualnej sytuacji.

Jeśli nie masz funkcjonalnej okrężnicy, zostanie Ci założona ileostomia w celu usunięcia stolca z jelit. Jeśli jednak to możliwe, chirurg połączy okrężnicę z przeszczepionym jelitem cienkim. W niektórych przypadkach można rozpocząć od ileostomii, a później przeprowadzić operację rekonwalescencji.

Można umieścić kilka różnych rodzajów zgłębników. Możesz mieć rurkę do karmienia umieszczoną przez nos w żołądku lub możesz mieć rurkę umieszczoną w żołądku przez brzuch. W zależności od tego, gdzie rurka wchodzi do żołądka lub jelita cienkiego, rurka ta będzie nazywana rurką gastrostomijną, rurką jejunostomijną lub rurką gastrojejunostomijną.

Komplikacje

Potencjalne powikłania, które mogą wystąpić w trakcie operacji, to nadmierne krwawienie, negatywne reakcje na znieczulenie ogólne (problemy z oddychaniem, hipertermia złośliwa) czy zakażenie miejsca operowanego. Chirurg powinien szczegółowo omówić z Tobą to ryzyko i wszelkie inne tuż przed zabiegiem.

Odrzucenie narządu może wystąpić w każdym przypadku przeszczepienia narządu od dawcy. Jest to proces, w którym zdrowy układ odpornościowy rozpoznaje narządy dawcy jako obce i próbuje je zaatakować.

Aby zapobiec temu procesowi, przez resztę życia będziesz musiał przyjmować leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu, takie jak cyklosporyna lub takrolimus (TAC). Skutki uboczne leków zapobiegających odrzuceniu obejmują stłumioną odpowiedź immunologiczną, co może sprawić, że będziesz podatny na infekcje.

Zarządzanie pooperacyjne

Chociaż indywidualne doświadczenia każdego pacjenta będą wyglądać inaczej, niniejsza część ma na celu dać ogólne wyobrażenie o tym, czego można się spodziewać w szpitalu po przeszczepie wielowikteryjnym lub żołądku.

Postępowanie pooperacyjne po przeszczepie żołądka i innych przeszczepach przewodu pokarmowego wymaga uwzględnienia wielu różnych aspektów opieki. Dla powodzenia przeszczepu ważna jest szczególnie dbałość o odrzucenie narządów dawcy.

Ze względu na rozległy charakter tej operacji, podczas której usuwa się wiele narządów i przeszczepia narządy dawcy, prawdopodobnie spędzisz kilka dni na oddziale intensywnej terapii.

Ogólnie rzecz biorąc, możesz być podłączony do respiratora przez 48 godzin lub dłużej. Przemieszczanie się płynów, podczas którego płyn normalnie znajdujący się w naczyniach krwionośnych przemieszcza się do innych tkanek w organizmie, wpływa na czas przebywania pod respiratorem. To normalne. Zespół medyczny może przepisać pacjentowi leki moczopędne, takie jak Lasix (furosemid) , które pomogą usunąć nadmiar płynu i szybciej odstawić respirator.

Aby zachować prawidłowe odżywianie, bezpośrednio po zabiegu możesz otrzymywać całe odżywianie drogą dożylną (rodzicielską). Gdy zespół medyczny określi akceptację narządów dawcy, rozpocznie się podawanie płynów przez sondę do żołądka lub jelita cienkiego i będzie ono zwiększane w miarę tolerancji. W miarę jak będziesz mógł przyjmować więcej składników odżywczych przez zgłębnik, żywienie rodziców będzie ograniczane.

Po operacji czynność nerek będzie również ściśle monitorowana. Ze względu na ciężkość choroby, problemy z odwodnieniem i możliwe epizody sepsy związane z przyczynami wymagającymi przeszczepu, czynność nerek jest często upośledzona.

Ponieważ podczas operacji konieczne jest zapewnienie właściwej gospodarki płynami, zaburzenia czynności nerek mogą powodować przedostawanie się płynów do tkanek, powodując obrzęk. Będzie to ściśle monitorowane poprzez analizę krwi i pomiar objętości moczu.

Chociaż zrozumiałe jest, że będziesz tym zaniepokojony, pamiętaj, że jest to całkiem normalne wkrótce po operacji, dopóki Twoje ciało nie zacznie akceptować przeszczepu i nie ustabilizuje się.

Zakażenia będą stanowić ciągłe ryzyko po przeszczepieniu w związku z lekami, które pacjent zacznie stosować, aby zmniejszyć ryzyko odrzucenia narządów dawcy . Ważne będzie, abyś postępował zgodnie z instrukcjami lekarza dotyczącymi schematu leczenia.

Możesz także rozpocząć przyjmowanie leków przeciwwirusowych lub przeciwgrzybiczych, aby zmniejszyć ryzyko nabawienia się infekcji oportunistycznych, czyli infekcji, których zwykle nie nabywasz, chyba że zażywasz leki osłabiające odpowiedź immunologiczną.

Po operacji

Badania sugerują, że większość osób (80%) poddawanych przeszczepom wielotrzewnym ocenia jakość swojego życia podobnie jak osoby, które nie przeszły operacji przeszczepu.1

Po operacji i początkowej fazie rekonwalescencji pacjentów zachęca się do powrotu do szkoły lub pracy oraz do kontynuowania w miarę swoich możliwości wszelkich zainteresowań i zajęć, które wykonywali przed operacją.

Mogą być konieczne pewne środki ostrożności, ponieważ leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu mogą zwiększać podatność na choroby. Na przykład będziesz musiał unikać osób chorych, często myć ręce i przestrzegać zasad higieny.3

Rokowanie

Ze względu na rzadki charakter przeszczepów obejmujących jednocześnie żołądek, trzustkę, jelito cienkie i wątrobę, długoterminowe wyniki nie są dobrze poznane.4

W przypadku osób poddawanych przeszczepieniu jelit wskaźniki przeżycia poprawiły się, ale wyniki długoterminowych badań są nadal niskie, jak wynika z ostatnich badań. Odsetki te prawdopodobnie będą nadal rosnąć w miarę wprowadzania nowych udoskonaleń w zakresie udoskonalania leków zapobiegających odrzuceniu przeszczepu. Prawdopodobieństwo przeżycia jest również silnie powiązane ze stanem zdrowia przed przeszczepieniem.1

Wsparcie i radzenie sobie

Radzenie sobie z długotrwałymi problemami zdrowotnymi może być trudne. Niezwykle pomocna może być rozmowa z innymi osobami, które doświadczają podobnych problemów. Grupy wsparcia online często można łatwo znaleźć za pośrednictwem mediów społecznościowych, w tym Facebooka.

Ponadto zalecamy skonsultowanie się z zespołem opieki zdrowotnej w sprawie osobistych grup wsparcia w Twojej okolicy, możliwości skorzystania z profesjonalnego poradnictwa i wszelkich leków, takich jak leki przeciwdepresyjne, które mogą być potrzebne do poprawy Twojego dobrego samopoczucia emocjonalnego.