Co to jest tendinopatia stożka rotatorów?

Stożek rotatorów to nazwa nadana grupie czterech mięśni, które stanowią istotną część stawu barkowego. Mięśnie stożka rotatorów biegną od łopatki do górnej części kości ramienia. Ich główną funkcją jest poruszanie i podtrzymywanie stawu barkowego. Bez mięśni stożka rotatorów praktycznie niemożliwe będzie poruszanie barkiem w dowolnym kierunku lub podnoszenie go. Mięśnie stożka rotatorów są połączone z kością ramienia za pomocą ścięgien. Jeśli z jakiegokolwiek powodu wystąpi obrzęk i zapalenie któregokolwiek z tych ścięgien, wówczas nazywa się to tendinopatią stożka rotatorów. Zwykle powoduje to ból, tkliwość i ograniczony zakres ruchu barku z wyczuwalnym obrzękiem. Fizjoterapia jest prawdopodobnie najlepszym sposobem leczenia tendinopatii stożka rotatorów.

Nadużywanie jest prawdopodobnie głównym czynnikiem odpowiedzialnym za powstawanie tendinopatii stożka rotatorów, chociaż może być również spowodowane urazem lub urazem barku w wyniku upadku lub popchnięcia podczas uprawiania sportów kontaktowych, takich jak piłka nożna i rugby.

Mięsień nadgrzebieniowy jest częścią mięśnia stożka rotatorów, która jest najczęściej dotknięta. Główną funkcją tego mięśnia jest pomaganie innym mięśniom grupy w poruszaniu barkiem na boki. Mięsień nadgrzebieniowy w rzeczywistości przechodzi przez bardzo małą przestrzeń pomiędzy górną częścią kości ramienia a barkiem, co czyni go podatnym na zużycie i późniejsze urazy.

Przy powtarzającym się używaniu barku ścięgna mogą ocierać się o kości, powodując stan zapalny i podrażnienie ścięgien, co prowadzi do tendinopatii stożka rotatorów.

Główną cechą charakterystyczną tendinopatii stożka rotatorów jest ból w górnej części ramienia. Ból pojawia się stopniowo i zwykle jest odczuwalny podczas podnoszenia ramienia nad głowę. W początkowej fazie urazu ból będzie odczuwalny podczas ćwiczeń i aktywności i będzie ustępował w spoczynku, ale w miarę postępu stanu ból będzie również odczuwalny w spoczynku. Bólowi będzie również towarzyszyć napięcie i sztywność będące skutkiem tendinopatii stożka rotatorów.

Wraz z postępem choroby nasila się nasilenie i intensywność bólu, co skutkuje zmniejszoną możliwością używania ramienia i prawie całkowitą niemożnością uniesienia ramienia w bok lub w górę nad głowę. Niektóre inne objawy tego stanu to drętwienie i mrowienie w okolicy barku w wyniku tendinopatii stożka rotatorów.

Rozpoznanie tendinopatii stożka rotatorów zazwyczaj opiera się na objawach występujących u pacjenta. Lekarz najpierw rozpocznie od zebrania szczegółowego wywiadu, aby sprawdzić, czy pacjent w niedawnym czasie upadł i upadł na bark lub czy uprawiał sporty kontaktowe, które mogły zakończyć się urazem barku.

Po zebraniu wywiadu lekarz przeprowadzi szczegółowe badanie przedmiotowe chorego barku, rozpoczynając od oceny zakresu ruchu barku i zdolności pacjenta do uniesienia ramienia powyżej poziomu głowy. Niemożność wykonania tego przez pacjenta będzie wskazywała na patologię stożka rotatorów.

Lekarz zleci wówczas badania radiologiczne w postaci zdjęć RTG oraz zaawansowane badania obrazowe w postaci tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego barku. To wyraźnie pokaże stan zapalny ścięgien, co potwierdzi rozpoznanie tendinopatii stożka rotatorów.

Pierwszą metodą leczenia tendinopatii stożka rotatorów jest przyłożenie lodu i odciążenie barku. Pacjent zostanie poproszony o pozostawienie barku przez kilka dni w spokoju i unikanie wszelkich obciążających czynności, które mogą potencjalnie bardziej podrażnić ścięgno i pogorszyć jego stan.

Pacjentowi zostanie zalecone okłady z lodu lub okłady z lodu na 15–20 minut dwa–trzy razy dziennie, aż do ustąpienia objawów. W niektórych przypadkach dotknięte ramię można umieścić w temblaku, aby zapobiec jakiejkolwiek mobilizacji, która mogłaby pogorszyć stan.

Gdy stan zapalny nieco ustąpi, a ból spowodowany tendinopatią stożka rotatorów zostanie opanowany, pacjent zostanie skierowany do fizjoterapeuty, który opracuje najlepiej dostosowany dla pacjenta schemat ćwiczeń.

Fizjoterapia w przypadku tendinopatii stożka rotatorów może obejmować ćwiczenia rozciągające, wzmacniające i zwiększające zakres ruchu. Podczas sesji fizjoterapeutycznych zostanie również ustalone, dlaczego rozwinęło się zapalenie ścięgien i sposoby zapobiegania przyszłym nawrotom tendinopatii stożka rotatorów.

Jeśli dana osoba doznała urazu barku i podejrzewa, że ​​może cierpieć na tendinopatię stożka rotatorów, najlepiej natychmiast udać się do lekarza w celu leczenia, ponieważ zignorowanie tego schorzenia może spowodować dalsze uszkodzenie ścięgna do tego stopnia, że ​​może może wymagać korekty chirurgicznej.

Oto niektóre zalecenia dotyczące tendinopatii stożka rotatorów:

• Nigdy nie próbuj podnosić chorego ramienia nad głowę.
• Staraj się unikać wszelkich obciążających działań, które mogą pogorszyć stan.
• Staraj się unikać uprawiania jakichkolwiek sportów kontaktowych, ponieważ może to pogorszyć stan.

Po zakończeniu fizjoterapii należy zawsze powrócić do normalnych zajęć, gdy lekarz prowadzący i fizjoterapeuta wyrażą zgodę na powrót do sportu i normalnych zajęć po leczeniu tendinopatii stożka rotatorów.