Co to jest operacja ACDF i jak się ją wykonuje|Korzyści, ryzyko, okres rekonwalescencji po operacji ACDF

ACDF, skrót od Anterior Cervical Discctomy and Fusion, jest rodzajem operacji szyi polegającej na usunięciu uszkodzonego dysku w celu zmniejszenia ciśnienia w rdzeniu kręgowym lub korzeniu nerwowym oraz złagodzenia odpowiadającego mu bólu, osłabienia, drętwienia i mrowienia.

A= Przód: Co oznacza „przód”. Oznacza to wyraźnie, że operację ACDF wykonuje się od przodu szyi.

C= szyjny: oznacza szyję. Sugeruje to, że operację ACDF wykonuje się na szyi.

D= Dyskektomia: Wykonuje się dyskektomię, czyli usunięcie krążka międzykręgowego.

F= Fuzja: odnosi się do połączenia dwóch lub więcej kości szyi pod koniec operacji w celu zapewnienia stabilności.

Przyczyny operacji ACDF mogą być różne. W przypadku różnych problemów, takich jak choroby zwyrodnieniowe, urazy lub niestabilność, można zalecić operację przedniej dyskektomii i zespolenia odcinka szyjnego. Objawy ucisku układu nerwowego (nerwu lub rdzenia kręgowego) obejmują ból, ból, sztywność, drętwienie, uczucie mrowienia i osłabienie. Gdy nerwy rdzeniowe rozgałęziają się, tworząc nerwy obwodowe, objawy te mogą promieniować na inne części ciała. Na przykład ucisk korzenia nerwu szyjnego (zaciśnięcie nerwów w szyi) może powodować objawy w ramionach, ramionach i dłoniach.

Operacja ACDF jest zwykle zalecana po niepowodzeniu wszystkich zachowawczych środków, takich jak kołnierze na szyję, fizjoterapia, leki przeciwbólowe i zastrzyki z osłonek nerwowych. W przypadku znacznej niestabilności lub problemów neurologicznych najbardziej odpowiednią opcją leczenia może być operacja ACDF.

Osoby, które mają jeden lub więcej z poniższych objawów, są uważane za dobrych kandydatów do operacji ACDF:

• Znaczące osłabienie dłoni lub ramienia
• Ból ramion gorszy niż ból szyi
• Objawy, które nie uległy poprawie w wyniku leczenia zachowawczego, takiego jak fizjoterapia lub leki, sprawiają, że jesteś idealnym kandydatem do operacji ACDF.
• Ból, sztywność, drętwienie, uczucie mrowienia i osłabienie.

Dostęp przedni ma wiele zalet. Dostęp przedni w chirurgii ACDF umożliwia bezpośrednią wizualizację dysku. Dostęp przedni jest korzystny, ponieważ umożliwia dostęp do prawie całego odcinka szyjnego kręgosłupa, od odcinka C2 w górnej części szyi aż do połączenia szyjno-piersiowego, zwanego poziomem C7-T1, czyli miejsca, w którym kręgosłup szyjny łączy się z górnym kręgosłup.

Chirurdzy kręgosłupa często preferują to podejście, ponieważ zapewnia ono dostęp do kręgosłupa stosunkowo nieskomplikowaną drogą. Operacja ACDF jest korzystna dla pacjenta, ponieważ po takim podejściu pacjent odczuwa zwykle mniejszy ból nacięcia niż w przypadku operacji tylnej.

Podczas operacji ACDF chirurg wykonuje małe nacięcie z przodu szyi bezpośrednio nad dyskiem i tworzy drogę do kręgosłupa, przesuwając mięśnie na bok. Ta ścieżka odsłoni uszkodzony dysk. Chirurg najpierw usunie wszelkie ostrogi kostne i fragmenty krążka uciskające nerwy lub rdzeń kręgowy. Aby naprawić uszkodzony dysk, chirurg wprowadza implant w przestrzeń między kręgami. Chirurg może wybrać implant wykonany z materiału syntetycznego lub z prawdziwej kości. Implant ten działa jak podpora między dwoma kręgami, utrzymując je na miejscu podczas gojenia. Aby pobudzić zrost i gojenie kości, chirurg wszczepi w przestrzeń krążka przeszczep kości lub inny specjalny materiał. Na koniec może zaistnieć potrzeba dalszego wzmocnienia rekonstrukcji przez dodanie małej metalowej płytki i śrub. To dodatkowe wsparcie może pomóc w gojeniu się kości. Następnie chirurg kończy procedurę chirurgiczną ACDF, zamykając obszar nacięcia i może zdecydować o umieszczeniu w tym miejscu małego drenażu na dzień lub dwa. W ciągu kilku miesięcy kości kręgów i materiał przeszczepu kostnego wewnątrz implantu stopią się i staną się jedną solidną bryłą.

Chirurg może zapytać Cię o historię choroby, aby zidentyfikować wszystko, co może mieć wpływ na warunki znieczulenia i gojenia kości. Mogą również zadbać o dietę przed operacją, dlatego zazwyczaj zalecają dietę bogatą w wapń, witaminę D i białko, ponieważ pomagają one w gojeniu kości. Ponadto możesz zostać poproszony o całkowite zaprzestanie uzależnienia od nikotyny, takiego jak palenie i tytoń, co najmniej 4 tygodnie przed i kilka miesięcy po operacji ACDF, ponieważ nikotyna upośledza gojenie kości. Możesz również zostać poproszony o unikanie alkoholu i kofeiny, ponieważ mogą one powodować problemy z krwawieniem podczas i po operacji ACDF.

Twój chirurg może poinformować Cię o niektórych lekach, których nie należy przyjmować przed i 6 miesięcy po zabiegu, np. aspiryna, ibuprofen, Advil, Motrin, Nuprin; naproksen sodu, Aleve itp. NLPZ mogą powodować krwawienie i zakłócać gojenie kości.

Do zaburzeń, które mogą powodować ucisk korzeni nerwowych, zalicza się zwężenie kanału kręgowego, chorobę zwyrodnieniową krążka międzykręgowego, wybrzuszenie lub wypadnięcie krążka międzykręgowego, ostrogi kostne (osteofity) lub chorobę zwyrodnieniową stawów kręgosłupa (choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa). Zwykle dwa lub więcej z tych schorzeń występuje łącznie. Problemy te można zdiagnozować za pomocą następujących badań diagnostycznych:

Promienie rentgenowskie: Zwykłe zdjęcia rentgenowskie nie wykrywają przepuklin dysków, ale można je wykonać, aby wykluczyć inne przyczyny bólu pleców, takie jak infekcja, nowotwór, problemy z ustawieniem kręgosłupa lub złamana kość.

Skan CT: Skaner CT pobiera serię promieni rentgenowskich z wielu różnych kierunków, a następnie łączy je w celu utworzenia przekrojowych obrazów kręgosłupa i otaczających go struktur.

MRI: Test ten można wykorzystać do potwierdzenia lokalizacji przepukliny dysku i sprawdzenia, które nerwy są dotknięte. Bardzo skuteczny test pozwalający zdiagnozować przepuklinę dysku. W tym badaniu fale radiowe i silne pole magnetyczne są wykorzystywane do tworzenia obrazów wewnętrznych struktur Twojego ciała.

Mielogram: Ten test może wykazać nacisk na rdzeń kręgowy lub nerwy z powodu wielu przepuklin dysków lub innych schorzeń. W tym badaniu do płynu mózgowo-rdzeniowego wstrzykuje się barwnik i wykonuje się zdjęcie rentgenowskie.

Testy nerwów: Elektromiogramy i badania przewodnictwa nerwowego mierzą, jak dobrze impulsy elektryczne przemieszczają się wzdłuż tkanki nerwowej. Może to pomóc w określeniu lokalizacji uszkodzenia nerwu.

Zagrożenia obejmują infekcje, niewystarczające gojenie się kości, poluzowanie śrub, implant klatki lub uporczywy ból spowodowany blizną, bardzo rzadko problemy z połykaniem i mówieniem oraz ryzyko paraliżu.

Początkowy powrót do zdrowia po operacji ACDF trwa zwykle około 4 tygodni. Wykonuje się okresowe zdjęcia rentgenowskie, aby sprawdzić postęp gojenia i aby chirurg mógł zdecydować, kiedy po operacji ACDF można wrócić do codziennych zajęć.

Przez pierwsze kilka tygodni po operacji ACDF odradza się podnoszenie ciężkich przedmiotów i wykonywanie ciężkich prac domowych. Można nosić kołnierz szyjny, aby zatrzymać ruch i pomóc w szybszym powrocie do zdrowia po operacji ACDF. Można zalecić fizjoterapię. Całkowite zagojenie się kości po operacji ACDF zajmuje około 3 do 6 miesięcy.

Operacja ACDF (przednia dyskektomia i zespolenie odcinka szyjnego) skutecznie łagodzi ból ramienia u 92 do 100% pacjentów. Jednakże osłabienie i drętwienie ramion mogą utrzymywać się przez tygodnie lub miesiące po operacji ACDF. Ból szyi ustępuje u 73 do 83% pacjentów poddawanych operacji ACDF. Ogólnie rzecz biorąc, osoby cierpiące na ból ramion odnoszą większe korzyści z ACDF niż osoby z bólem szyi.

Ważne jest, aby zachować pozytywne nastawienie i pilnie wykonywać ćwiczenia fizjoterapeutyczne po operacji ACDF, aby przyspieszyć powrót do zdrowia. Przed poddaniem się interwencji należy zrozumieć wszystkie aspekty operacji ACDF i wybrać ją mądrze. Operacja ACDF ma wysoki wskaźnik powodzenia i przynosi wiele pozytywnych zmian w stylu życia po operacji.