Co to jest kifoskolioza: przyczyny, objawy, leczenie, operacja, czynniki ryzyka

Kifoskolioza to zaburzenie układu mięśniowo-szkieletowego będące połączeniem kifozy i skoliozy , w którym występuje nieprawidłowe skrzywienie kręgosłupa do tyłu i na boki, zarówno w płaszczyźnie czołowej, jak i strzałkowej. Kifoskolioza często powoduje inne problemy, takie jak nadciśnienie płucne, niedostateczną wentylację płuc, problemy psychologiczne, takie jak lęk, trudności w wykonywaniu codziennych czynności. Kifoskolioza może również wystąpić w innych schorzeniach, takich jak ataksja Friedreicha , jamistość rdzenia i dystrofia mięśniowa Duchenne’a z powodu asymetrycznego osłabienia mięśni przykręgosłupowych. Kifoskolioza występująca w okresie wzrostu bez wyraźnej przyczyny nazywana jest kifoskoliozą idiopatyczną. Choroby mięśni i kręgów kręgosłupa mogą również powodować kifoskoliozę.

Leczenie kifoskoliozy obejmuje ćwiczenia, fizykoterapię , specjalne aparaty ortodontyczne i korekcję chirurgiczną w ciężkich przypadkach. W niektórych przypadkach kifoskolioza nazywana jest również skoliokyfozą.

Ponieważ kifoskolioza jest połączeniem kifozy i skoliozy, poniżej znajduje się krótki opis obu schorzeń:

Kifozę określa się jako nieprawidłowe wypukłe skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym i krzyżowym. Krzywizna klatki piersiowej wynosi od 20 stopni do 45 stopni. Jeśli ta krzywizna wzrasta o więcej niż 45 stopni, wówczas nazywa się to kifozą. W zależności od stopnia lub nasilenia skrzywienia, kifoza może powodować problemy, takie jak trudności w oddychaniu i trawieniu, problemy sercowo-naczyniowe i deformacje neurologiczne. Jeśli skrzywienie kifozy jest poważne, wymaga operacji w celu skorygowania i wyrównania kręgosłupa.

Istnieją różne rodzaje kifozy, takie jak kifoza posturalna, która występuje w wyniku garbienia się. Korygowanie zaburzeń równowagi mięśniowej pomaga w pewnym stopniu odwrócić tego typu kifozę. Kifoza Scheuermanna jest bardziej wyniszczającym rodzajem kifozy, częściej spotykaną u nastolatków.

Niektóre inne przyczyny kifozy obejmują niedobory żywieniowe, wrodzone, pourazowe i wywołane osteoporozą.

Leczenie kifozy zależy od stopnia skrzywienia, wieku pacjenta i ogólnego stanu zdrowia i obejmuje fizjoterapię, założenie aparatu ortodontycznego, a w przypadku bardzo ciężkiej kifozy konieczna jest operacja.

Skolioza to schorzenie, w którym dochodzi do bocznego skrzywienia lub wygięcia kręgosłupa, w wyniku czego kręgosłup pacjenta przypomina kształt litery „C” lub „S”. Ludzki kręgosłup jest zwykle prosty, ale w przypadku skoliozy może wystąpić skrzywienie o około 10 stopni w dowolnym kierunku. Leczenie skoliozy jest podobne do kifozy i obejmuje fizjoterapię, ortezę i operację.

• W niektórych łagodnych przypadkach kifoskoliozy pacjenci mogą przebiegać bezobjawowo.
• Pacjent cierpiący na kifoskoliozę ma nietypowe przeczucia lub garbi się. Grzbiet ma kształt litery S lub C.
• Długość rąk i nóg jest różna i nierówna.
• Pacjent z kifoskoliozą ma inne powiązane problemy zdrowotne, takie jak zaburzenia neurologiczne i nadciśnienie.
• Pacjent porusza się nieprawidłowym krokiem.
• Pacjentka cierpi także na bóle pleców .
• W wyniku deformacji kifoskoliozy dochodzi do obniżenia wzrostu pacjenta.
• Występuje upośledzenie ruchów ściany klatki piersiowej. Występują oznaki sztywności ściany klatki piersiowej wraz z ograniczeniem objętości płuc.
• Zwiększona jest wentylacja przestrzeni martwej i małe objętości oddechowe, przez co pacjent cierpi również na hipowentylację.
• Na radiogramach klatki piersiowej widoczne są znaczne zniekształcenia klatki piersiowej i kręgosłupa.
• Występuje niedopasowanie V/Q, które powoduje znaczne niedotlenienie i może w dalszym ciągu prowadzić do objawów serca płucnego.
• Następują zmiany w położeniu śródpiersia, w związku z czym następuje nasilenie regionalnych zmian szmerów oddechowych, które można usłyszeć w badaniu fizykalnym.
• Badania czynnościowe płuc wykazują wadę restrykcyjną.

Kifoskolioza spowodowana wadami wrodzonymi: Kifoskolioza może wystąpić z różnych przyczyn u pacjenta na różnych etapach jego życia. Kifoskolioza może występować od urodzenia z powodu wad wrodzonych, takich jak rozszczep kręgosłupa.

Kifoskolioza spowodowana infekcjami: Istnieją pewne infekcje, takie jak gruźlica ogólna lub gruźlica kręgów, które mogą również prowadzić do rozwoju kifoskoliozy.

Kifoskolioza spowodowana nieprawidłową postawą: Czasami u osoby może rozwinąć się kifoskolioza z powodu złej postawy lub garbienia się przez dłuższy czas. Powoduje to nieprawidłową krzywiznę kręgosłupa.

Kifoskolioza spowodowana przewlekłymi chorobami zwyrodnieniowymi: U pacjentów może również rozwinąć się kifoskolioza w późniejszej części życia z powodu przewlekłych chorób zwyrodnieniowych, takich jak choroba zwyrodnieniowa stawów i osteoporoza . Osoby powyżej 50. roku życia są bardziej narażone na rozwój tego typu schorzeń, które powstają przede wszystkim na skutek zmian strukturalnych kręgosłupa i sąsiadujących tkanek.

Kifoskolioza spowodowana zaburzeniami kości: Choroby kości i chrząstki, takie jak osteochondrodysplazja, mogą również powodować kifoskoliozę.

Kifoskolioza spowodowana urazem: W niektórych przypadkach urazowy uraz kręgosłupa lub pleców może również prowadzić do rozwoju kifoskoliozy.

Kifoskolioza z nieznanych przyczyn: W niektórych przypadkach kifoskolioza występuje z przyczyn idiopatycznych, gdy dokładna przyczyna jej rozwoju nie jest znana. Uważa się, że rozwija się na skutek czynników genetycznych. W takich przypadkach nazywa się to kifoskoliozą idiopatyczną.

Leczenie kifoskoliozy obejmuje:

Fizjoterapia Leczenie kifoskoliozy: Fizjoterapię można przeprowadzić w przypadku, gdy skrzywienie kręgosłupa spowodowane kifoskoliozą jest łagodne, tj. jeśli kifoza jest mniejsza niż 50 do 55 stopni i jeśli skolioza jest mniejsza niż 30 stopni, której podstawową przyczyną jest zła postawa. W takich przypadkach fizjoterapia jest korzystna i stanowi pierwszą linię leczenia kifoskoliozy. Fizjoterapię kifoskoliozy można również przeprowadzić z innych przyczyn, aby zapobiec dalszemu rozwojowi nieprawidłowych skrzywień kręgosłupa, które mogą wystąpić u starszych pacjentów cierpiących na chorobę zwyrodnieniową chrząstki i kości. Celem fizjoterapii jest wzmocnienie tkanek kręgosłupa, aby w jak największym stopniu skorygować krzywiznę kręgosłupa, a także zapobiec dalszym uszkodzeniom kręgosłupa.

Aparaty ortodontyczne na kifoskoliozę: Można stosować ortezy pleców, które są korzystne w leczeniu kifoskoliozy, gdy przyczyną deformacji jest zła postawa, którą można wykryć przed rozpoczęciem fazy wzrostu kości. Aparaty ortodontyczne pomagają wspierać mięśnie i kości, a także wywierają korekcyjny nacisk na kręgosłup, co pomaga w zmniejszeniu nieprawidłowej krzywizny kifoskoliozy. Aparaty stosowane w leczeniu kifoskoliozy muszą być zaprojektowane na zamówienie, tak aby były skuteczne zarówno w przypadku nieprawidłowych skrzywień występujących w płaszczyźnie czołowej, jak i strzałkowej (tzn. zarówno skoliozy, jak i kifozy). Obecnie przy projektowaniu aparatów ortodontycznych dla kifoskoliozy wykorzystuje się technologię CAD/CAM. Jest to dostępne tylko w niektórych krajach rozwiniętych. Ważne jest codzienne przestrzeganie zasad noszenia aparatu przez okres zalecony przez lekarza. W niektórych przypadkach orteza pleców może powodować ograniczenia psychologiczne i fizjologiczne, szczególnie u nastolatków.

Kifoskolioza oznacza, że ​​pacjent cierpi na oba rodzaje deformacji krzywizn, którymi są skolioza i kifoza. Wybrana opcja leczenia zależy od różnych czynników, takich jak wiek pacjenta, przyczyna kifoskoliozy (wrodzona, posturalna) oraz ryzyko związane z operacją. Operację należy wykonać w ciężkich przypadkach kifoskoliozy, gdzie stopień deformacji jest duży, co powoduje utrudnienie funkcji fizjologicznych, takich jak trawienie i oddychanie, a także zakłóca codzienne czynności pacjenta. Operację rozważa się także w przypadku kifoskoliozy, jeśli inne metody leczenia nie są korzystne, a deformacja jest kosmetycznie nie do przyjęcia dla pacjenta. Operację wykonuje się również wtedy, gdy pacjent jest w takim wieku, że inne metody leczenia, takie jak aparat ortodontyczny i fizjoterapia, nie okazują się skuteczne.

Operacja kręgosłupa staje się obowiązkowa w sytuacjach, gdy deformacja kifoskoliozy zaczyna zakłócać ważne funkcje fizjologiczne, takie jak oddychanie, co powoduje ogromne trudności w wykonywaniu codziennych czynności. W niektórych przypadkach pacjenci we wczesnej dorosłości decydują się na operację w celu leczenia tego schorzenia, ponieważ obecność tego typu deformacji powoduje problemy społeczne, takie jak akceptacja wśród rówieśników oraz to, czy niepełnosprawność przeszkadza im w pracy.

Metoda fizykoterapii Schrotha jest standardowym sposobem leczenia kifoskoliozy, praktykowanym w Niemczech. Zabieg ten stosowany jest także w przypadku skolioz i kifoz.

Chirurgiczna korekcja kifoskoliozy polega na unieruchomieniu kręgosłupa, aby zatrzymać postęp tej deformacji. Korekta chirurgiczna polega na zastosowaniu implantów kręgosłupa, takich jak VEPTR lub Harrington Rod. Niektórzy pacjenci ze znaczną hipoksemią potrzebują tlenu przez dłuższy czas.

U pacjentów w podeszłym wieku, u których deformacja ujawnia się w późniejszym etapie, decyzję o operacji podejmuje się na podstawie takich czynników, jak przyczyna, postęp kifoskoliozy oraz czy inne zachowawcze metody leczenia, takie jak fizjoterapia, aparat ortodontyczny i leki, nie przynoszą ulgi. na kifoskoliozę i związany z nią ból.

Każdy rodzaj operacji niesie ze sobą ryzyko, a ryzyko operacji korekcyjnych kręgosłupa w przypadku kifoskoliozy nie jest inne. Decyzja o operacji korekcyjnej kręgosłupa z powodu kifoskoliozy staje się nieunikniona, gdy jakość życia pacjenta jest zakłócona w stopniu, w którym potencjalne korzyści z operacji przewyższają ryzyko. Aby zapewnić pomyślny wynik operacji, pacjent powinien omówić ze swoim lekarzem ryzyko związane z operacją, dokładnie oceniając takie czynniki, jak doświadczenie i umiejętności zespołu chirurgicznego, techniki stosowane w chirurgii kręgosłupa oraz wcześniejsze statystyki dotyczące wyników tego rodzaju operacji. .

Wskaźniki powodzenia operacji kręgosłupa ostatnio znacznie wzrosły, a czynniki ryzyka operacji kręgosłupa są prawie takie same jak w przypadku innych rodzajów operacji. Wskaźnik powodzenia operacji kręgosłupa jest również większy u pacjentów w młodszym wieku niż u pacjentów w podeszłym wieku.

Przeczytaj także:

• Terapia masażu skoliozy: techniki, objawy, oznaki, zapobieganie
• Skolioza: klasyfikacja, rodzaje, przyczyny, objawy, objawy, leczenie, orteza, operacja, rokowanie
• Lewoskolioza: leczenie, aparat ortodontyczny, fizjoterapia, chirurgia, ćwiczenia
• Dekstroskolioza: objawy, przyczyny, leczenie, ćwiczenia
• Czy różnica w długości nóg może powodować skoliozę?
• Jaki jest wskaźnik powodzenia operacji skoliozy?