Co to jest funkcjonalne zaburzenie neurologiczne: przyczyny, objawy, leczenie, zapobieganie

Funkcjonalne zaburzenie objawiające się objawami neurologicznymi to stan chorobowy, w którym stres psychiczny prowadzi do pewnego rodzaju problemu fizycznego i objawia się nim. Choroba objawiająca się funkcjonalnymi objawami neurologicznymi zaczyna się, gdy przechodzisz traumę, a kryzys emocjonalny lub psychiczny przekształca się w jakiś problem fizyczny. Załóżmy na przykład, że jeśli ktoś spadnie z konia, jego nogi zostaną sparaliżowane, nawet jeśli nie doznał obrażeń fizycznych; może to być przypadek czynnościowego zaburzenia neurologicznego. Objawy czynnościowego zaburzenia neurologicznego pojawiają się bez przyczyny fizycznej i pacjenci nie mają nad nimi żadnej kontroli.

Funkcjonalne zaburzenie objawiające się objawami neurologicznymi nazywane jest także zaburzeniem konwersyjnym. Funkcjonalne zaburzenie neurologiczne zwykle wpływa na narządy zmysłów lub ruchy, takie jak zdolność słyszenia, widzenia lub chodzenia. Nasilenie objawów jest różne u poszczególnych osób i może pojawiać się i znikać lub utrzymywać się na stałym poziomie. Natychmiastowa uwaga i odpowiednie zarządzanie mogą złagodzić sytuację. Dorośli i nastolatki zwykle wykazują poważniejsze objawy w porównaniu do małych dzieci.

Problemy fizyczne w funkcjonalnych objawach neurologicznych zawsze wynikają z jakiejś traumy lub stresującego wydarzenia, ale ich przyczyna jest wciąż nieznana. Ponieważ ruchami fizycznymi steruje mózg, stres może wywołać nietypową reakcję mózgu, prowadzącą do funkcjonalnych objawów neurologicznych.

Oznaki i objawy związane z funkcjonalnymi objawami neurologicznymi wpływającymi na ruchy ciała są następujące:

• Paraliż lub osłabienie ruchu jest głównym objawem funkcjonalnego zaburzenia neurologicznego.
• Widoczne są nieprawidłowości w ruchu ciała, takie jak problemy z chodzeniem.
• Innym głównym objawem czynnościowego zaburzenia neurologicznego może być niezdolność pacjenta do utrzymania równowagi ciała.
• Dyskomfort w połykaniu.
• Nagłe wystąpienie i nawrót objawów.
• Przypadki, w których organizm przestaje reagować.

Oznaki i objawy związane z funkcjonalnymi objawami neurologicznymi wpływającymi na zmysły są następujące:

• Drętwienie lub utrata czucia dotyku.
• Trudności w mówieniu są objawem czynnościowego zaburzenia neurologicznego.
• Brak prawidłowego widzenia.
• Problemy ze słuchem.

Oznaki i objawy czynnościowych zaburzeń neurologicznych należy zgłaszać natychmiast po postawieniu diagnozy. Jeśli problem wynika z urazu fizycznego, odpowiednie leczenie może złagodzić objawy. W przypadku czynnościowych zaburzeń neurologicznych pacjent wymaga leczenia fizjologicznego.

Lekarz zada jedno lub więcej z poniższych pytań.

• Opowiedz mi o swoich objawach?
• Kiedy po raz pierwszy zauważyłeś jakiekolwiek objawy?
• Czy zauważyłeś jakieś zmiany w objawach czynnościowego zaburzenia neurologicznego?
• Jakie jest nasilenie objawów?
• Czy w przeszłości przeżyłeś jakąś traumę lub stres?
• Czy cierpisz na jakieś problemy fizjologiczne lub inne problemy zdrowotne?
• Czy pijesz lub bierzesz narkotyki? Jeśli tak, to jak często?
• Czy jest coś, co Twoim zdaniem może poprawić Twoją sytuację?

Następujące czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia funkcjonalnych objawów neurologicznych:

• Uraz emocjonalny lub silny stres w niedawnej przeszłości jest czynnikiem ryzyka wystąpienia funkcjonalnych objawów neurologicznych.
• Ryzyko wystąpienia funkcjonalnych objawów neurologicznych jest większe u kobiet.
• Ryzyko zwiększa ryzyko choroby psychicznej lub zaburzeń osobowości.
• Historia czynnościowych zaburzeń neurologicznych w rodzinie.
• Wszelkie przypadki przemocy seksualnej lub fizycznej.

Jeśli objawy czynnościowego zaburzenia neurologicznego nie zostaną odpowiednio wcześnie leczone, może to prowadzić do znacznej niepełnosprawności fizycznej pacjentów.

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne opublikowało Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM), który stanowi standard dla firm ubezpieczeniowych i ekspertów ds. zdrowia psychicznego w diagnozowaniu tej choroby. Nie ma standardowych testów do diagnozowania czynnościowych zaburzeń neurologicznych. Celem badań w tym przypadku jest sprawdzenie, czy objawy nie są spowodowane stanem neurologicznym lub fizycznym. Niektóre z powszechnie stosowanych testów są następujące:

• Badanie fizykalne w celu rozpoznania czynnościowych zaburzeń neurologicznych jest proste i nie powoduje bólu ani nie wymaga specjalnego sprzętu medycznego.
• Zdjęcia rentgenowskie lub inne badania obrazowe w celu zdiagnozowania czynnościowych zaburzeń neurologicznych. Za pomocą tych badań lekarz stara się upewnić, że objawy nie są spowodowane stanem fizycznym lub neurologicznym.
• Innym sposobem diagnozowania jest użycie elektroencefalogramu (EEG). Proces ten pomaga w określeniu wszelkich schorzeń neurologicznych, takich jak epilepsja lub inne problemy z mózgiem, które mogą prowadzić do objawów napadów padaczkowych.

Zdiagnozowanie czynnościowego zaburzenia neurologicznego nie jest łatwe, ponieważ jego objawy mogą przypominać niektóre inne schorzenia, takie jak:

• Myasthenia gravis  to stan chorobowy prowadzący do osłabienia mięśni, podobny do czynnościowego zaburzenia neurologicznego.
• Objawy udaru są podobne do objawów czynnościowego zaburzenia neurologicznego.
• Zespół Guillain-Barre  to stan chorobowy, w którym układ odpornościowy organizmu uszkadza nerwy.
• HIV/AIDS .
• Zaburzenia neurologiczne, takie jak epilepsja,  choroba Parkinsona itp.
• Uraz rdzenia kręgowego .
• toczeń .

Na szczęście objawy czynnościowego zaburzenia neurologicznego można skorygować bez żadnego leczenia, wystarczy jedynie niewielka pewność specjalisty z zakresu medycyny fizjologicznej, że w organizmie nie ma poważnych problemów zdrowotnych.

Leczenie jest zwykle odpowiednie w przypadkach, gdy objawy przedmiotowe i podmiotowe mogą utrzymywać się dłużej lub powtarzać. Również poważne objawy wymagają odpowiedniego leczenia.

Rodzaj leczenia czynnościowych zaburzeń neurologicznych dobierany jest przez specjalistów w zależności od występujących objawów.

• Poradnictwo lub psychoterapia w leczeniu czynnościowych zaburzeń neurologicznych: Profesjonalny doradca może pomóc w złagodzeniu objawów czynnościowych zaburzeń neurologicznych, takich jak depresja, stany lękowe itp.
• Fizjoterapia lub PT w leczeniu czynnościowych zaburzeń neurologicznych: Istnieją pewne objawy czynnościowych zaburzeń neurologicznych, które można leczyć jedynie odpowiednią fizjoterapią (PT) . Obejmuje objawy takie jak osłabienie i napięcie mięśni, brak ruchów ciała, paraliż itp.
• Innym sposobem leczenia czynnościowych zaburzeń neurologicznych jest leczenie powiązanego stresu i innych schorzeń. Pomocne są pewne leki, które mogą złagodzić stany lękowe, stres i inne problemy, które mogą prowadzić do funkcjonalnych objawów neurologicznych. Obejmuje leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe i inne leki w zależności od diagnozy Twojej sytuacji.
• Przezczaszkową stymulację magnetyczną można również zastosować w leczeniu: Jest to specjalna procedura lecznicza mająca na celu złagodzenie objawów czynnościowego zaburzenia neurologicznego, podczas której do mózgu podawane są małe prądy. Prądy te mogą aktywować mózg, pobudzając go sygnałami elektrycznymi i zmieniając jego biochemię. Ta procedura lecznicza jest wciąż w fazie badań, a jej wyniki nie są w pełni znane naukom medycznym.

Funkcjonalne zaburzenie objawiające się objawami neurologicznymi jest następstwem jakiegoś urazu lub stresującego zdarzenia. Zatem zajęcia, które mogą uwolnić Cię od stresu, takie jak joga i medytacja, mogą pomóc w złagodzeniu objawów czynnościowych zaburzeń neurologicznych. Najlepszym sposobem uniknięcia ryzyka wystąpienia funkcjonalnych objawów neurologicznych jest zapewnienie dobrych warunków życia, wysokiej jakości i stabilności życia.

Jeśli cierpisz na inne schorzenia, musisz przestrzegać odpowiednich procedur leczenia. Te procedury leczenia mogą obejmować leki i poradnictwo.

Objawy czynnościowego zaburzenia neurologicznego mogą w niektórych przypadkach ustąpić w ciągu kilku dni, a w innych utrzymywać się przez kilka tygodni. Może ciągle przychodzić i odchodzić. Żaden z objawów czynnościowego zaburzenia neurologicznego nie stwarza zagrożenia dla życia, może jednak spowodować ograniczenie ruchów ciała i zdolności do pracy, a tym samym jakość życia.