Istnieje wiele różnych rodzajów egzemy, jeden z nich nazywa się łojotokowym zapaleniem skóry, bardziej znanym jako egzema skóry głowy.
Łojotokowe zapalenie skóry (SD) to niezakaźna, przewlekła (długotrwała) i nawracająca (co oznacza, że objawy pojawiają się i znikają) choroba zapalna. Najczęściej dotyka dorosłych, ale u niemowląt może wystąpić bardziej krótkotrwały typ łojotokowego zapalenia skóry, zwany ciemieniuchą.
Dokładna przyczyna łojotokowego zapalenia skóry nie jest znana. Mimo to istnieją pewne spekulacje, że schorzenie to może być powiązane z szybkim rozprzestrzenianiem się na skórze rodzaju grzybów drożdżopodobnych zwanych Malassezia.1
Egzema na skórze głowy Objawy
Wyprysk na skórze głowy objawia się objawami wokół linii włosów i za uszami.2 Objawy obejmują:
- Zaczerwienienie w jasnych odcieniach skóry
- Brązowy, fioletowo-szary lub popielaty kolor w ciemniejszych odcieniach skóry
- Białe lub żółtawe, chrupiące łuski na skórze głowy (które wydają się grube i tłuste)
- Tłusta, opuchnięta skóra
- Wysypka, która może wyglądać jak łuszczyca (inny rodzaj choroby skóry spowodowany nadczynnością układu odpornościowego)
Objawy łojotokowego zapalenia skóry są powszechnie widoczne na skórze głowy, twarzy, w okolicy tylnej części ucha, a w niektórych przypadkach na klatce piersiowej, pod pachami i/lub w okolicy narządów płciowych.
Egzema na skórze głowy może wystąpić w dowolnym momencie życia człowieka, ale najczęściej pojawia się w okresie niemowlęcym lub w wieku dorosłym (u dorosłych w wieku od 30 do 60 lat).
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt najczęściej ustępuje samoistnie, ale u dorosłych SD zwykle ma charakter nawrotów, których objawy mogą pojawiać się i znikać przez wiele lat.2
U dorosłych łojotokowe zapalenie skóry dotyka prawie 5% populacji ogólnej. 3 SD występuje nieco częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Objawy niemowlęce
U niemowląt z łojotokowym zapaleniem skóry schorzenie to zwykle objawia się postacią choroby zwanej ciemieniuchą . Objawy ciemieniuchy obejmują łuszczące się, tłuste plamy na skórze głowy; ale objawy można również zaobserwować na pośladkach (często mylone z kontaktowym zapaleniem skóry).
Należy pamiętać, że terminem medycznym określającym wysypkę pieluszkową jest kontaktowe zapalenie skóry. Jeśli u niemowlęcia zostanie zdiagnozowane łojotokowe zapalenie skóry w ciągu pierwszych kilku miesięcy życia, w większości przypadków ustąpi ono w ciągu roku i nigdy nie nawróci. 4
U niemowląt wypryskowi na skórze głowy często towarzyszy atopowe zapalenie skóry . Atopowe zapalenie skóry to termin medyczny określający najczęstszą postać egzemy, która zwykle występuje na twarzy, dłoniach, łokciach i kolanach, ale może obejmować dowolną część ciała.
Zwykle objawy wyprysku są poważniejsze, gdy u niemowlęcia (lub osoby dorosłej) występują obie choroby (atopowe zapalenie skóry i łojotokowe zapalenie skóry). 2 Kiedy łojotokowe zapalenie skóry pokrywa się z atopowym zapaleniem skóry, może rozwinąć się stan, który niektórzy ludzie nazywają zapaleniem skóry głowy i szyi. wydaje się, że jest to ściśle powiązane z łojotokowym zapaleniem skóry i jest leczone w podobny sposób.2
Objawy nastoletnie
U nastolatków wyprysk na skórze głowy może wystąpić w obszarach, w których skóra jest tłusta (takich jak skóra głowy). Inne obszary, w których u nastolatków często obserwuje się obrzęk, zaczerwienienie i tłuste łuszczenie, to boki nosa, okolice brwi, środek klatki piersiowej, górna część pleców, pachy i pachwiny.2
Gdy u nastolatka (lub osoby dorosłej) wystąpi SD, a następnie nastąpi remisja (kiedy schorzenie jest obecne, ale nie ma żadnych objawów), prawie zawsze powraca.4
Wysypka może swędzić i powodować pewien dyskomfort, ale dla większości nastolatków najbardziej przeszkadza im zaczerwienienie i łuszczenie się. Widoczna wysypka może naprawdę mieć wpływ na poczucie własnej wartości, szczególnie u nastolatków.
Powoduje
Dokładna przyczyna łojotokowego zapalenia skóry nie jest dobrze znana. Eksperci przypuszczają jednak, że w jego rozwoju dużą rolę odgrywają geny i hormony.5
Ponadto drożdżaki, które normalnie żyją harmonijnie na skórze, mogą odgrywać rolę w rozwoju łojotokowego zapalenia skóry. Uważa się, że dzieje się tak, gdy określony typ organizmu – zwany Malassezia – zaczyna bardzo szybko rosnąć i rozmnażać się. To z kolei powoduje nadmierną reakcję układu odpornościowego, co skutkuje reakcją zapalną.
Jednak w przeciwieństwie do innych form egzemy, SD nie jest powiązana z alergiami.5 Podobnie jak w przypadku innych rodzajów egzemy (takich jak atopowe zapalenie skóry ), stres, a także zimna i sucha pogoda mogą wywołać nawroty.2
Czynniki ryzyka
Chociaż większość osób cierpiących na łojotokowe zapalenie skóry jest zdrowa, niektórzy eksperci podają, że prawdopodobieństwo wystąpienia SD jest większe w pewnych okolicznościach. Obejmują one:4
- Zwiększenie produkcji sebum na skórze lub skórze głowy
- Wysoki poziom drożdżaków (grzybów) na skórze
- Obecność innych chorób skóry (takich jak trądzik, trądzik różowaty i łuszczyca)
- Osłabiony układ odpornościowy (na przykład u osób z HIV lub AIDS)
Według Krajowego Stowarzyszenia Wyprysków inne czynniki mogą predysponować do wystąpienia łojotokowego zapalenia skóry. Obejmują one:2
- Osoby z chorobami układu nerwowego (takimi jak choroba Parkinsona lub epilepsja)
- Osoby cierpiące na depresję, alkoholizm lub zaburzenia odżywiania
- Osoby przyjmujące określone rodzaje leków (w tym lit, interferon i inne)
- Osoby wracające do zdrowia po udarze lub zawale serca
- Niektóre leki, w tym psoralen, interferon i lit, zwiększają ryzyko rozwoju łojotokowego zapalenia skóry
- Specyficzne schorzenia
- Częste schorzenia psychiczne (takie jak depresja, stany lękowe i zaburzenia odżywiania)
- Alkoholizm
- Powrót do zdrowia po udarze lub zawale serca
Diagnoza
Uważa się, że łojotokowe zapalenie skóry jest chorobą łatwą do zdiagnozowania. Wynika to z wyglądu dotkniętej skóry w połączeniu z lokalizacją choroby na ciele.6
Dermatolog przeprowadzi badanie w celu obserwacji dotkniętych obszarów. Następnie można wykonać biopsję, aby wykluczyć inne rodzaje chorób skóry (takie jak łuszczyca). Biopsję często wykonuje się, jeśli dotknięty obszar skóry głowy lub skóry nie reaguje korzystnie na leczenie łojotokowego zapalenia skóry.
Biopsja skóry
Biopsja skóry polega na zeskrobaniu komórek skóry, które należy przesłać do laboratorium i zbadać pod mikroskopem. Badanie przeprowadza się zwykle w gabinecie lekarskim, a wyniki są często dostępne w ciągu zaledwie kilku dni do dwóch tygodni.
Leczenie
Istnieją trzy główne cele leczenia łojotokowego zapalenia skóry, do których należą:2
- Usuwanie łusek
- Zmniejszenie swędzenia
- Ułagodzenie stanu zapalnego (powodującego zaczerwienienie i obrzęk)
Leczenie ciemieniuchy (łojotokowego zapalenia skóry) u niemowląt zwykle polega na zastosowaniu odpowiedniego środka zmiękczającego skórę (takiego jak wazelina lub olej mineralny) w celu delikatnego rozluźnienia łusek.
Dorośli mogą wymagać bardziej złożonego leczenia, w tym:
- Samoopieka, aby poradzić sobie ze stresem i zapobiec nawrotom
- Miejscowo (na skórę) krem przeciwgrzybiczy
- Leczniczy szampon przeciwgrzybiczy (taki jak marki na receptę lub bez recepty)
- Miejscowy kortykosteroid (w celu zmniejszenia stanu zapalnego w cięższych przypadkach)
- Miejscowy krem niesteroidowy (taki jak Eucrisa, który jest kremem przeciwzapalnym na łagodne do umiarkowanych postaci egzemy, dla osób, które nie mogą stosować sterydów)
Dbanie o zdrowie : samoopieka
Według National Eczema Association dobra samoopieka może pomóc w powstrzymaniu objawów. Obejmują one:2
- Codziennie myj skórę delikatnym środkiem czyszczącym zawierającym cynk (2% pirytionianu cynku).
- Stosowanie delikatnego kremu nawilżającego (najlepiej takiego, który nie zatyka porów)
- Radzenie sobie ze stresem dzięki nawykom zdrowego stylu życia (takim jak codzienny trening, medytacja lub inne techniki redukcji stresu)
- Zapewnij sobie odpowiednią ilość snu każdej nocy
Badanie dotyczące związku ze zdrowiem psychicznym/innymi
Niektórzy eksperci zgłaszają związek między pewnymi cechami osobowości a powszechnymi schorzeniami psychicznymi (takimi jak depresja i stany lękowe) oraz łojotokowym zapaleniem skóry. Uważa się, że niektóre z tych czynników psychologicznych odgrywają rolę w wystąpieniu, zaostrzeniu (nagłym pogorszeniu objawów) i remisji łojotokowego zapalenia skóry (SD). 7
Według badania przeprowadzonego w 2017 roku, mającego na celu ocenę cech osobowości u osób z powszechnymi schorzeniami psychicznymi (takimi jak depresja) z SD: „W niniejszym badaniu stwierdziliśmy statystycznie istotnie wyższe wskaźniki depresji i lęku u pacjentów z SD w porównaniu z grupą kontrolną”.7
Ponadto wśród tych pacjentów stwierdzono znacznie więcej somatyzacji [skarżenia się na dyskomfort] i neurotycznych cech osobowości [takich jak zmienność nastroju, zmartwienie, strach, złość, frustracja, zazdrość, zazdrość, poczucie winy, obniżony nastrój]” – napisali autorzy badania.7
Dane zebrane w badaniu wykazały, że osoby z łojotokowym zapaleniem skóry częściej okazują swoje emocje; zidentyfikowano to jako prawdopodobny związek między osobami z SD, określonymi cechami osobowości i stresem psychicznym. Dlatego niektórzy eksperci uważają SD za zaburzenie psychosomatyczne (chorobę spowodowaną lub zaostrzoną przez czynnik psychiczny, taki jak konflikt wewnętrzny lub inne czynniki stresogenne).
Korona
Badanie pokazuje, jak ważne jest nauczenie się radzenia sobie ze stresem i stosowania pozytywnych mechanizmów radzenia sobie z egzemą skóry głowy. Obejmuje to radzenie sobie z objawami emocjonalnymi, szukanie wsparcia, dostosowywanie stylu życia (np. stosowanie regularnego planu ćwiczeń i nie tylko).