Co to jest choroba kociego pazura lub gorączka drapania kota: przyczyny, leczenie, czy jest zaraźliwa, objawy, zapobieganie

Choroba kociego pazura (znana również jako gorączka kociego drapania) to infekcja bakteryjna przenoszona przez koty. Kiedy zarażony kot liże otwartą ranę danej osoby, drapie lub gryzie osobę w taki sposób, że skóra pęka, prowadzi to do przeniesienia choroby kociego pazura lub gorączki kociego drapania z kotów na ludzi. Bakterią wywołującą chorobę kociego pazura jest Bartonella henselae. Bakteria ta żyje w ślinie zakażonego kota; jednak nie powoduje to choroby kota. W rzeczywistości koty i kocięta mogą przenosić tę bakterię przez długi czas i nie chorują. Bakteria ta rozprzestrzenia się między kotami poprzez pchły.

• • Początkowym objawem choroby kociego pazura lub gorączki kociego drapania jest niewielki guzek lub pęcherz, który pojawia się kilka dni po ukąszeniu lub zadrapaniu kota i przypomina ukąszenie robaka. Ten guzek lub pęcherz jest również określany jako zmiana inokulacyjna, czyli miejsce rany, przez które bakterie przedostają się do organizmu.
  • Zmiany wywołane chorobą kociego pazura często obserwuje się na dłoniach, ramionach, głowie lub skórze głowy. Zmiany te zwykle nie są bolesne.
  • Po kilku tygodniach od zadrapania lub ugryzienia przez kota pojawia się obrzęk i tkliwość w sąsiednich węzłach chłonnych, najczęściej obserwowane w okolicy pach lub szyi. Jeśli zmiana inokulacyjna występuje na nodze, zajęte są węzły chłonne w pachwinie.

• Te dotknięte węzły chłonne mają wielkość od około pół cala do 2 cali szerokości. Te dotknięte węzły chłonne mogą być również otoczone większym obszarem obrzęku pod skórą. Skóra pokrywająca te powiększone węzły chłonne wydaje się czerwona i ciepła.
• U większości pacjentów bolesność i obrzęk węzłów chłonnych są głównym objawem choroby kociego pazura, która zwykle ma łagodny przebieg.
• Inne objawy występujące u pacjentów z chorobą kociego pazura lub gorączką kociego pazura obejmują gorączkę, utratę apetytu, zmęczenie, wysypkę, ból głowy, ból gardła i ogólne złe samopoczucie.
• Obrzęk węzłów chłonnych często ustępuje w ciągu 2 do 4 miesięcy; jednakże w niektórych przypadkach może utrzymywać się przez dłuższy czas.
• Rzadko u pacjenta z chorobą kociego pazura lub gorączką kociego pazura mogą rozwinąć się inne objawy, takie jak infekcje śledziony, wątroby, kości, płuc, stawów lub utrzymująca się wysoka gorączka bez innych objawów.

• • Jeśli występuje ból i obrzęk węzłów chłonnych w dowolnej części ciała.
  • Jeśli rana po zaszczepieniu nie goi się po zadrapaniu/ukąszeniu przez kota.
  • Jeśli pacjent ma utrzymującą się gorączkę po zadrapaniu przez kota lub ukąszeniu przez kota.
  • Jeśli wokół rany po zaszczepieniu występuje zaczerwienienie lub wysypka, które stale się powiększa.

• Jeśli stan pacjenta nie poprawia się i nadal się pogarsza.
• Jeśli wystąpią nowe objawy.

Choroba kociego pazura jest często diagnozowana na podstawie historii kontaktu pacjenta z kociakiem/kotem oraz badania fizykalnego. Podczas badania fizykalnego lekarz szuka oznak ugryzienia/zadrapania przez kota oraz powiększonych węzłów chłonnych, aby zdiagnozować chorobę kociego pazura lub gorączkę kociego drapania. Wykonuje się badania krwi i posiewy krwi, aby wykluczyć inne przyczyny powiększonych węzłów chłonnych. Wykonuje się również badania krwi w celu zdiagnozowania choroby kociego pazura.

Choroba kociego pazura lub gorączka kociego pazura nie jest zaraźliwa w tym sensie, że nie przenosi się z jednej osoby na drugą. Bakterie powodujące chorobę kociego pazura rozprzestrzeniają się w wyniku ukąszenia lub zadrapania zakażonego zwierzęcia, głównie kota lub kociaka. Choroba kociego pazura lub gorączka kociego pazura rozprzestrzenia się również, gdy ślina zakażonego zwierzęcia wchodzi w kontakt z uszkodzoną skórą lub okiem osoby.

• • Większość pacjentów nie wymaga specjalistycznego leczenia choroby kociego pazura.

• Jeśli choroba kociego pazura lub gorączka kociego pazura jest ciężka, przepisywane są antybiotyki, które należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza.
• W leczeniu choroby kociego pazura można przepisać leki OTC, takie jak ibuprofen lub acetaminofen, w celu złagodzenia bólu węzłów chłonnych.
• Pacjenci cierpiący na chorobę kociego pazura nie muszą być izolowani od innych członków rodziny.
• Odpoczynek jest ważny, ale nie obowiązkowy. Jeśli pacjent cierpiący na chorobę kociego pazura łatwo się męczy, należy odpocząć w łóżku.

Osoby, które miały jeden epizod choroby kociego pazura, często uodparniają się na tę chorobę na całe życie.

Aby zapobiec tej chorobie, nie ma potrzeby pozbywania się kota. Choroba kociego pazura jest chorobą łagodną i niezbyt częstą. Przestrzeganie pewnych środków ostrożności pomaga zmniejszyć ryzyko zarażenia się tą chorobą.

• • Zawsze unikaj dotykania i głaskania nieznanych lub bezpańskich kotów/zwierząt.
  • Unikaj brutalnych zabaw ze swoim zwierzakiem, aby zmniejszyć ryzyko ugryzienia lub zadrapania przez kota.
  • Zawsze dokładnie myj ręce po zabawie lub kontakcie z kotem.
  • W przypadku ugryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy natychmiast i dokładnie umyć zranione miejsce wodą i mydłem.

• Ważne jest, aby chronić swój dom i zwierzę przed pchłami. Przede wszystkim zmniejszy to ryzyko zarażenia Twojego kota bakteriami.