Co osłabia zjawisko lewodopy?

Lewodopa jest głównym lekiem stosowanym w leczeniu różnych objawów występujących u pacjentów z chorobą Parkinsona. Lekarze zalecają stosowanie tego leku niemal na każdym etapie choroby.

Lewodopa stanowi chemiczny element przekształcający organizm ludzki w dopaminę i zastępuje dopaminę utraconą podczas choroby Parkinsona.

Ludzki mózg wytwarza w mózgu przekaźnik chemiczny zwany dopaminą. Objawy choroby Parkinsona pojawiają się, gdy poziom dopaminy w mózgu spada. Powodem tego jest to, że większość komórek obecnych w mózgu wytwarzających dopaminę umiera lub jest bliska śmierci. Głównym problemem w tym przypadku jest to, że pacjenci nie mogą przyjmować dopaminy w postaci leku, ponieważ nie przenika ona do mózgu, kiedy jest to wymagane.

Dlatego lekarze wykonują to za pomocą lewodopy. Lewodopa stanowi chemiczny element budulcowy przekształcany przez organizm ludzki w dopaminę. Występuje naturalnie u ludzi i spożywanie go w ramach leczenia farmakologicznego zwiększa podaż, a tym samym pomaga komórkom nerwowym w produkcji dopaminy w stosunkowo większych ilościach.

Lewodopa okazała się skuteczną metodą leczenia objawów choroby Parkinsona. Pacjenci mogą odczuć drastyczną poprawę objawów w trakcie jego przyjmowania, zwłaszcza gdy mają problemy związane ze sztywnością ciała i powolnym poruszaniem się.

Początkowo lewodopa jest w stanie dobrze kontrolować różne objawy przy podawaniu 2 lub 3 dawek dziennie. Jednakże z biegiem czasu u pacjentów występują zmiany zarówno w zakresie niemotorycznych, jak i motorycznych objawów choroby Parkinsona, również po około 3 do 4 godzinach od przyjęcia leku zawierającego lewodopę. To dlatego, że; problem dosłownie zanika i powoduje pogorszenie lub ponowne pojawienie się objawów choroby Parkinsona. Później objawy ustępują w typowy sposób, gdy osoba przyjmie kolejną dawkę po około 15 minutach do 45 minut.

Zanikanie zwykle następuje często wraz z postępem choroby Parkinsona, a kiedy do niego dochodzi, kontrola objawów niemotorycznych i motorycznych ulega wahaniom. Ponieważ problem zanikania leku jest częsty, stwarza on dalsze trudności w kontrolowaniu objawów i prognozowaniu związanym z ogólną skutecznością danego leku. Problem zanikania może wystąpić w dowolnym momencie po rozpoczęciu przyjmowania lewodopy, chociaż zwykle rozwija się po co najmniej 5 latach od wystąpienia objawów motorycznych.

Problem zanikania jest różny u poszczególnych osób chorych na chorobę Parkinsona. U niektórych pacjentów zanikanie objawia się pierwszym objawem drżenia, u innych zaś świadczy o sztywności ciała i trudnościach w inicjowaniu ruchów. Jednakże objawy noszenia nie mają żadnego związku z ruchami ciała i mogą wiązać się z doświadczeniami związanymi ze zmęczeniem, niepokojem, zmianami/wahaniami nastroju i trudnościami w myśleniu, poceniem się i niepokojem.

Jeśli zauważysz jakąkolwiek zmianę w regularnych objawach choroby Parkinsona, powinieneś omówić to z neurologiem, ponieważ możesz uporać się z problemem zanikania objawów. Ponadto, przed zastosowaniem lewodopy należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi:

• Problemy z oddychaniem, takie jak astma i POChP, czyli przewlekła obturacyjna choroba płuc
• Problemy z sercem, w tym stwardnienie tętnic, miażdżyca , wysokie ciśnienie krwi, zawał serca w przeszłości lub nieregularne bicie serca
• Problemy z nerkami i wątrobą
• Problemy hormonalne
• Wrzód jelit lub żołądka
• Jaskra .

Podczas rozmowy z lekarzem dokona on niezbędnych zmian w dotychczasowym schemacie leczenia i w ten sposób pomoże Ci w znacznie lepszym kontrolowaniu objawów. Na przykład lekarz może skrócić odstępy między dawkami lewodopy i zwiększyć liczbę przyjmowanych codziennie dawek w leczeniu choroby Parkinsona.

Przeczytaj także:

• Choroba Parkinsona: przyczyny, objawy, badania, leczenie
• Co dzieje się z osobą cierpiącą na chorobę Parkinsona?
• Jakie są wczesne objawy choroby Parkinsona?
• Jakie jest pięć stadiów choroby Parkinsona?
• Jaka jest średnia długość życia osoby chorej na chorobę Parkinsona?
• Jak długo trwa postęp choroby Parkinsona?