Jeśli nie masz pewności lub nigdy nie słyszałeś o teście wytrzymałości nuklearnej, powinieneś posiadać wymagane informacje na ten sam temat, aby odnieść korzyści w przyszłości. Za pomocą testu obciążenia jądrowego możliwe jest zbadanie przepływu krwi do różnych części serca. Mierzy różnicę w stanie spoczynku oraz podczas wykonywania bardzo wyczerpujących czynności, takich jak ćwiczenia fizyczne, podczas których serce potrzebuje zwiększonej ilości tlenu.
Co obejmuje test wytrzymałości jądrowej?
Znaczenie testu wytrzymałości jądrowej leży w procedurze. Kardiolog będzie miał dokładne informacje na temat funkcjonalności, ponieważ pomaga to w znalezieniu zatorów krwi podczas wysiłku fizycznego. W dalszej części pokaże obszar, który uniemożliwia sercu otrzymywanie tlenu poprzez płynny przepływ krwi.
Zdarzają się przypadki, gdy u pacjenta cierpiącego na chorobę wieńcową występują podobne objawy, gdyż zatyka ona tętnicę i utrudnia przepływ krwi. Taka sytuacja prowadzi do bólu w klatce piersiowej , świszczącego oddechu i braku tlenu, a w rzadkich przypadkach do śmierci na skutek zawału serca . Blokada w takiej sytuacji wynika z gromadzenia się cholesterolu.
Test obciążenia nuklearnego dostarczy wyraźnych dowodów dotyczących serca i jego stanu.
Kto może przystąpić do testu wytrzymałości jądrowej?
Osoby podatne na choroby serca i osoby, które niedawno przeszły operację serca, często wymagają testu wysiłkowego jądrowego. Niemniej jednak osoby cierpiące na ból w klatce piersiowej mogą również wziąć udział w badaniu, aby upewnić się, że nie występują u nich żadne choroby serca. Test obciążenia nuklearnego pomoże w obliczeniu rytmu serca i zapewni, że wszystko działa prawidłowo, gdy organizm ludzki jest w stanie spoczynku, a także podczas intensywnych ćwiczeń.
Co się dzieje w teście stresu jądrowego?
W teście stresu nuklearnego lekarz wstrzykuje radioaktywny barwnik. Przed wstrzyknięciem leku i poproszeniem pacjenta o poddanie się testowi wytrzymałości nuklearnej należy przestrzegać pewnych zasad. Pełnych informacji na ten temat udzieli lekarz, gdyż ma to kluczowe znaczenie dla wyników uzyskanych w teście wytrzymałości jądrowej. Zwykle lekarz prosi pacjenta, aby przybył do laboratorium bez jedzenia i picia. Najlepszym wyborem jest dwu- lub trzygodzinna przerwa.
W przypadku pacjenta chorego na cukrzycę konieczna jest konsultacja z lekarzem i rozmowa na temat testu wysiłkowego jądrowego. Podejmą decyzję o wielkości dawki, jaką mogą przyjąć na dzień przed testem wytrzymałości jądrowej, aby zapobiec jakimkolwiek zakłóceniom w działalności związanej z testem wytrzymałości jądrowej.
Gdy wszystko będzie gotowe, lekarz rozpocznie proces od przymocowania elektrod do klatki piersiowej w celu monitorowania impulsów wytwarzanych przez serce. Pierwsza faza rejestruje impulsy, gdy pacjent jest w stanie spoczynku.
Druga faza to próba wysiłkowa, podczas której pacjent uczestniczy w ćwiczeniach na bieżni pochyłej lub na rowerze stacjonarnym. Rozpocznie powoli, podczas gdy technik będzie nadal monitorował czynność. Lekarz poprosi o zwiększenie prędkości i utrzymanie jej na wyższym poziomie, aż do pojawienia się oznak zawrotów głowy lub osłabienia. Istnieje również zapis impulsów powstałych w tym okresie.
Następnie w teście stresu jądrowego lekarz wstrzyknie barwnik i wykona prześwietlenie, aby zobaczyć obszar, w którym występuje blokada. Proces ten pomoże w wykluczeniu, czy dana osoba cierpi na indukowane niedokrwienie czy chorobę wieńcową. Na podstawie wyników lekarz zaleci leczenie polegające na zmianie stylu życia i nawyków żywieniowych. Stosowanie się do nich zaowocuje drastyczną poprawą ogólnego stanu zdrowia.
Przeczytaj także: