Ciężki ostry zespół oddechowy (SARS): objawy, oznaki, rozpoznanie, leczenie, rokowanie

Ciężki ostry zespół oddechowy to zaburzenie układu oddechowego wywołane przez wirusa zwanego koronawirusem SARS. Wybuch tej choroby po raz pierwszy odnotowano w Chinach w 2003 r., a w 2003 r. rozprzestrzenił się aż do Hongkongu i innych krajów.

Na początku choroby ludzie mogą mieć objawy grypopodobne i mogą odczuwać inne objawy, takie jak gorączka, ból mięśni, zmęczenie, kaszel, problemy z gardłem itp. Objawy, które są wspólne dla wszystkich osób cierpiących na tę chorobę to temperatura powyżej 100 stopni, z następującą dusznością w późniejszym etapie. Na początku objawy przypominają przeziębienie, ale później przybierają postać grypy.

Uważa się, że SARS podejrzewa się u osób, u których występuje którykolwiek z powyższych objawów i gorączka wynosząca co najmniej 100 stopni. SARS można również podejrzewać u osób, które miały niedawny kontakt z osobami, u których zdiagnozowano SARS lub które podróżowały do ​​regionów, w których wystąpiła epidemia tego zespołu. Poza tym, jeśli dana osoba ma SARS, na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej będą widoczne zmiany wskazujące na zapalenie płuc z niejednolitymi naciekami na zdjęciu rentgenowskim.

Ponieważ SARS jest chorobą wirusową, antybiotyki w takich przypadkach uważa się za nieskuteczne. W leczeniu tej choroby stosuje się leki przeciwgorączkowe oraz uzupełnianie tlenu, a w niektórych przypadkach wymagany jest także respirator. Osoba cierpiąca na tę chorobę jest poddawana kwarantannie i trzymana z dala od innych, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby. Do chwili obecnej nie wynaleziono szczepionki umożliwiającej całkowite leczenie tej choroby.

Rokowanie w przypadku tej choroby jest dość ostrożne. Doniesienia z miejsc, w których wystąpiła epidemia SARS oraz na podstawie raportów osób, które cierpiały na tę chorobę, wykazano, że mogą wystąpić długoterminowe skutki tej choroby, z których najczęstsze to zwłóknienie płuc, osteoporoza itp., które mogą prowadzić do całkowitej niepełnosprawności z depresja wynikająca z niemożności wykonywania czynności samoobsługowych.