Chirurgia TMJ: rodzaje, procedura, wskaźnik sukcesu, okres rekonwalescencji

TMJ lub staw skroniowo-żuchwowy łączy ludzką szczękę z czaszką. Występuje po obu stronach szczęki. Ten staw wraz z otaczającymi go mięśniami pomaga w ruchach szczęki. Kiedy takie ruchy wydają się trudne i bolesne, nazywa się to chorobą stawów TMJ. Pacjenci z zaburzeniami stawów TMJ mogą wymagać pewnych operacji, aby złagodzić bolesne objawy. Powrót do zdrowia zależy od zabiegu chirurgicznego przeprowadzonego przez chirurga.

Najbardziej podstawowym objawem tego problemu może być umiarkowany lub silny ból stawów szczęki lub dowolnego stawu. Ból ten może rozprzestrzeniać się w uchu, szyi, czole i oczach. Niektóre inne objawy są następujące:

• Ból ucha lub trzaski w uchu
• W niektórych poważnych sytuacjach może wystąpić niewyraźne widzenie
• Ból głowy lub migrena
• Sztywność mięśni szczęki
• Blokowanie stawów szczękowych
• Umiarkowany do silnego ból w okolicy skroni.

Kiedy stan jest ciężki, a zaburzenie postępuje i prowadzi do dalszego uszkodzenia stawu, przeprowadza się operację stawu skroniowo-żuchwowego, aby zapobiec pogorszeniu się stanu.

Istnieją trzy rodzaje opcji chirurgicznych leczenia TMJ. Wszystkie te metody wykonuje chirurg szczękowo-twarzowy i jamy ustnej. Rodzaje operacji TMJ są następujące:

Artrocenteza: Jest to pierwszy krok. Artrocenteza jest drobnym zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu ogólnym i wykonywana jest u pacjentów, u których występuje ograniczone rozwarcie szczęki i nie mają oni wcześniej większej historii tego problemu.

Chirurgia otwartego stawu: Podczas tej procedury pacjenci otrzymują znieczulenie ogólne. Cały obszar wokół stawu skroniowo-żuchwowego jest otwarty i w ten sposób lekarz ma pełny dostęp do widoku. Dostępnych jest wiele form operacji otwartych stawów. Kiedy struktury kostne składające się na stawy szczęki ulegają redukcji, leczenie to jest przydatne. Operacja otwartego stawu wymaga dłuższego czasu gojenia, dlatego ryzyko uszkodzenia nerwów i blizn jest większe.

Chirurgia TMJ: Po zdiagnozowaniu zabiegu artroskopii pacjenci przechodzą operację w znieczuleniu ogólnym. W porównaniu do metody otwartej, ta pozostawia mniej blizn, jest mniej inwazyjna, ma krótszy czas rekonwalescencji i znacznie mniej powikłań.

Chirurdzy stosują różne procedury, które zależą od aktualnego stanu pacjentów:

Artroplastyka: W przypadku otwartej operacji stawu lub endoprotezoplastyki może być konieczne większe nacięcie, aby odsłonić cały staw, aby zapewnić dobry widok. Ułatwia to wymianę lub naprawę krążka i umożliwia zarówno otwieranie, jak i zamykanie szczęki. Może wymagać ponownego ustawienia po wymianie dysku i usunięciu ostrogi kostnej i tkanki bliznowatej. Czas rekonwalescencji jest dłuższy i może być również bardziej bolesny. Pacjenci mogą potrzebować tygodniowej przerwy w pracy. Może być konieczne pozostanie w szpitalu przez jedną lub dwie noce. Do czasu, czyli tygodnia, zdjęcia szwów nie będzie można jeść niczego stałego. Zasinienie, ucisk, obrzęk i sztywność mogą utrzymywać się przez tydzień. Następnego dnia po zabiegu w okolicy nacięcia może wystąpić krwawienie; jednak przestaje działać po tym dniu.

Artroskopia jako operacja TMJ: Jest to najmniej inwazyjna i najczęstsza procedura TMJ. W tej technice wykonuje się bardzo małe nacięcie z przodu ucha w celu wprowadzenia małego instrumentu. Technika ta pomaga chirurgowi zbadać przyczyny bólu szczęki i stawów, usunąć tkankę dotkniętą stanem zapalnym i w razie potrzeby dokonać ponownego ustawienia. BAOMS lub Brytyjskie Stowarzyszenie Chirurgów Jamy Ustnej i Szczękowo-Twarzowej zauważyło, że sztywność i obrzęk mogą utrzymywać się przez kilka dni. Rekonwalescencja trwa krócej niż w przypadku endoprotezoplastyki.

Operacja całkowitej wymiany stawu: Całkowita wymiana stawu wykonywana jest w przypadku zwyrodnienia stawu spowodowanego chorobą zwyrodnieniową stawów , urazem lub nieodwracalnym uszkodzeniem. Po zabiegu musisz pozostać w szpitalu przez 3-5 dni, a powrót do normalnych zajęć może zająć nawet miesiąc. Chirurg może założyć drut w szczęce na ograniczony czas. Wcześniej operacja całkowitej endoprotezoplastyki stawu była ryzykowna i traktowana jako ostateczność. Jednak według badania, które objęło 300 pacjentów przez 10 lat po operacji, zaobserwowano znaczną poprawę. Żaden z pacjentów nie zgłaszał silnego bólu po sześciu miesiącach operacji.

Intensywność bólu TMJ zmniejsza się lub całkowicie ustępuje po operacji. Z badania wynika, że ​​36 z 37 pacjentów całkowicie wyzdrowiało z problemu i prowadziło normalne życie. Pacjenci ci mieli trudności w otwieraniu szczęki i odczuwali silny ból, który po operacji ustąpił. Wskaźnik sukcesu jest bardzo wysoki. Według ekspertów ponad 85% pacjentów po operacji wraca do zdrowia i normalnego życia. Jednak w przypadku tej choroby problemem jest również błędna diagnoza.

Okres rekonwalescencji po operacji TMJ różni się w zależności od pacjenta. Mogą wystąpić powikłania ogólne, takie jak zasinienie, ból i infekcja, a także pewne specyficzne powikłania, sztywność i tkliwość szczęki. Okres rekonwalescencji uzależniony jest głównie od rodzaju operacji przeprowadzonej na pacjencie; jednakże dyskomfort i obrzęk nasilają się po dwóch dniach.

Eksperci proszą pacjentów, aby unikali wysiłku fizycznego. Proszą także o powstrzymanie się od długich rozmów i palenia. Przez kilka dni pacjentom podaje się dietę płynną i miękką. Obowiązkowe jest przestrzeganie zasad higieny. Później mogą być konieczne ćwiczenia szczęki pod okiem specjalisty i fizjoterapia. Pacjenci proszeni są o unikanie szczotkowania i stosowania płynu do płukania jamy ustnej przez kilka dni.

Schorzenie TMJ jest zjawiskiem powszechnym i wiąże się z dysfunkcją oraz bólem stawu skroniowo-żuchwowego. Dentysta ogólny może zawsze postawić podstawową diagnozę na wczesnym etapie tego zaburzenia. Jeśli jednak u pacjenta zostanie zidentyfikowana patologia lub stan jest oporny na leczenie, zaleca się operację stawu skroniowo-żuchwowego. Niezależnie od zastosowanej metody chirurgicznej, natychmiastowej czy intensywnej, kluczową rolę odgrywa fizjoterapia pooperacyjna.

Przeczytaj także:

• Zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego lub dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego: przyczyny, objawy, leczenie
• Ćwiczenia TMJ: Ćwiczenia leczące zaburzenia TMJ
• Czy TMJ jest objawem fibromialgii?
• Jak długo trwa zaburzenie TMJ i czy może samo zniknąć?