Ustalenie przyczyny bólu kolana opiera się na właściwym badaniu stawu kolanowego. Dowiedz się, w jaki sposób Twój lekarz może zbadać Twoje kolano, aby określić źródło bólu kolana i jakie badania można wykonać, aby postawić diagnozę.
Obrzęk kolana
Wiele osób wie, czy ich kolano jest spuchnięte – bez problemu mogą zobaczyć lub wyczuć obrzęk. Jednak nie wszyscy wiedzą, że w stawie kolanowym gromadzi się nadmiar płynu. Twój lekarz może ucisnąć staw, aby wyczuć nadmiar płynu.
Płyn w kolanie często może być widoczny powyżej rzepki i może być w tym miejscu ściśnięty. Płyn często wykrywa się także w tylnej części kolana, który zebrany w kieszeni z płynem często nazywany jest torbielą Bakera . 1
Zapalenie stawów kolanowych
Zapalenie stawu kolanowego można wykryć, sprawdzając kilka charakterystycznych wyników badań:
- Crepitus : Crepitus to uczucie odczuwalne, gdy szorstka chrząstka lub odsłonięta kość ociera się podczas zginania kolana. Egzaminator poczuje (i może usłyszeć) to zgrzytanie, gdy kolano będzie zgięte w przód i w tył.
- Deformacja : W miarę zużywania się chrząstki stawu kolanowego, kolana mogą stopniowo ulegać zginaniu lub zginaniu .
- Ograniczony ruch : zakres ruchu kolana zwykle staje się ograniczony, jeśli zapalenie stawów, ostrogi kostne i obrzęk uniemożliwiają normalną mobilność.
Rozdarty menisk
Testy stosowane w celu ustalenia, czy występuje łzawienie łąkotki, obejmują:
- Tkliwość linii stawu : Tkliwość linii stawu jest bardzo niespecyficznym testem na uszkodzenie łąkotki. Wyczuwa się obszar łąkotki i w przypadku wystąpienia bólu w tym obszarze rozważa się pozytywny wynik testu.
- Test McMurraya : Test McMurraya przeprowadza się, gdy pacjent leży płasko na plecach, a badający zgina kolano. Gdy kolano przechodzi z pełnego zgięcia do pełnego wyprostu, można wyczuć kliknięcie nad pęknięciem łąkotki. 3
- Test Ege’a : Test Ege’a przeprowadza się, gdy pacjent jest w kucki, słychać/wyczuwa się kliknięcie w obszarze uszkodzenia łąkotki.
Łza ACL
Testy te można wykonać w przypadku podejrzenia uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (ACL):
- Test Lachmana : Test Lachmana jest jednym z najlepszych testów do diagnozowania łzy ACL. Przy lekko ugiętym kolanie badający stabilizuje udo, jednocześnie ciągnąc goleń do przodu. Rozdarty ACL umożliwia przesunięcie goleni zbyt daleko do przodu.
- Test szuflady przedniej : Badanie to wykonuje się również u pacjenta leżącego płasko na plecach. Kolano jest zgięte pod kątem 90 stopni, a goleń pociągnięta do przodu, aby sprawdzić stabilność ACL.
- Test przesunięcia obrotowego : Test przesunięcia obrotowego może być trudnym manewrem do wykonania u pacjenta, szczególnie jeśli odczuwa on dyskomfort i nie jest w stanie rozluźnić kolana. Test ten powoduje obciążenie stawu kolanowego, który ocenia stabilność obrotową ACL.
Inne urazy więzadeł
W przypadku podejrzenia uszkodzenia innych więzadeł, w tym więzadła krzyżowego tylnego (PCL), więzadła pobocznego przyśrodkowego (MCL) i więzadła pobocznego bocznego (LCL), można wykonać następujące badania:
- Test szuflady tylnej : Test szuflady tylnej przeprowadza się podobnie jak test szuflady przedniej. Test ten pozwala wykryć uszkodzenie więzadła krzyżowego tylnego (PCL). Popychając goleń do tyłu, sprawdza się działanie PCL.
- Stabilność więzadła pobocznego : Stabilność stawu kolanowego na boki pozwala wykryć problemy z MCL i LCL. Kiedy pacjent leży płasko, a kolano jest lekko ugięte, goleń jest przesunięta w każdą stronę. Uszkodzenie LCL lub MCL spowoduje nadmierne „otwarcie” kolana, co jest problemem zwanym niestabilnością szpotawości (LCL) lub koślawości (MCL). 4
Problemy z rzepką
Testy na problemy z rzepką obejmują:
- Zgrzyt rzepki : Pacjent leży na wznak z wyprostowaną nogą. Badający odtwarza ból kolana pacjenta, naciskając rzepkę w dół i prosząc pacjenta o naciągnięcie mięśni uda. Uszkodzona chrząstka może powodować uczucie zgrzytania zwane trzeszczeniem.
- Tkliwość rzepki : Badający może lekko unieść rzepkę i wywrzeć bezpośredni nacisk na jej dolną powierzchnię. W ten sposób badający szuka obszarów wrażliwości lub bólu.
- Strach rzepki : Jest to oznaka niestabilnej rzepki. Podczas gdy badający wywiera nacisk na rzepkę w określonym kierunku, pacjent może skarżyć się na uczucie, że rzepka „wyskoczy” z rowka.