Problemy z trawieniem należą do najczęstszych dolegliwości medycznych. Może być ostry, gdy objawy utrzymują się przez krótki czas i ustępują po leczeniu lub bez leczenia, lub może być przewlekły, gdy objawy utrzymują się lub występują epizodycznie. Chociaż objawy wraz z historią przypadku mogą być wystarczające do postawienia diagnozy, czasami konieczne może być dodatkowe badanie diagnostyczne. Te testy, skany i oscyloskopy mają na celu zidentyfikowanie problemu leżącego u jego podstaw w celu postawienia dokładnej diagnozy i ustalenia najwłaściwszego leczenia.
Diagnoza jelit
Nie wszystkie problemy trawienne mogą być problemami z jelitami . Przewód pokarmowy, w skrócie jelita, zaczyna się w jamie ustnej i kończy w odbycie. Pokarm jest spożywany, trawiony i wchłaniany w jelitach, a substancje odpadowe są wydalane w postaci stolca. Ale są też inne narządy, które odgrywają integralną rolę w funkcjonowaniu układu pokarmowego jako całości. Obejmuje to wątrobę, trzustkę i pęcherzyk żółciowy.
Jelito człowieka ma około 9 do 10 metrów (29 do 32 stóp) długości, przy czym jelito cienkie obejmuje około 6 metrów (około 20 stóp), a jelito grube ma około 1,5 metra (około 5 stóp). Większość narządów trawiennych znajduje się w jamie brzusznej. Zwinięcie jelit w jamie brzusznej pozwala na zwarte utrzymywanie ich długości w tej jamie.
Długość i złożoność przewodu pokarmowego sprawia, że problem może pojawić się w dowolnym miejscu i objawiać się często podobnymi objawami. Może być tak niejasny, jak ból brzucha, nudności i wymioty, zmiany w wypróżnianiu (biegunka i zaparcia) i tak ogólny, jak złe samopoczucie (złe samopoczucie), zmiany apetytu i niezamierzona utrata masy ciała.
Bez dalszych badań diagnostycznych czasami może być trudno zdiagnozować podstawowy problem tylko na podstawie samych objawów.
Badanie lekarskie
Po zebraniu historii choroby i wyizolowaniu najbardziej istotnych objawów, lekarz przeprowadzi badanie fizykalne. W odniesieniu do jelit, w celu wyizolowania problemu można zastosować następujące techniki:
- Inspekcja – oględziny brzucha w celu odnotowania wszelkich wypukłości, obrzęków lub przebarwień wśród innych nieprawidłowości.
- Palpacja – dotykanie ręką brzucha w ćwiartkach z głębszym badaniem palpacyjnym obszarów, w których zauważono ból lub inne nieprawidłowości.
- Opukiwanie – stukanie w brzuch w celu zidentyfikowania różnych narządów za pomocą dźwięku, a także zauważanie przesuwającej się otępienia, gdy gromadzi się płyn.
- Osłuchiwanie – podczas którego dźwięki brzucha są słyszane za pomocą stetoskopu.
- Badanie gardła i szyi – zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne.
- Badanie per rectum – z lub bez wziernika.
Na podstawie wywiadu, obrazu klinicznego i wyników badań lekarz może zdecydować o konieczności dalszej diagnostyki.
Testy jelitowe
Krew
Istnieje szereg badań krwi , które można wykonać, ale większość z nich nie wyizoluje konkretnie problemu z jelitami. Wyniki tego testu mogą wskazywać na nieprawidłowość, ale problem może dotyczyć wątroby lub trzustki, a nie jelita. Badania krwi mogą ujawnić niedokrwistość związaną z utratą krwi, przeciwciała przeciwko drobnoustrojom jelitowym i markery stanu zapalnego wśród innych nieprawidłowości biochemicznych.
Stołek
Testy kału są zatem dokładniejsze, ponieważ są w stanie ocenić zawartość jelit pod kątem wszelkich nieprawidłowości. Niektóre testy kału można wykorzystać do identyfikacji:
- Składniki odżywcze, które są częściowo trawione lub nie trawione wcale.
- Krew w kale, nawet śladowe ilości. Przeczytaj więcej na temat testu na krew utajoną w kale (FOBT) .
- Jaja i pasożyty w kale.
- Bakterie lub pierwotniaki w kale.
- Enzymy w kale.
- Białe krwinki (WBC) w kale.
- Białka i przeciwciała w kale.
Dowiedz się więcej o analizie kału .
wydzieliny
Testy wydzielnicze pobierają próbki z jelita w celu analizy zawartości. Testy te oceniają wydzieliny jelitowe, aby pomóc w rozpoznaniu stanu. Może wymagać podania pewnych leków lub hormonów w celu pobudzenia odpowiednich wydzielin.
Zakresy jelit
Rozwój procedur endoskopowych zrewolucjonizował medycynę, zwłaszcza gastroenterologię. Cienkie, elastyczne rurki z kamerą i lampką na końcu mogą służyć do oglądania wnętrza jelita. Urządzenia te są znane jako endoskopy . Wziernik można wprowadzić przez usta lub odbyt w celu zbadania części jelita. Zakresy mogą być również wprowadzane przez ścianę jamy brzusznej ( laparoskopia ) jako część zabiegu chirurgicznego w celu zbadania zawartości jamy brzusznej, w tym jelit.
- Endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego (GI) , podczas której endoskop jest wprowadzany przez usta w celu zbadania wnętrza przełyku, żołądka i pierwszej części jelita cienkiego. Jest również znany jako esophagogastroduoscopy .
- Enteroskopia , w której można zobaczyć jelito cienkie. Endoskopia z podwójnym balonem umożliwia nadmuchanie maleńkich baloników w celu zbadania określonego odcinka jelita cienkiego.
- Kolonoskopia , w której można zobaczyć odbyt, odbytnicę i okrężnicę. Podobne procedury obejmują sigmoidoskopię , która bada ostatnią część okrężnicy zwaną esicą, lub proktoskopię w celu zbadania odbytnicy ( rektoskopia ) i odbytu ( anoskopia ).
- Endoskopia kapsułkowa polega na połykaniu aparatu w kształcie pigułki, wykonywaniu zdjęć jelita i przesyłaniu ich bezprzewodowo do rejestratora. Nie ma żadnych załączników do usunięcia endoskopu i ostatecznie jest on wydalany z odbytnicy.
Podczas zabiegów endoskopowych można wykonać biopsję. Tutaj pobierana jest niewielka próbka tkanki i badana w celu wykrycia wszelkich nieprawidłowości.
Obraz żołądka widziany podczas badania endoskopowego
Skany jelit
Badania obrazowe wykorzystują promieniowanie rentgenowskie, fale magnetyczne i radiowe oraz fale ultradźwiękowe do tworzenia obrazów wewnętrznych struktur ciała. Niektóre z tych badań obrazowych wymagają użycia barwników kontrastowych w celu poprawy wizualizacji struktur.
Promienie rentgenowskie
Promieniowanie rentgenowskie wykorzystuje formę promieniowania elektromagnetycznego. Zwykłe zdjęcie rentgenowskie może identyfikować ciała obce i niewyraźnie wskazywać na nieprawidłowości w tkance miękkiej, ale to głównie kości są wyraźnie widoczne na zdjęciu rentgenowskim. Promienie te nie przechodzą przez gęstszą tkankę, taką jak kości, więc mączka z baru lub połykanie baru może być konieczne, aby uwypuklić tkankę miękką jelita na zdjęciu rentgenowskim.
Zdjęcie rentgenowskie
Tomografia komputerowa
Tomografia komputerowa (CT) polega na wykonywaniu zdjęć rentgenowskich pod różnymi kątami i łączeniu ich w celu utworzenia trójwymiarowych obrazów przekrojów organów. Barwnik radiokontrastowy jest zwykle niezbędny do tomografii komputerowej obejmującej jelita.
Zdjęcie tomografu komputerowego i rzeczywistego skanu
MRI
MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) wykorzystuje fale radiowe i pola magnetyczne do tworzenia szczegółowych obrazów przekroju poprzecznego ciała. Można go również dostosować do tworzenia obrazów 3D.
Zapytaj lekarza online już teraz!
Zdjęcie ze skanu MRI
Ultradźwięk
Ultrasonografia wykorzystuje fale ultradźwiękowe do tworzenia obrazów. Nadajnik wytwarza fale, a odbiornik wykrywa fale, które odbijają się, tworząc obrazy obszaru docelowego. Jest zwykle używany z zewnątrz ciała, ale niektóre urządzenia ultradźwiękowe mogą być umieszczane w ciele w celu zbadania.