Badania pokazują, że przeprowadzka może zwiększać ryzyko chorób przewlekłych

Przeprowadzka może mieć wpływ na wiele aspektów życia danej osoby: styl mieszkania, park, do którego często uczęszczają dzieci, ulubioną restaurację w okolicy, a nawet sposób, w jaki płacą podatki. Naukowcy twierdzą, że to posunięcie może również wpłynąć na prawdopodobieństwo zachorowania na przewlekłą chorobę. 

W badaniu opublikowanym na początku tego miesiąca w czasopiśmie Journal of the American Medical Association naukowcy sprawdzili prawdopodobieństwo wystąpienia niekontrolowanej choroby przewlekłej po przeprowadzce do nowej dzielnicy, hrabstwa lub stanu. Naukowcy  przeanalizowali dane od ponad 5 milionów osób, które miały co najmniej jedno spotkanie z Veterans Health Administration (VA) w latach 2008–2018. Około miliona z tych osób przeprowadziło się raz, a reszta pozostała na miejscu.

Naukowcy wzięli pod uwagę cztery główne schorzenia przewlekłe: otyłość, wysokie ciśnienie krwi, objawy depresyjne i cukrzycę.

Naukowcy odkryli, że gdy ktoś się porusza, prawdopodobnie zauważy zmianę w ryzyku wystąpienia złego ciśnienia krwi lub wystąpienia objawów depresyjnych. Ryzyko rozwoju otyłości lub cukrzycy również się zmienia, ale nie tak znacząco. 1

Jak powszechne są choroby przewlekłe?

Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) sześciu na 10 dorosłych Amerykanów cierpi na choroby przewlekłe. 2 Są to główne przyczyny zgonów i niepełnosprawności, a leczenie stanowi znaczną część rocznych kosztów opieki zdrowotnej w kraju wynoszących 3,5 biliona dolarów.

Częstość występowania tych schorzeń jest różna w poszczególnych hrabstwach i stanach. Na przykład częstość występowania osób cierpiących na wiele chorób przewlekłych wynosi 19% w Kolorado w porównaniu z 38,2% w Kentucky. 4 Chociaż faktyczna lokalizacja, w której ludzie żyją, może mieć wpływ na stan zdrowia, to w dużej mierze sami ludzie prowadzą do tych dysproporcji. Na przykład mieszkańcy Kolorado i Kentucky mają różną rasę i wiek.

Miejsce ma znaczenie

Istnieje wiele indywidualnych decyzji, które wpływają na ryzyko rozwoju choroby przewlekłej u danej osoby. Spożywanie alkoholu, palenie tytoniu, aktywność fizyczna i dieta to czynniki, które mogą przyczyniać się do wysokiego ciśnienia krwi, otyłości i cukrzycy. Śledząc ruchy poszczególnych osób, dr Aaron Baum, adiunkt ds. zdrowia globalnego w Icahn School of Medicine w Mount Sinai, który jest współautorem badania, twierdzi Verywell, że ich model był w stanie dokładniej pokazać, jak ważne jest rzeczywiste miejsce miejsce zamieszkania było. 

„Najlepiej byłoby umieścić tę samą osobę w innym miejscu, aby zobaczyć, jaki będzie to miało wpływ na jej zdrowie, i właśnie taka jest idea tego badania” – Baum, który jest także głównym ekonomistą w Arnhold Institute for Global Health w Icahn School of Medicine na Mount Sinai, mówi. „Zaskoczyło nas to, że w przypadku różnych chorób przewlekłych istniały różnice w znaczeniu miejsca”.

Naukowcy odkryli, że ruch powoduje znaczną zmianę prawdopodobieństwa wystąpienia złego ciśnienia krwi lub objawów depresyjnych. Na przykład, gdy dana osoba przenosi się z miejsca o mniejszej częstości występowania nadciśnienia tętniczego do miejsca o większej częstości występowania, ryzyko u niej również wzrasta. Kiedy ludzie przemieszczali się między obszarami, częstość występowania nadciśnienia tętniczego zmieniła się o 27,5% (wzrost lub spadek w zależności od lokalizacji). W przypadku objawów depresyjnych częstość występowania wahała się i wynosiła 15,2%.

Z drugiej strony, ruch nie wpływa w tak dużym stopniu na otyłość i cukrzycę. Zmiana częstości występowania tych schorzeń wahała się odpowiednio o 3,1% i 5%.

Miejsce docelowe też ma znaczenie

Badanie wykazało, że w przypadku osoby, która przeprowadziła się na terenie powiatu, zmiana częstości występowania chorób przewlekłych była stosunkowo niewielka. Jednak gdy tylko dana osoba przeprowadziła się do nowego hrabstwa lub stanu, nowe środowisko miało większy wpływ na określenie warunków zdrowotnych. 

Kiedy ktoś przeniósł się z kodu pocztowego, w którym częstość występowania chorób przewlekłych jest o 10% większa w porównaniu z resztą Stanów Zjednoczonych, do obszaru, w którym częstość występowania chorób przewlekłych jest o 90% większa, wystąpiła:

• 7% wzrost niekontrolowanego ciśnienia krwi
• 2% wzrost otyłości
• 1% wzrost częstości niewyrównanej cukrzycy
• 3% wzrost objawów depresji

„To w pewnym sensie sugeruje, że czynniki na poziomie hrabstwa i stanu – polityka i inne rzeczy występujące na tych poziomach – mogą wzajemnie oddziaływać, wpływając na warunki zdrowotne” – mówi Baum. 

„Jeśli jesteś decydentem, który ma nadzieję zmniejszyć geograficzne różnice w stanie zdrowia w USA, jeśli skupiasz się wyłącznie na czynnikach na poziomie indywidualnym, takich jak próby nakłonienia pacjentów do przestrzegania zaleceń, samodzielnego leczenia i lepszego stosowania leków na choroby przewlekłe, to jest to wszystko w porządku” – mówi Baum. „Ale aby całkowicie wyeliminować dysproporcje w stanie zdrowia, nasze badanie sugeruje, że należy również skupić się na czynnikach kontekstowych, które nie mają charakteru indywidualnego, ale są związane z hrabstwem i stanem, w którym mieszkasz”.

Doktor Ali Mokdad, profesor zdrowia globalnego w Instytucie Pomiarów i Oceny Zdrowia na Uniwersytecie Waszyngtońskim, twierdzi, że te nieznane czynniki mają kluczowe znaczenie. 

Dziesięciolecia badań pokazują, że warunki społeczno-ekonomiczne w różnych miejscach są skorelowane z lokalnymi wynikami zdrowotnymi i wskaźnikami śmiertelności. Ryzyko rozwoju chorób przewlekłych u danej osoby zależy od jej statusu społeczno-ekonomicznego, dostępu do opieki medycznej i jakości tej opieki. 

„Jeśli ktoś straci pracę, przenosi się do biedniejszej dzielnicy, bo tam jest taniej. Kiedy przeprowadzają się w poszukiwaniu pracy lub czegoś dobrego, przeprowadzają się do lepszego miejsca” – Mokdad mówi Verywell. „Nie wiesz, dlaczego ludzie się przemieszczają – nie wiesz, co kryje się za tą przeprowadzką i czy przeprowadzają się do lepszego, czy gorszego obszaru, zależnie od choroby lub czynników społeczno-ekonomicznych”.

Badanie to stanowi kolejny krok we właściwym kierunku, jeśli chodzi o zrozumienie roli geografii w wynikach zdrowotnych. Jego zdaniem potrzebne są jednak dalsze badania, aby ustalić, w jaki sposób czynniki środowiskowe, społeczno-ekonomiczne, demograficzne i inne również wpływają na te wyniki zdrowotne.

Dane wykorzystane w tym badaniu również nie są w pełni reprezentatywne dla populacji USA. Ponad 90% ankietowanych to mężczyźni, a mediana wieku wynosiła 65 lat. Populacja ta jest również objęta opieką medyczną ze strony VA, podczas gdy w 2018 r. prawie 28 milionów Amerykanów w starszym wieku nie było ubezpieczonych5 .

Baum twierdzi, że istnieją dowody na to, że tendencje znalezione w zbiorze danych VA można uogólnić na mężczyzn w tej samej grupie wiekowej, którzy nie są objęci opieką VA. Ponadto VA to jedyny system opieki zdrowotnej, który ułatwia przepływ danych elektronicznych między szpitalami w swoim systemie — dzięki temu jest cenny w zrozumieniu roli mobilności geograficznej na wyniki zdrowotne. 

Ograniczanie ryzyka

Mokdad twierdzi, że to badanie pokazuje, że gdy ktoś się przeprowadza, w najlepszym interesie systemu opieki zdrowotnej i pacjenta leży zapewnienie łatwego przejścia do nowego szpitala. Jeśli pozostawi się to pacjentowi, który będzie zajęty radzeniem sobie ze złożonością przeprowadzki, umówienie się na wizytę u nowego lekarza może zostać odłożone na później. W przypadku osób cierpiących na przewlekłe schorzenia może to powodować więcej problemów. 

Lekarze powinni „przekonać się, że jeśli się przeprowadzisz, pomożemy Ci przenieść dokumentację medyczną i zadzwonimy, aby umówić się na wizytę – zorganizujemy to za Ciebie” – mówi. „Chcemy, abyście pozostali w systemie medycznym i niczego nie przeoczyli. Wiemy, że kiedy się przeprowadzasz, jesteś bardzo zajęty, więc zaopiekujemy się Tobą.”

Podobnie jak w przypadku osób planujących przeprowadzkę odciąć dopływ wody pod starym adresem i rozpocząć korzystanie z usług w nowym miejscu zamieszkania, w przypadku osób cierpiących na choroby przewlekłe przejście na nowy system opieki zdrowotnej powinno być traktowane priorytetowo jako część procesu przeprowadzki.