Anatomia trapezu

Kość trapezowa jest jedną z ośmiu małych kości tworzących staw nadgarstkowy. Trapez to ostatnia kość w rzędzie kości nadgarstka, znajdująca się pod stawem kciuka. Kość trapezowa wraz z podstawą stawu kciuka tworzy tak zwany staw nadgarstkowo-śródręczny , znany również jako staw CMC.

Ze względu na położenie trapezu poniżej stawu kciuka, trapez odgrywa rolę zarówno w stabilności, jak i ruchu kciuka. Trapez dotyka również dwóch innych kości stawu nadgarstkowego, kości łódeczkowatej i trapezowej.

Anatomia

Kość trapezowa to mała, podłużna kość, która odgrywa rolę w stabilności kanału nadgarstka , a także stabilności stawu kciuka. Kształt i rozmiar tej kości oraz jej położenie poniżej kciuka powodują, że integralność trapezu z czasem ulega pogorszeniu. Z biegiem czasu trapez bierze udział w wielu drobnych ruchach ze względu na częstotliwość używania kciuków przez większość osób.

Górna lub górna powierzchnia trapezu ma nieregularny kształt, jest gładka i dotyka innej kości nadgarstka zwanej kością łódeczkową. Dolna powierzchnia trapezu jest owalna i przypomina siodło, co powoduje, że staw ten zaliczany jest do stawu siodłowego.

Dolna powierzchnia dotyka pierwszej kości śródręcza, zwanej również kciukiem. Na powierzchni dłoniowej lub skierowanej do przodu kości czworobocznej przyczepia się ścięgno zginacza promieniowego nadgarstka, więzadło poprzeczne nadgarstka i mięśnie, w tym przeciwległy kciuk i zginacz krótki kciuka.

Grzbietowa lub skierowana do tyłu powierzchnia trapezu pomaga w utrzymaniu tych więzadeł i ścięgien na miejscu. Powierzchnia boczna pomaga również w utrzymaniu tych elementów mocujących na miejscu.

Jeden aspekt środkowej powierzchni trapezu dotyka innej kości nadgarstka zwanej trapezem. Drugi aspekt przyśrodkowej powierzchni trapezu dotyka drugiej kości śródręcza lub kości drugiego palca.

Istnieją drobne różnice anatomiczne związane z kością trapezową. Zauważono, że kobiety mają mniejszą powierzchnię kości trapezowej. 1 Często nie powoduje to żadnych problemów związanych z funkcjonalnym użytkowaniem trapezu, może jednak mieć wpływ na czas gojenia i ryzyko infekcji w przypadku złamania trapezu.

Funkcjonować

Kość trapezowa wraz z pobliską pierwszą kością śródręcza kciuka tworzy staw siodłowy.

Abductor pollicis longus i opponens pollicis przyczepiają się do trapezu, umożliwiając kciukowi poruszanie się na boki i sięganie przez dłoń, aby dotykać innych palców.

Ze względu na przyczepienie się kilku więzadeł i ścięgien do mięśnia czworobocznego, kość ta odgrywa dużą rolę w utrzymaniu struktury i kształtu dłoni. Tętnica promieniowa , która zaopatruje większość dłoni i części przedramienia, przechodzi bezpośrednio przez mięsień czworoboczny.

Powiązane warunki

Trapez to kość, która często powoduje objawy choroby zwyrodnieniowej stawów (OA), reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), zapalenia kaletki i innych stanów zapalnych. 1 To zapalenie często obserwuje się również w miejscu, w którym trapez łączy się z pierwszą kością śródręcza, zwaną stawem trapezowo-śródręcznym. znany również jako TMC.

Niektóre metody leczenia ciężkiego stanu zapalnego związanego z mięśniem trapezowym obejmują usunięcie lub zespolenie kości w celu złagodzenia bólu i poprawy funkcji nadgarstka. 3 Te same stany zapalne lub objawy mogą powodować rozluźnienie ścięgien i więzadeł, co może spowodować wypadnięcie trapezu miejsce.

Na początku może to powodować łagodny lub umiarkowany ból. Jednak nieleczone lub niezdiagnozowane może łatwo doprowadzić do złamania kości czworobocznej, które należy odpowiednio leczyć. Poluzowane więzadła i ścięgna należy leczyć poprzez programy wzmacniające prowadzone przez fizjoterapeutę lub terapeutę zajęciowego.

Złamanie kości trapezowej diagnozuje się za pomocą zdjęcia rentgenowskiego, a następnie leczy się poprzez ustawienie kości w odpowiednim miejscu i założenie opatrunku gipsowego, aby umożliwić unieruchomienie i gojenie. 3 Złamanie kości łódeczkowatej wraz z innymi małymi kościami nadgarstka jest leczone podobnie do złamania złamanie trapezu.

Rehabilitacja

Duża część rehabilitacji złamania mięśnia czworobocznego polega na utrzymaniu ruchu w okresie unieruchomienia. Obejmuje to poruszanie pozostałymi palcami dłoni wraz z przedramieniem. Terapia zajęciowa i fizjoterapia na tym etapie mogą również obejmować ćwiczenia i czynności umożliwiające niemal samodzielne wykonywanie zadań funkcjonalnych pomimo złamania.

Po usunięciu gipsu usługi rehabilitacyjne skupiają się na protokole stopniowego ruchu przywracającego, który rozpoczyna się od podstawowego zakresu ćwiczeń ruchowych nadgarstka, palców i przedramienia.

Leczenie bólu stanowi również dużą część leczenia na tym etapie procesu rehabilitacji. Ulga w bólu może obejmować okłady z ciepła lub lodu, płyny mentolowe, masaż i terapeutyczne ultradźwięki .4

Gdy ból stanie się bardziej znośny i osiągnięty zostanie podstawowy zakres ruchu, protokół przechodzi do ćwiczeń o lekkim oporze, po których następują ćwiczenia wzmacniające wszystkie obszary dłoni.